Στη ζέστη του καλοκαιριού, έπιασα τον εαυτό μου να σκέφτεται ότι το σώμα μου δεν είχε αρκετά ποτά. Τι κάνουμε με τα νοικοκυριά μας για να ξεδιψάσουμε: μαγειρεύουμε κομπόστες, συνθλίβουμε ποτά φρούτων, πίνουμε μεταλλικό νερό, μηλίτες εργοστασίων και κβας. Πάντα αγαπούσα το "Schweppes" (γνωστό και ως "Schweppes" για λογαριασμό ενός Γερμανού επιχειρηματία από τα μέσα του 18ου έως τις αρχές του 19ου αιώνα) για το δροσιστικό του αποτέλεσμα, την ευχάριστη πικράδα και τη γεύση του. Και έτσι ξεκίνησα να το φτιάξω στο σπίτι. Αποδεικνύεται ότι μπορείτε να επιτύχετε μια παρόμοια γεύση, το κύριο πράγμα είναι να γνωρίζετε τη σύνθεση και να κατανοήσετε την ουσία της παραγωγής σπιτικών ανθρακούχων κοκτέιλ.
Λοιπόν, προσφέρω μια συνταγή για σπιτική λεμονάδα τζίντζερ, η οποία θα έχει ακριβώς τη γεύση του ίδιου Schweppes. Ίσως κάποιος να ενδιαφέρεται επίσης για αυτή τη συνταγή και να του αρέσει αυτό το ποτό, όπως και εγώ.
Συστατικά
Η λεμονάδα περιέχει τα ακόλουθα προϊόντα:- 5 λεμόνια?
- 100 γραμμάρια φρέσκιας ρίζας τζίντζερ.
- 1 κιλό ζάχαρη?
- 2 κουτ ξηρή μαγιά;
- 20 λίτρα βραστό νερό.
Μπορείτε να πιείτε λεμονάδα ήδη τη δεύτερη μέρα και στη συνέχεια το ποτό συνεχίζει να εγχύεται, να ζυμώνεται λίγο, να αποκτά αέρια και ακόμη και λίγο αλκοολικό τίτλο.Ως αποτέλεσμα, αν το αφήσετε πολύ (που είναι περίπου 3 εβδομάδες), μπορεί να γίνει δυσάρεστα πικρό. Σε αυτή την περίπτωση, πρέπει να το ρίξετε σε ένα μεγάλο δοχείο, να προσθέσετε ξανά ζάχαρη για γεύση και να το ξαναρίξετε στα μπουκάλια. Μετά από μια μέρα, η λεμονάδα θα αποκτήσει ξανά οξύτητα και θα ξαναβρεί την προηγούμενη φρεσκάδα της.
Ως αποτέλεσμα, μια τέτοια μπύρα τζίντζερ μπορεί να αποθηκευτεί για πολλές εβδομάδες χωρίς τον κίνδυνο δηλητηρίασης ή αλλοίωσης του προϊόντος.
Βήμα-βήμα διαδικασία παρασκευής λεμονάδας τύπου Schweppes
Βάζω το νερό να βράσει. Έχω αυτόν τον όγκο νερού σε δύο δοχεία. Παίρνω ένα κουβά 10 λίτρων και ένα ταψί 12 λίτρων. Πριν βράσει το νερό, έκοψα τα πλυμένα λεμόνια σε φέτες μαζί με τους σπόρους και μικρά κομμάτια τζίντζερ μαζί με τη φλούδα. Το ετοιμάζω για άλεσμα σε μύλο κρέατος.
Αφήνω στην άκρη τα υλικά αλεσμένα σε μηχανή κρέατος μέχρι να βράσει το νερό. Σε μέτρια φωτιά, το νερό βράζει για 40 λεπτά.
Όσο βράζει το νερό, προσθέτουμε προσεκτικά το μείγμα λεμόνι-τζίντζερ και αποσύρουμε από τη φωτιά. Σε αυτό το στάδιο, πρέπει να αφήσετε το υγρό να κρυώσει σε θερμοκρασία δωματίου. Συνήθως, 3-4 ώρες σε αεριζόμενο χώρο είναι αρκετές για αυτό, αλλά εάν το επιθυμείτε, η διαδικασία μπορεί να επιταχυνθεί τοποθετώντας τα δοχεία σε κάτι κρύο.
Στραγγίζω τη κρύα λεμονάδα μέσω δύο τύπων σουρωτήρι για να αφαιρέσω τα περιττά κλάσματα και αφήνω σχεδόν εντελώς καθαρό υγρό.
Στο υγρό που προκύπτει διαλύω τη ζάχαρη και τη μαγιά. Εάν για κάποιο λόγο σε κάποιον δεν αρέσουν τα ανθρακούχα ποτά, τότε η προσθήκη μαγιάς μπορεί να παραλειφθεί. Σε αυτή την περίπτωση, απλά παίρνετε μια δροσιστική κομπόστα λεμονιού-τζίντζερ, έτοιμη για κατανάλωση αμέσως. Ωστόσο, συνιστώ να προσθέσετε μαγιά για να διατηρήσετε την αρχική ιδέα και να φτιάξετε τη λεμονάδα «για ενήλικες».
Για να μην χαλάσει η μαγιά και να μπει στη σωστή αντίδραση με το περιβάλλον, θα πρέπει να εισάγεται μόνο όταν η θερμοκρασία της λεμονάδας μας πέσει κάτω από τους 40 βαθμούς Κελσίου. Θα είναι ήδη δύσκολο για τη μαγιά να καταπολεμήσει ένα τόσο επιθετικό περιβάλλον, επομένως δεν χρειάζεται να προσθέσετε πρόβλημα θερμοκρασίας σε αυτό.
Ρίχνω τη σχεδόν έτοιμη λεμονάδα σε πλαστικά μπουκάλια και τα τοποθετώ στη σειρά σε ένα δωμάτιο που δεν είναι πολύ ζεστό, αλλά ούτε και πολύ κρύο. Ιδανικά 20-24 βαθμούς. Πριν από την έκχυση, το υγρό πρέπει να αναμειχθεί καλά, αφού περιμένετε μέχρι να διαλυθεί τελείως η μαγιά. Αυτό διασφαλίζει ότι κάθε μπουκάλι λεμονάδας θα έχει την ίδια γεύση στη συνέχεια.
Μετά από μια μέρα, πρέπει να δοκιμάσετε τα μπουκάλια για δύναμη. Εάν το πλαστικό δεν έχει σκληρυνθεί υπό την πίεση της διαδικασίας έκλυσης φυσικού αερίου, τότε πρέπει να δοκιμάσετε αυτό που έχετε. Εάν η λεμονάδα είναι γλυκιά και δεν έχετε μπερδέψει τίποτα με τις αναλογίες, τότε πρέπει να προσθέσετε μια πρέζα μαγιά σε κάθε μπουκάλι (από προεπιλογή, 1,5 λίτρο). Το γεγονός είναι ότι, όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, η μαγιά πρέπει να επιβιώσει σε ένα επιθετικό περιβάλλον τζίντζερ, το οποίο επιδεινώνεται από το λεμόνι και μερικές φορές δεν είναι εύκολο να ζυμωθεί. Σε αυτή την περίπτωση, το να δώσουμε λίγη βοήθεια στη μαγιά είναι η σωστή απόφαση. Το κύριο πράγμα που πρέπει να πετύχετε είναι η σκλήρυνση των μπουκαλιών, των οποίων το περιεχόμενο θα μετατραπεί ομαλά στη σωστή λεμονάδα Schweppes.
Προσοχή! Για να αποφύγετε τη ρήξη του μπουκαλιού λόγω υπερβολικής πίεσης, μην αφήνετε ποτέ το καπάκι της σπιτικής μπίρας χωρίς επίβλεψη για μεγάλα χρονικά διαστήματα.Η λεμονάδα τζίντζερ που παρασκευάζεται σύμφωνα με αυτή τη συνταγή είναι σημαντικά κατώτερη ως προς τη «σθένος» της από το ίδιο σπιτικό kvass, το οποίο είναι πολύ πιο εύκολο να σπάσει σε ένα μπουκάλι. Ωστόσο, αν η διαδικασία της ενανθράκωσης πάει καλά, θυμάμαι να απελευθερώνω τον αέρα κάθε μέρα σηκώνοντας τα καπάκια σε κάθε μπουκάλι για μια στιγμή και βιδώνοντάς τα ξανά. Εάν παραλείψετε αυτή τη στιγμή, αφήνοντας τα μπουκάλια για, ας πούμε, μια εβδομάδα, το πλαστικό μπορεί να φουσκώσει ή να σκίσει το καπάκι, προκαλώντας ακόμη και σκάσιμο του μπουκαλιού.
Ολα. Αυτό το σπιτικό δροσιστικό ρόφημα είναι έτοιμο για κατανάλωση!
Ταιριάζει υπέροχα με καλαμάκι και πάγο. Προσοχή, αυτή η λεμονάδα δεν είναι κατάλληλη για παιδιά, γιατί το τζίντζερ δίνει πικρία και το λεμόνι οξύτητα. Επιπλέον, σταδιακά κατά τη διαδικασία της ζύμωσης, μετά από περίπου πέντε ημέρες έγχυσης, περνάει ομαλά στην κατηγορία των προϊόντων χαμηλής περιεκτικότητας σε αλκοόλ και ανάλογα με την ποσότητα της ζάχαρης ποικίλλει η πικάντικη του ποσότητα.
Καλή όρεξη!
