Υλικά:
- παξιμάδι M14;
- λαμαρίνα χάλυβα 1,5 mm;
- χαλύβδινος σωλήνας λεπτού τοιχώματος 50 mm.
- λωρίδα 20 mm;
- Μπουλόνι M6 με παξιμάδι και ροδέλα.
- βαλβίδα βρύσης από τουρκικό κύλινδρο με πλάκα.
- ράβδος 6 mm;
- σωλήνας με εσωτερική διάμετρο 7-8 mm.
Η διαδικασία κατασκευής προσαρμογέα για μικρό κύλινδρο και καυστήρες
Για να χρησιμοποιήσετε βαλβίδες διακοπής από έναν τουρκικό κύλινδρο σε έναν κανονικό κύλινδρο αερίου, πρέπει να φτιάξετε έναν αξιόπιστο προσαρμογέα. Για να γίνει αυτό, κόβεται ένας δακτύλιος από έναν σωλήνα με διάμετρο 50 mm. Το ύψος του θα πρέπει να είναι ίσο με την απόσταση από το χείλος (η σύνδεση μεταξύ του τοιχώματος του κυλίνδρου και του καπακιού) μέχρι το πάνω άκρο του παξιμαδιού M14 που βρίσκεται στο καπάκι.
Ο δακτύλιος κόβεται κατά μήκος και τεντώνεται λίγο ώστε να εφαρμόζει στο λαιμό του κουτιού μπροστά από την μπορντούρα.
Στη συνέχεια, η μία άκρη πρέπει να λυγίσει έτσι ώστε να μπορεί να στερεωθεί στην μπορντούρα. Για να το κάνετε αυτό, θα χρειαστείτε ένα άδειο, ανοιχτό δοχείο αερίου. Ένας δακτύλιος τοποθετείται στο κάτω μέρος του, σφίγγεται με γραβάτα ή δένεται με σύρμα, μετά από το οποίο η άκρη του χτυπιέται σε κύκλο με ένα σφυρί. Ως αποτέλεσμα, στη μία πλευρά ο δακτύλιος δέχεται μια ελαφρά κοιλότητα προς τα μέσα.
Ο δακτύλιος είναι εγκατεστημένος στο λαιμό ενός άδειου κυλίνδρου με μια κοίλη θέση στην μπορντούρα και ένας κύκλος από φύλλο χάλυβα είναι συγκολλημένος σε αυτό από πάνω.
Στη συνέχεια, ωτίδες από τη λωρίδα συγκολλούνται στις άκρες του δακτυλίου. Σε αυτά ανοίγονται τρύπες στις οποίες εισάγονται ένα μπουλόνι και ένα παξιμάδι. Το αποτέλεσμα είναι ένας σφιγκτήρας στερέωσης. Μπορείτε να συγκολλήσετε μια ροδέλα στην κεφαλή του μπουλονιού για να διευκολύνετε την περιστροφή με το χέρι. Θα πρέπει επίσης να συγκολλήσετε το παξιμάδι στο μάτι για να μην γυρίζει.
Μια οπή με διάμετρο 15 mm δημιουργείται στο κάλυμμα του σφιγκτήρα. Μια βαλβίδα από έναν τουρκικό κύλινδρο εισάγεται σε αυτό και ένα παξιμάδι M14 βιδώνεται από μέσα. Μετά από αυτό, το παξιμάδι συγκολλάται στο κάλυμμα.
Ο προκύπτων προσαρμογέας μπορεί τώρα να εγκατασταθεί σε έναν μικρό κύλινδρο και να στερεωθεί πάνω του με ένα σφιγκτήρα, μετά τον οποίο βιδώνεται μια βρύση και μια βαλβίδα με μια πλάκα. Για να εξασφαλιστεί μια σφιχτή στεγανοποίηση, θα πρέπει να τοποθετηθεί ένα μαλακό παρέμβυσμα μεταξύ του δοχείου και της βρύσης. Βιδώνοντας μέσα, η βαλβίδα πιέζει το στέλεχος της βαλβίδας και τροφοδοτείται αέριο στη βαλβίδα.
Έχοντας τελειώσει με το πιο περίπλοκο και σημαντικό μέρος, τον προσαρμογέα, μπορείτε να φτιάξετε μια βάση και μια σχάρα πλακιδίων. Μια βάση τριών δοκών είναι λυγισμένη από μια ράβδο 6 mm για να φιλοξενήσει πιάτα της επιθυμητής διαμέτρου. Οι βραχείς σωλήνες συγκολλούνται στις δοκούς. Στη συνέχεια, γίνεται η σόλα.Για να το κάνετε αυτό, πάρτε ένα κομμάτι σωλήνα μήκους 50 mm, μήκους 60-70 mm, κομμένο κατά μήκος και τεντωμένο κάτω από το σώμα του κυλίνδρου. Είναι συγκολλημένος στο κέντρο ενός δίσκου από φύλλο χάλυβα και 3 μικροί σωλήνες είναι προσαρτημένοι στα πλάγια του, όπως σε βάση. Στη συνέχεια, τα ράφια του απαιτούμενου ύψους κάμπτονται από 3 ράβδους. Τοποθετούνται στη σόλα και πάνω τους τοποθετείται βάση. Ο κύλινδρος με βαλβίδα και πλάκα τοποθετείται στον κεντρικό σωλήνα στη σόλα.
Το αποτέλεσμα είναι ένας εντελώς αποσυναρμολογούμενος, πολύ συμπαγής, ασφαλής και αξιόπιστος σχεδιασμός. Επιπλέον, σε αυτό το φορτίο από τα πιάτα πέφτει στη βάση, το ίδιο το κουτί βρίσκεται απλώς στο κάτω μέρος. Αυτό διακρίνει το τροποποιημένο σύστημα από το αρχικό για τον τουρκικό κύλινδρο, στον οποίο κρατούσαν βαριά πιάτα στη βαλβίδα, κάτι που δεν είναι καθόλου ασφαλές.
