Ο χειμώνας υποχωρεί, και ήρθε η ώρα να βάλουμε σε τάξη όλα όσα χρησιμοποιήσαμε για το καθάρισμα του χιονιού. Φτυάρια, ξύστρες, τσεκούρια πάγου κ.λπ. Για να είναι όλα έτοιμα για την επόμενη σεζόν και να μην χρειάζεται να επισκευάσετε ή να αγοράσετε οτιδήποτε. Θα πρέπει να επιθεωρήσετε προσεκτικά το εργαλείο, ειδικά ένα πλαστικό, για τσιπς, ρωγμές και άλλα ελαττώματα που εμφανίστηκαν κατά τη λειτουργία. Και αν ανακαλυφθούν ξαφνικά, θα πρέπει να εξαλειφθούν αμέσως, αποφεύγοντας έτσι την τελική κατάρρευση. Δυστυχώς, παρατήρησα το ράγισμα στο φτυάρι μου πολύ αργά. όταν είχε σκάσει εντελώς, σχεδόν σπάζοντας το όργανο στα δύο.
Αλλά ακόμα και σε αυτήν την φαινομενικά απελπιστική περίπτωση, είναι πολύ νωρίς για να τη διαγράψουμε! Μετά από μεγάλες επισκευές, θα διαρκέσει άλλη μια σεζόν.Σε κάθε περίπτωση, είναι πολύ φθηνότερο από το να αγοράσεις ένα καινούργιο πλαστικό φτυάρι, το οποίο είναι πάρα πολύ ακριβό! Σε αυτό το master class θα δείξω έναν από τους τρόπους αποκατάστασης ενός σπασμένου πλαστικού φτυαριού ή οποιασδήποτε άλλης επιφάνειας εργασίας.
Θα χρειαστεί
- Καυτηρίαση σε ξύλο.
- Τρυπάνι και τρυπάνι 1 mm.
- Σύρμα Νικρώμιο, διατομής 0,5 mm.
- Δευτερεύουσα κόλλα.
- Κόλλα δύο συστατικών, τύπου «ψυχρής συγκόλλησης» (κατά προτίμηση ταιριάζει με το χρώμα του εξαρτήματος που επισκευάζεται).
- Μικρή πένσα.
Αποκατάσταση πλαστικού φτυαριού
Το πρώτο βήμα είναι να καθαρίσετε το αντικείμενο που επισκευάζετε με οινόπνευμα ή διαλύτη για να καταστρέψετε τυχόν παθογόνα βακτήρια, καθώς η δουλειά που ακολουθεί είναι πολύ λεπτή και θα πρέπει να την κάνετε με γυμνά χέρια. Στη συνέχεια, χρησιμοποιώντας την άκρη ενός καυστήρα ξύλου, πρέπει να συγκολλήσετε τις άκρες της ρωγμής μεταξύ τους. Αυτό πρέπει να γίνεται με μικρά βήματα, περίπου ενός mm, με προοδευτικές κινήσεις, σαν να συγχωνεύεται ένα βήμα στο προηγούμενο. Περίπου το ένα τρίτο του πάχους του πλαστικού. Γενικά, η αρχή είναι η ίδια όπως όταν εργάζεστε σε συγκόλληση μετάλλων: δύο μέρη πρέπει να συγχωνεύονται μεταξύ τους.
Επαναλαμβάνουμε την ίδια διαδικασία στην αντίθετη πλευρά της ρωγμής. Τώρα πρέπει να χρησιμοποιήσετε τον ίδιο καυστήρα για να κάνετε μικρές εγκάρσιες τομές σε όλο το μήκος της ρωγμής, σε βήματα των 5-7 mm. Σαν αυτό:
Αυτά τα μοσχεύματα θα περιέχουν αργότερα βελονιές από σύρμα νιχρώμου. Αυτό είναι απαραίτητο για να μην πιάνει το σύρμα στο έδαφος όταν εργάζεστε με φτυάρι, ώστε να μην σκιστεί ή ξεφτίσει αυτό το σύρμα. Στη συνέχεια, χρησιμοποιώντας ένα τρυπάνι και ένα τρυπάνι 1 χιλιοστού, ανοίγουμε τρύπες και στις δύο πλευρές όλων των τομών.
Ήταν δυνατό, καταρχήν, να κάψουμε τρύπες με καυστήρα, αλλά θα έπαιρνε πολύ χρόνο και θα ήταν καπνός.Τώρα περνάμε το σύρμα μέσα από τις τρύπες και το σφίγγουμε όσο πιο σφιχτά γίνεται σε όλο το μήκος της ρωγμής.
Λοιπόν, το τελευταίο βήμα παραμένει: προστατέψτε επιπλέον τις ραφές με κόλλα δύο συστατικών, χρησιμοποιώντας επίσης δεύτερη κόλλα. Έτσι, κόψτε την απαιτούμενη ποσότητα ψυχρής συγκόλλησης και ζυμώστε την σύμφωνα με τις οδηγίες.
Μετά από αυτό, επικαλύπτουμε τη ραφή με κόλλα στιγμής και αμέσως, πριν δέσει, εφαρμόζουμε ψυχρή συγκόλληση στη ραφή, πιέζοντας και αλείφοντας την προσεκτικά σε όλες τις εσοχές και τις τρύπες.
Επαναλαμβάνουμε την ίδια διαδικασία και με τις δύο κόλλες, και από την αντίθετη πλευρά της ραφής. Σαν αυτό:
Αυτό ολοκληρώνει την επισκευή. Τώρα μπορείτε να αφήσετε το φτυάρι σε ζεστό μέρος, κατά προτίμηση όλη τη νύχτα, έτσι ώστε η κρύα συγκόλληση να σκληρύνει. Την επόμενη μέρα τοποθετούμε τη λαβή στη θέση της και αφήνουμε το εργαλείο μακριά μέχρι να χρειαστεί.
Λοιπόν, ή συνεχίζουμε να συνεργαζόμαστε μαζί τους εάν ο χειμώνας δεν έχει υποχωρήσει ακόμα στην περιοχή σας.
Μπορώ να πω με σιγουριά ότι μετά από τέτοιες επισκευές, αυτό το όργανο θα αντέξει για πολλούς ακόμη χειμώνες! Με αυτόν τον απλό τρόπο, σώσαμε το φτυάρι από τη χωματερή, και τους εαυτούς μας από περιττά έξοδα.
