Ένα σπασμένο μέρος ενός εργαλείου, ειδικά κατά τη διάρκεια της εργασίας, μπορεί να χαλάσει πολύ όχι μόνο την ίδια τη διαδικασία εργασίας, αλλά και τη διάθεση για περαιτέρω εργασία. Είναι καλό εάν, με τη βλάβη ενός δευτερεύοντος εξαρτήματος, το εργαλείο δεν αποτύχει και μπορείτε ακόμα να το εργαστείτε πριν αντικαταστήσετε αυτό το πιο δύσμοιρο εξάρτημα. Στην περίπτωσή μου, για παράδειγμα, το μαξιλάρι ανάμεσα στο πλαίσιο και το δοχείο έσπασε σε ένα καρότσι κήπου.
Η ζημιά φαίνεται να είναι μικρή και οι εργασίες μπορούν να συνεχιστούν. Αλλά δεν είναι τόσο απλό. κάτω από περισσότερο ή λιγότερο σοβαρό φορτίο, το καρότσι αρχίζει να κινείται προς την κατεύθυνση από την οποία έσπασε η επένδυση. Αυτό είναι πολύ άβολο όταν μεταφέρετε βαριά φορτία. Τότε αποφάσισα να αφαιρέσω τη δεύτερη επικάλυψη, για συμμετρία! Νόμιζα ότι θα βοηθούσε.
Βοήθησε πραγματικά - το αυτοκίνητο σταμάτησε να κινείται στο πλάι. Αλλά άρχισε να τρίζει σαν κόλαση! Τα αυτιά κουλουριάζονται! Καμία ποσότητα λαδιού λίπανσης δεν βοηθά. Δεν άντεξα για πολλή ώρα και πήγα στο πλησιέστερο κατάστημα υλικού για να πάρω το ανταλλακτικό που χρειαζόμουν, το οποίο, φυσικά, δεν υπήρχε.Δεν υπήρχε η παραμικρή επιθυμία να ταξιδέψω σε όλη την πόλη αναζητώντας το σωστό. Τότε αποφάσισα να επισκευάσω μόνος μου το σπασμένο πράγμα. Σήμερα θα δούμε μια από τις επιλογές για το πώς να συναρμολογήσετε μια λεπτή πλαστική επένδυση χωρισμένη στη μέση. Αυτή η συμβουλή θα βοηθήσει πολύ όσους βρεθούν σε παρόμοια κατάσταση. Αυτό μπορεί να μην είναι απαραίτητα μια επένδυση καροτσιού. Αυτή η μέθοδος μπορεί να αποκαταστήσει οποιοδήποτε πλαστικό αντικείμενο ή μέρος. Τουλάχιστον μέχρι να αγοραστεί το αυθεντικό από το κατάστημα.
Θα χρειαστείτε:
- Πένσα.
- Καρφίτσα.
- Δευτερεύουσα κόλλα.
- Σύνθετη κόλλα τύπου «ψυχρής συγκόλλησης».
- Ένα τρυπάνι, χοντρό σαν μια έτοιμη καρφίτσα.
- Μπορ μηχανή ή μικρό τρυπάνι.
- Μικρός δίσκος λείανσης για γείσο μηχανής.
Επισκευή σπασμένου τμήματος
Αρχικά, πρέπει να ελέγξετε εάν έχουν πέσει άλλα μικρά κομμάτια και να εξετάσετε το αντικείμενο επισκευής με περισσότερες λεπτομέρειες. Εάν το τμήμα που επισκευάζεται έχει ενισχυτικές νευρώσεις, τότε θα πρέπει να αφαιρεθούν οι διαμήκεις. Αυτό μπορεί να γίνει χρησιμοποιώντας πένσα και μηχανή γυαλιού με μικρό δίσκο λείανσης.
Στη συνέχεια, στα πιο παχιά σημεία, χρησιμοποιώντας ένα τρυπάνι δύο χιλιοστών, πρέπει να ανοίξετε τρύπες στο εσωτερικό του εξαρτήματος. Σαν αυτό:
Βάθος 4-5 χιλιοστά. Θα χρειαστούμε αυτές τις τρύπες για να ενισχύσουμε το εξάρτημα. Για μεγαλύτερη αντοχή. Στη συνέχεια, παίρνουμε την έτοιμη καρφίτσα, την ισιώνουμε και τη σπάμε (ή τη δαγκώνουμε με συρματοκόφτες - ό,τι σας βολεύει!) σε κομμάτια οκτώ χιλιοστών.
Τώρα, χρησιμοποιώντας ένα σπίρτο ή λεπτό σύρμα, λιπαίνουμε τις τρύπες στο τρυπημένο μισό του σπασμένου τμήματος και κολλάμε καρφίτσες από καρφίτσες στις τρύπες.
Κάνουμε τα πάντα πολύ γρήγορα για να μην πήξει η κόλλα στις άδειες τρύπες. Στη συνέχεια, ανοίγουμε τρύπες στο δεύτερο μισό του σπασμένου τμήματος.Αυστηρά απέναντι από τις καρφίτσες που προεξέχουν από το πρώτο ημίχρονο. Αν όλα έγιναν όπως έπρεπε, λιπάνετε και τα δύο μισά στο χωρισμένο μέρος με δεύτερη κόλλα και τα κολλάτε το ένα μέσα στο άλλο.
Είναι απαραίτητο να συμπιεστούν τα μέρη που πρόκειται να κολληθούν. Τουλάχιστον για τριάντα δευτερόλεπτα ώστε να κολλήσουν.
Τώρα είναι η σειρά της σύνθετης κόλλας. Χρησιμοποιώ τον τύπο "ψυχρής συγκόλλησης" - μια πολύ βολική κόλλα. Δεν υπάρχει τόση φασαρία με αυτό όσο, για παράδειγμα, με τα υγρά συστατικά της εποξειδικής κόλλας. Ναι, και σκληραίνει πολύ πιο γρήγορα, και όσον αφορά την αξιοπιστία της στερέωσης είναι τα ίδια.
Γενικά κόβουμε, ή κόβουμε το κομμάτι που χρειαζόμαστε από τη συνολική μάζα, ψεκάζουμε τις παλάμες μας με νερό και ανακατεύουμε και ζυμώνουμε προσεκτικά την κόλλα στις παλάμες μας. Μέχρι να ληφθεί μια ομοιογενής μάζα.
Στη συνέχεια λιπαίνουμε την εσωτερική επιφάνεια του εξαρτήματος που επισκευάζεται με δεύτερη κόλλα, αυτή από την οποία ξεσπάσαμε τα διαμήκη σκληρυντικά. Και σμιλεύουμε μια κρύα συγκόλληση στην επιφάνεια που έχουμε λαδώσει με κόλλα.
Μετά από όλες τις διαδικασίες που περιγράφονται παραπάνω, αφήνουμε το εξάρτημα για αρκετές ώρες, έτσι ώστε η κόλλα να είναι σίγουρο ότι θα σταθεροποιηθεί σωστά.
Λοιπόν, τελικά, εγκαθιστούμε το αποκατεστημένο μέρος στην αρχική του θέση.
Αποδείχθηκε πολύ καλά. Δεν κουνιέται, δεν τρίζει. Μπορείτε πάλι να φορτώσετε όσο μπορείτε να μεταφέρετε και όσο είναι σχεδιασμένες οι ρόδες!
Η ίδια η εργασία δεν κράτησε περισσότερο από μία ώρα. Το μόνο αρνητικό: έπρεπε να περιμένω αρκετές ώρες για να δέσει τελικά η κόλλα.
