Υλικά:
- Ένα τμήμα σωλήνα αποχέτευσης PVC, διαμέτρου 200 mm.
- λαβή από αλουμίνιο ή ξύλινο.
- πριτσίνια?
- κοντές βίδες?
- πηχάκι ελάχιστο 50x50 mm.
- οποιαδήποτε σανίδα με πλάτος 10 cm.
Φτιάχνοντας ένα φτυάρι
Για να φτιάξετε ένα φτυάρι ζεστό, πρέπει να φτιάξετε ένα ξύλινο καλούπι. Αυτή είναι η πιο εντατική διαδικασία. Ένα πάνελ επίπλου διαστάσεων 46x46 εκ. είναι στριμμένο ή κολλημένο από τα πηχάκια.Στο μπροστινό μέρος πρέπει να ακονιστεί ώστε να μοιάζει με τη μύτη φτυαριού.
Ελλείψει εξειδικευμένου εργαλείου, μπορείτε να κόψετε τα πηχάκια λοξά ξεχωριστά στο στάδιο της κόλλησης της θωράκισης και, στη συνέχεια, να ισιώσετε τα πηχάκια με ένα επίπεδο που βρίσκεται ήδη στην ασπίδα. Τα άκρα του καλουπιού είναι λοξοτμημένα.Πρέπει επίσης να κόψετε 4 διαμήκεις αιχμές πάνω του, οι οποίες θα σχηματίσουν ενισχυτικές νευρώσεις. Αντί να κόβετε τέντες, μπορείτε απλά να γεμίσετε 4 λεπτές πηχάκια από πάνω. Στο κέντρο της φόρμας γίνεται μια στρογγυλεμένη αυλάκωση για να στερεωθεί σφιχτά η λαβή. Για να το στρογγυλοποιήσετε, μπορείτε να θερμάνετε ένα ατσάλινο κενό καυτό και να κάψετε το ξύλο, έχοντας προηγουμένως κάνει μια επιλογή στη θέση του με μια σμίλη. Περιμετρικά της φόρμας τοποθετείται μπορντούρα σανίδας.
Από το σωλήνα αποχέτευσης κόβεται ένα κομμάτι 40 εκ. Κατά μήκος του γίνεται μια διαμήκης τομή. Το υλικό κόβεται τέλεια με μύλο και δεν λιώνει, φυσικά, εάν χρησιμοποιηθεί ένας καλός σωλήνας με πάχος τοιχώματος 4 mm.
Στη συνέχεια, πρέπει να ενεργοποιήσετε το πιστολάκι μαλλιών στο μέγιστο και να θερμάνετε ομοιόμορφα το τεμάχιο εργασίας από το εσωτερικό. Για να μην καείτε, είναι προτιμότερο να δουλέψετε με δύο ζευγάρια χοντρά γάντια.
Καθώς ο σωλήνας ζεσταίνεται, θα αρχίσει να ισιώνει. Πρέπει να του δώσετε ένα επίπεδο σχήμα.
Για να γίνει αυτό, το μαλακωμένο υλικό μπορεί να πιεστεί από πάνω μέχρι να κρυώσει με ένα κομμάτι κόντρα πλακέ, μια πόρτα ή ένα ράφι από ένα παλιό έπιπλα. Όταν φυσάτε με στεγνωτήρα μαλλιών, δεν πρέπει να παραμείνετε σε ένα μέρος, καθώς στο υπερθερμασμένο πλαστικό θα εμφανιστούν φυσαλίδες και καμένες περιοχές.
Στη συνέχεια, το επίπεδο κενό βιδώνεται με πολλές βίδες με αυτοκόλλητη τομή στην άκρη του μπροστινού μέρους του καλουπιού.
Στη συνέχεια, το πλαστικό θερμαίνεται σε όλη την περίμετρο. Οι μαλακωμένες περιοχές πρέπει να πιέζονται πάνω στο καλούπι μέχρι να κρυώσουν.
Για να μην ισιώσουν ξανά προς τα έξω, οι άκρες τους πρέπει να βιδωθούν στην άκρη.
Έχοντας δώσει στο τεμάχιο εργασίας το περίγραμμα του σχήματός του, πρέπει να πιέσετε τις νευρώσεις ακαμψίας και να στρογγυλοποιήσετε για την εγκατάσταση της λαβής. Για να γίνει αυτό, το πλαστικό θερμαίνεται στη θέση του και πιέζεται με ένα μπλοκ στις νευρώσεις και μια λαβή στο κέντρο.
Μια πλάκα ακαμψίας κόβεται και λυγίζει από ένα μικρό κομμάτι σωλήνα PVC για να ενισχύσει τη θέση στερέωσης της λαβής του φτυαριού.
Για να στερεώσετε την πλάκα στο φτυάρι, πρέπει να ανοίξετε τρύπες γύρω από την περίμετρό τους και να βάλετε πριτσίνια μέσα τους. Το τεμάχιο εργασίας αφαιρείται από το καλούπι. Η περίσσεια πλαστικού γύρω από τις άκρες κόβεται με μύλο.
Στη συνέχεια, το μόνο που μένει είναι να εισαγάγετε τη λαβή και να ανοίξετε μια διαμπερή τρύπα στο φτυάρι για να στερεώσετε τη λαβή με ένα μπουλόνι. Το αποτέλεσμα είναι ένα ισχυρό, άκαμπτο εργαλείο που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να πετάξει υγρό χιόνι και ακόμη και να ξύσει τον λιωμένο πάγο. Φυσικά, θα χρειαστούν αρκετές ώρες για να το φτιάξετε, αλλά ένα τέτοιο φτυάρι πραγματικά δεν θα σπάσει όταν καθαρίζει το χιόνι.
