Η πιο προσιτή έτοιμη γεννήτρια για τη συναρμολόγηση μιας ανεμογεννήτριας είναι η αυτοκινητοβιομηχανία. Μπορείτε να το αγοράσετε σχεδόν για τίποτα σε μια αυλή διάσωσης. Το μόνο πρόβλημα είναι ότι παράγει ενέργεια μόνο όταν διεγείρεται η περιέλιξη του ρότορα. Για το λόγο αυτό, μπορείτε να φτιάξετε μια πλήρη ανεμογεννήτρια από αυτήν αλλάζοντας ελαφρά τον οπλισμό ή τροφοδοτώντας την περιέλιξη διέγερσης. Ας δούμε πώς γίνεται αυτό με τον δεύτερο τρόπο.
Υλικά:
- Γεννήτρια αυτοκινήτου 24 V;
- τετράγωνο χάλυβα 20x20 mm;
- σωλήνες 50 mm, 20 mm;
- στρογγυλή ξυλεία 20 mm.
- λωρίδα 20 mm;
- λαμαρίνα χάλυβα 3-5 mm;
- ρουλεμάν - 2 τεμ.;
- σωλήνα προφίλ 20x40 mm;
- πλαστικός σωλήνας αποχέτευσης 110 mm;
- βίδες, παξιμάδια, μπουλόνια.
Διαδικασία κατασκευής ανεμογεννήτριας
Προκειμένου η γεννήτρια να λειτουργεί χωρίς αυτοκίνητο, η περιέλιξη πεδίου πρέπει να τροφοδοτείται απευθείας από την μπαταρία. Για να γίνει αυτό, τα καλώδια συγκολλούνται στις βούρτσες γραφίτη, οι οποίες αργότερα θα πρέπει να δρομολογηθούν στην μπαταρία.
Στη συνέχεια, πρέπει να συγκολλήσετε το πλαίσιο στερέωσης της γεννήτριας. Με τη βοήθειά του θα κρατηθεί στο κοντάρι. Το πλαίσιο είναι συγκολλημένο από ένα τετράγωνο.Παρέχει βραχίονες στήριξης για τα τυπικά ωτία της γεννήτριας.
Για να εγκαταστήσετε το πλαίσιο με τη γεννήτρια στον πόλο, πρέπει να συγκολλήσετε έναν σωλήνα σε αυτό και να πιέσετε δύο ρουλεμάν σε αυτό. Θα υπάρχει μεγάλο φορτίο σε αυτόν τον κόμβο, επομένως πρέπει να κάνετε δύο σημεία υποστήριξης.
Ένα κομμάτι λωρίδας με δακτύλιο συγκολλάται στον σωλήνα με ρουλεμάν, στον οποίο θα εγκατασταθεί η περιστροφική ουρά. Χρειάζεται για την καθοδήγηση των λεπίδων με τον άνεμο. Η δυνατότητα περιστροφής θα του επιτρέψει να προσαρμόσει τη θέση έτσι ώστε οι λεπίδες να μην περιστρέφονται πολύ. Αυτό θα προστατεύσει τη γεννήτρια και τον άλλο εξοπλισμό από ζημιές.
Για να στερεώσετε την ουρά, κατασκευάζεται ένα δάχτυλο από στρογγυλό ξύλο που θα χωράει στον δακτύλιο. Στο τελείωμα του γίνεται τρύπα και κόβεται μια κλωστή ώστε να στερεώνεται με μπουλόνι και ροδέλα και να μην πέφτει από το μανίκι. Η βάση της ουράς από ένα τμήμα του σωλήνα προφίλ συγκολλάται στον πείρο.
Πάνω του ανοίγονται τρύπες για τη στερέωση της ουράς λεπίδας.
Στη συνέχεια, πρέπει να αντιμετωπίσετε το πλαίσιο της πτερωτής. Είναι ένας δίσκος από λαμαρίνα χάλυβα. Χρειάζεται διάτρηση για προσάρτηση στον άξονα της γεννήτριας, καθώς και για τους βραχίονες των πέντε πτερυγίων. Τα τελευταία είναι κατασκευασμένα από χαλύβδινη λωρίδα και είναι επίσης τρυπημένα.
Στη συνέχεια, η προσάρτηση γίνεται στον στύλο. Είναι ένας δίσκος με συγκολλημένο άξονα που θα μπει στα ρουλεμάν. Ο δίσκος τρυπιέται σε διάφορα σημεία για να βιδωθεί στον στύλο. Στο άκρο γίνεται μια τρύπα στον άξονα και μέσα του κόβεται μια κλωστή. Θα χρειαστεί να σφίξετε το μπουλόνι και τη ροδέλα για να αποτρέψετε την πτώση του συνδετήρα από τη ράβδο ρουλεμάν.
Τα πτερύγια της πτερωτής και η ουρά λεπίδα κόβονται από πλαστικό σωλήνα αποχέτευσης.
Όσο μικρότερες είναι, τόσο μεγαλύτερη θα είναι η ταχύτητα της γεννήτριας.Αλλά αν ο άνεμος είναι ασθενής, τότε μόνο μακριές λεπίδες μπορούν να τον περιστρέψουν. Είναι καλύτερα να τα κάνετε αρχικά μεγάλα και στη συνέχεια, ως αποτέλεσμα πειραμάτων, να τα συντομεύσετε σε αποδεκτό μέγεθος.
Η ανεμογεννήτρια συναρμολογείται και εγκαθίσταται σε έναν όσο το δυνατόν ψηλότερο στύλο, όπου τίποτα δεν σταματά τη ροή του αέρα. Είναι απαραίτητο να τροφοδοτήσετε το τύλιγμα διέγερσης από την μπαταρία για να ξεκινήσει η παραγωγή.
Ως αποτέλεσμα, η φόρτιση που επιστρέφει στην μπαταρία θα είναι μεγαλύτερη από αυτή που καταναλώνει η περιέλιξη. Λόγω αυτής της διαφοράς, η μπαταρία μπορεί να επαναφορτιστεί.
