Ιστορικά, συνέβη ότι στη Ρωσική Ομοσπονδία, καθώς και στα συνοριακά κράτη, χρησιμοποιείται η αρχή της γείωσης, όταν ο ουδέτερος αγωγός συνδέεται με τον βρόχο γείωσης. Πολλοί άνθρωποι μπορεί να έχουν μια «εύλογη» ερώτηση: εάν βρίσκονται σε επαφή μεταξύ τους, τότε γιατί να τραβήξετε τόσα καλώδια - αρκεί να περάσετε ένα διπλό καλώδιο παντού (φάση και γραμμή μηδέν) και θα είναι δυνατή η γείωση μέσω του μηδενός σύρμα! Ωστόσο, αυτή η διατύπωση της ερώτησης κρύβει μια τεχνική απόχρωση που μετατρέπει αυτή τη λύση όχι μόνο σε ένα άχρηστο παιχνίδι, αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις σε ένα αρκετά επικίνδυνο εγχείρημα.
Για όσους είναι ανυπόμονοι και τους αρέσει να «κοιτάξουν την απάντηση», θα σας πω εκ των προτέρων ένα «μυστικό» - η θεμελιώδης ιδέα είναι πού συνδέεται το ουδέτερο καλώδιο στη γείωση. Η επιλογή να τα συνδέσετε απευθείας μέσα στην πρίζα, να συνδέσετε τον αγωγό γείωσης (κίτρινο-πράσινο καλώδιο) με τον ουδέτερο αγωγό (μπλε καλώδιο), δεν θα είναι σωστή. Ένα τέτοιο σχήμα γείωσης θα έρχεται σε αντίθεση με τις απαιτήσεις του PUE. Ως αποτέλεσμα, οι άνθρωποι δεν θα προστατεύονται από ηλεκτροπληξία· επιπλέον, θα προστεθούν ακόμη περισσότερα προβλήματα ασφάλειας.
Το PUE, χωρίς καμία επιλογή, δηλώνει ξεκάθαρα πώς πρέπει να είναι ο αγωγός γείωσης. Πρέπει να είναι ένα συνεχές καλώδιο, χωρίς στοιχεία αποσύνδεσης - ρελέ, ασφάλειες, διακόπτες και επίσης, για παράδειγμα, αποσυνδέοντας το ηλεκτρικό βύσμα από την πρίζα.
Μόλις παραβιαστεί αυτή η βασική απαίτηση που ορίζεται στο PEU, η γείωση από την αξιόπιστη προστασία ενός ατόμου από ηλεκτροπληξία μετατρέπεται σε άχρηστη μυθοπλασία. Τα προβλήματα όμως, όπως διδάσκει η θεωρία και η πράξη, δεν τελειώνουν εκεί! Εάν εξακολουθείτε να προσπαθείτε να δώσετε τις λειτουργίες γείωσης του ουδέτερου καλωδίου, τότε είναι πιθανό να ενεργοποιηθεί το σώμα του ψυγείου, του φούρνου μικροκυμάτων ή άλλων οικιακών συσκευών. Αυτό εξηγείται από το γεγονός ότι ένα ηλεκτρικό ρεύμα ρέει κατά μήκος του ουδέτερου καλωδίου με αντίστοιχη πτώση τάσης, το μέγεθος της οποίας μπορεί να προσδιοριστεί πολλαπλασιάζοντας την ισχύ του ρεύματος με την αντίσταση του αγωγού στο διάστημα μεταξύ της μετρούμενης θέσης και του πραγματικού σημείου γείωσης. Επιπλέον, το μέγεθος μιας τέτοιας τάσης μπορεί να χαρακτηριστεί από δεκάδες βολτ, δηλαδή μπορεί να είναι επικίνδυνο για τον άνθρωπο (στο όριο - θανατηφόρο!).
Μένει να συνοψίσουμε ορισμένα αποτελέσματα και να δώσουμε έμφαση. Ποια είναι η θεμελιώδης διαφορά μεταξύ "μηδέν" και "γείωσης"; Το γεγονός είναι ότι το ρεύμα ρέει μέσω του ουδέτερου καλωδίου και οι διακόπτες, οι ίδιοι διακόπτες κυκλώματος εισόδου, συνδέονται με αυτό. Δηλαδή, αν θέλουμε να έχουμε «γη» σε μορφή συνεχούς φλέβας, πρέπει:
- σε πολυώροφες πολυκατοικίες: σύνδεση σε ειδικό χωμάτινο αγωγό στην ηλεκτρική σήραγγα.
- για ένα μεμονωμένο εξοχικό σπίτι: το σημείο σύνδεσης πρέπει να είναι ο διακόπτης κυκλώματος εισόδου, πιο συγκεκριμένα, το ουδέτερο καλώδιο του στην είσοδο, το οποίο διατρέχει το καλώδιο αέρα ή το υπόγειο καλώδιο από τον μετασχηματιστή που βρίσκεται πιο κοντά στο σπίτι και η διατομή του ουδέτερου σύρματος θα πρέπει να είναι τουλάχιστον δέκα τετραγωνικά χιλιοστά για το χάλκινο σύρμα και 16 mm2 - για έναν πυρήνα αλουμινίου (δείτε την αντίστοιχη παράγραφο στο PUE).
Οποιαδήποτε άλλη θέση πίσω από τη μηχανή εισόδου δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως «γείωση», επομένως τίποτα, από μεταλλικά κενά που είναι θαμμένα κοντά στο σπίτι μέχρι το σώμα του ίδιου του ηλεκτρικού πίνακα, δεν μπορεί να θεωρηθεί ως τέτοιο.
Μην ξεχνάτε ποτέ τους κανόνες που ορίζονται στο PES. Σύμφωνα με αυτούς, θα πρέπει να καθοδηγηθείτε από έναν στοιχειώδη αλλά αληθινό κανόνα: όταν δεν είστε σίγουροι ότι το συγκεκριμένο καλώδιο είναι «γειωμένο», δεν πρέπει να συνδέσετε τίποτα σε αυτό εκτός από μια συσκευή υπολειπόμενου ρεύματος (RCD) 30 mA, η οποία λειτουργεί αμέσως. , σε αντίθεση με έναν διακόπτη κυκλώματος. Όπως γνωρίζετε, ο Θεός προστατεύει όσους προσέχουν!
