Η επιφάνεια του συνηθισμένου σκυροδέματος χωρίς οπλισμό σταδιακά καταρρέει και εμφανίζονται λακκούβες σε αυτό. Για την προστασία του από περαιτέρω καταστροφή, τυχόν υπάρχουσες καταβόθρες θα πρέπει να σφραγιστούν και να εφαρμοστεί προστατευτική βαφή. Για να διατηρείται καλά, είναι σημαντικό να ακολουθείτε την απλή τεχνολογία.
Τι θα χρειαστείτε:
- μίγμα τσιμέντου-άμμου M300;
- μυστρίο;
- σκούπα;
- ηλεκτρική σκούπα;
- βαφή σκυροδέματος?
- βούρτσα.
Η διαδικασία αποκατάστασης και βαφής τσιμεντοκονίας
Το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνετε είναι να σκουπίσετε το πάτωμα. Είναι σημαντικό να αφαιρέσετε όλα τα χαλαρά ψίχουλα. Δεν πρέπει να υπάρχουν σαθρά ή χυμένα σωματίδια πάνω του. Μετά από αυτό, η επιφάνεια πρέπει να καθαριστεί με ηλεκτρική σκούπα. Για να μην σκοτώσει την ηλεκτρική σκούπα, συνιστάται να τη συνδέσετε μέσω κυκλώνα ή προφίλτρου. Όσο καλύτερα προετοιμαστεί η επιφάνεια, τόσο πιο σταθερά θα κολλήσει το χρώμα.
Το επόμενο βήμα είναι η επισκευή λακκούβων και τσιπς. Για να γίνει αυτό, αναμιγνύεται ένα κονίαμα τσιμέντου-άμμου. Δεδομένου ότι δεν χρειάζεστε πολλά από αυτό, μπορείτε απλά να αγοράσετε έτοιμο DSP σε μια τσάντα και να μην ασχοληθείτε με τις αναλογίες. Το μείγμα αναμιγνύεται με νερό και χύνεται σε προβληματικές περιοχές του δαπέδου.Στα σημεία έκχυσης, το παλιό σκυρόδεμα πρέπει να υγραίνεται καλά, ώστε το παλιό τσιμεντοκονίαμα να μην βγάζει όλη την υγρασία από το τσιμέντο ενώ πήζει. Αν σας περισσέψει δάπεδο, μπορείτε να το χρησιμοποιήσετε, θα είναι ακόμα καλύτερο και πιο γρήγορο. Το διάλυμα ισοπεδώνεται με μυστρί και αφήνεται για αρκετές ημέρες για να πήξει.
Μόλις το εξωτερικό του διαλύματος στεγνώσει, πρέπει να σκουπίσετε ξανά το δάπεδο με ηλεκτρική σκούπα και μπορείτε να προχωρήσετε στη βαφή. Είναι βέλτιστο να χρησιμοποιείτε εποξειδικό σμάλτο για σκυρόδεμα, καθώς είναι πιο ανθεκτικό στη φθορά από τα αλκυδικά χρώματα. Είναι επιτακτική ανάγκη να οργανώσετε καλό αερισμό ή να χρησιμοποιήσετε αναπνευστήρα για εργασίες βαφής.
Είναι καλύτερα να απλώνετε το σμάλτο με ένα πινέλο από το μακρινό άκρο του δαπέδου προς την έξοδο. Αν και χρειάζεται περισσότερος χρόνος από τη χρήση ενός κυλίνδρου, η κατανάλωση θα είναι μικρότερη. Υπάρχουν πολλές μικρές λακκούβες στο παλιό μπετόν. Εάν χρησιμοποιείτε ρολό, τότε όταν βάφετε, θα πρέπει να το βυθίζετε συχνά στο σμάλτο, ώστε να ρέει μέσα τους. Όταν χρησιμοποιείτε βούρτσα, οι εσοχές θα καλύπτονται και όχι θα γεμίζονται, γεγονός που θα μειώσει την κατανάλωση.
Η βέλτιστη εφαρμογή βαφής σε 2-3 στρώσεις. Αυτό θα κάνει την επίστρωση πιο ανθεκτική και θα διαρκέσει περισσότερο. Ο χρόνος στεγνώματος μεταξύ των στρώσεων πρέπει να είναι τουλάχιστον 6 ώρες. Μπορείτε να αρχίσετε να χρησιμοποιείτε την επιφάνεια μετά από 24 ώρες. Ένα βαμμένο δάπεδο από σκυρόδεμα δεν θα θρυμματίζεται πλέον στο μέλλον, καθώς το χρώμα θα εμποδίζει την πρόσβαση του νερού και διαφόρων χημικών ουσιών σε αυτό.
