Θα χρειαστούμε:
- Κερί μοντέλου.
- Πυρίμαχος γύψος.
- Σιλικόνη.
- Σωλήνες διαφορετικών διαμέτρων.
- Κεροκόφτες (πολλά μαχαίρια).
- Κολλητήρι.
- Καυστήρας αερίου.
- Σύρμα με διάμετρο περίπου 1,5 mm.
- Βορικό οξύ.
- Οξύ λεμονιού.
- Το Titanium μίλησε.
Αυτό είναι το πιο σημαντικό πράγμα· κάποια άλλα μικρά πράγματα θα φανούν χρήσιμα καθώς προχωρά η παραγωγή.
Κέρινο μοντέλο
Έτσι, όλα ξεκινούν με τη δημιουργία ενός μοντέλου του μελλοντικού προϊόντος. Για το σκοπό αυτό χρησιμοποιείται σκληρό κερί κοσμήματος. Συνιστώ να χρησιμοποιήσετε κόκκινο, καθώς δείχνει καλύτερα τις μικρές λεπτομέρειες στο μοντέλο. Προσπάθησα να το αντικαταστήσω με κανονικό κερί, παραφίνη, ακόμη και θερμόκολλα, και ακόμα δεν είναι ξεκάθαρο τι. Λοιπόν, όλα αυτά είναι ανοησίες, αγοράστε κερί κοσμημάτων, αφού μόνο αυτό είναι κατάλληλο για κανονική εργασία! Αγόρασα μια μικρή ποσότητα από την Κίνα για μερικά μόνο casting.
Για να φτιάξετε ένα δαχτυλίδι, πρέπει να βρείτε έναν σωλήνα κατάλληλης διαμέτρου. Τυλίξτε μια κλωστή ή μια λωρίδα χαρτιού γύρω από το δάχτυλό σας και καθορίστε την περιφέρεια. Για να γίνει αυτό, προσφέρω έναν πίνακα με μεγέθη δαχτυλιδιών.
Τυλίγουμε αλουμινόχαρτο γύρω από το σωλήνα για να αφαιρέσουμε το κερί αργότερα. Και τώρα κόβουμε το κερί σε μικρά κομμάτια και τα λιώνουμε στο σωλήνα. Εδώ πήραμε ένα κολλητήρι και δεν θα το αφήσουμε σύντομα. Η ιδέα είναι ότι σχηματίζουμε ένα "δαχτυλίδι" από κερί στο αλουμινόχαρτο στο σωλήνα. Συγχωνεύουμε εντελώς τα κομμάτια μεταξύ τους, όχι μόνο τις άκρες.
Και τώρα έρχεται η διαδικασία της σκάλισης με κερί και της διαμόρφωσης του μελλοντικού προϊόντος. Για αυτό χρησιμοποίησα μικρά λεπτά μαχαίρια και λίμες με βελόνες. Γενικά, η όλη διαδικασία μπορεί να χαρακτηριστεί ως εξής: αφαιρούμε και κόβουμε οτιδήποτε περιττό. Το κερί δεν μπορεί να κοπεί, πρέπει να ξύνεται με μια λεπίδα και μια λίμα.
Μόλις το κερί είναι έτοιμο, μπορεί να αντιγραφεί απεριόριστες φορές χρησιμοποιώντας ένα καλούπι σιλικόνης. Χρησιμοποιώντας την ίδια μέθοδο, μπορείτε να αντιγράψετε έτοιμα δαχτυλίδια. Για να το κάνετε αυτό, τοποθετήστε το κερί, ή κάποιο είδος δακτυλίου, χωρίς να το αφαιρέσετε από το σωλήνα, σε ξυλότυπο πλαστελίνης και γεμίστε το με σιλικόνη χυτή με έγχυση. Ναι, καλουπωμένο με έγχυση, εδώ μπορείτε να πάτε σε ένα αγρόκτημα και να χρησιμοποιήσετε στεγανωτικό σιλικόνης.
Όταν η σιλικόνη σκληρύνει, μπορείτε να αφαιρέσετε το σωλήνα και το κερί από αυτό και στη συνέχεια να κόψετε το καλούπι από το πλάι. Τώρα μπορείτε να χρησιμοποιήσετε το ίδιο κολλητήρι για να λιώσετε κομμάτια κεριού σε αυτό και να λάβετε ακριβή αντίγραφα. Αυτό είναι πολύ βολικό, ακόμα κι αν φτιάχνετε ένα μόνο προϊόν, αξίζει να φτιάξετε ένα καλούπι σιλικόνης, ειδικά αν το κερί είναι δύσκολο να επαναληφθεί. Προσωπικά, μπόρεσα να ρίξω σωστά το μοντέλο μόνο την τέταρτη φορά.
Γύψινο καλούπι
Τώρα στερεώνουμε τα σπιράλ στο κερί - σύρμα με διάμετρο περίπου 1,5 mm, αλλά όχι περισσότερο, αργότερα θα καταλάβετε γιατί.Για να το κάνετε αυτό, μπορείτε να προσθέσετε λίγο κερί στο σημείο στερέωσης του σπρέι και επίσης να θερμάνετε το σύρμα και να το εισάγετε στον δακτύλιο. Στη συνέχεια, στερεώνουμε το μοντέλο σε ένα ημισφαίριο από πλαστελίνη. Τα σπιράλ δεν πρέπει να είναι πολύ μακριά ή λεπτά. Επίσης, για σωστή χύτευση μετάλλου, είναι απαραίτητο να συνδέσετε τα σπιράλ μαζί με το ίδιο κερί. Μπορείτε επίσης να τοποθετήσετε δύο μοντέλα σε ένα γύψινο καλούπι.
Τώρα γύψος. Για τους σκοπούς αυτούς, χρησιμοποιείται ειδικός πυρίμαχος γύψος με πρόσμιξη αλεύρου χαλαζία. Ξανακαλλιεργούμε και χρησιμοποιούμε το συνηθισμένο. Εάν δεν έχετε στόχο να γίνετε επαγγελματίας κοσμηματοπώλης και θέλετε απλώς να κάνετε ένα ή δύο μοντέλα, τότε μπορείτε να αποκλίνετε λίγο από την τεχνολογία από καιρό σε καιρό.
Πλένουμε το κερί με αλκοολούχο βάμμα από το φαρμακείο, σαπουνόνερο και σκέτο νερό.
Παίρνουμε επίσης ένα σωλήνα διαμέτρου 4-5 εκ. περίπου, τον σκεπάζουμε με κερί και τον γεμίζουμε με σοβά. Ακούγεται απλό, αλλά ο σοβάς πρέπει να αναμειγνύεται αναλογικά. σκληραίνει γρήγορα (5-15 λεπτά), οπότε ανακατεύετε γρήγορα. και το πιο σημαντικό, όλες οι φυσαλίδες αέρα πρέπει να αφαιρεθούν από αυτό. Για αυτό χρειάζεστε ένα δονούμενο τραπέζι, κατά προτίμηση με θάλαμο κενού. Γενικά, αυτό δεν είναι δύσκολο να γίνει, αλλά το χρειαζόμαστε πραγματικά;
Το κερί μπορεί να επικαλυφθεί με γύψο με μια βούρτσα και στη συνέχεια να χυθεί σε ένα σωλήνα, αλλά εδώ η αντοχή χάνεται. Δεν το κάνω αυτό και προτιμώ τη δύναμη του γύψου καλουπιού.
Όταν ο σοβάς έχει σκληρύνει, βγάλτε την πλαστελίνη και τα σπιράλ. πρέπει να απαλλαγείτε από το κερί. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ένα λουτρό νερού, το οποίο είναι σωστό, και το κερί μπορεί να συλλεχθεί και να χρησιμοποιηθεί ξανά. Αλλά μου λείπει. Δεδομένου ότι, σε κάθε περίπτωση, το καλούπι σοβά πρέπει να φρυχθεί για να αφαιρεθεί όλη η υγρασία. Χρησιμοποίησα τη σόμπα στη ντάκα για αυτό. Και έκαιγε για περίπου 2 ή 3 ώρες, ακόμα πνίγομαι όταν είμαι εκεί.Και πάλι, ένα βήμα μακριά από την επαγγελματική τεχνολογία, αλλά λειτουργεί και όλο το κερί καίγεται.
Χύσιμο
Ας ετοιμαστούμε πρώτα. Βάζουμε κανονικό χαρτί υγείας στο φλιτζάνι και το βρέχουμε, ώστε όταν πιέζουμε με τα δάχτυλά μας, το νερό να μην ρέει πλέον ελεύθερα, αλλά ο πάτος να είναι ακόμα αρκετά υγρός. Και μια βελόνα πλεξίματος τιτανίου χρειάζεται για την ανάμειξη λιωμένου μετάλλου, το οποίο δεν θα οξειδωθεί, εκτός ίσως από τιτάνιο. Ξεκινάμε θερμαίνοντας τη φιάλη με καυστήρα.
Το παλιό ασήμι χρησιμοποιείται για χύτευση· έλιωσα τις σπασμένες αλυσίδες. Τα ρίχνουμε σε εκείνο το ημισφαίριο και αρχίζουμε να τα ζεσταίνουμε με καυστήρα. Όταν το μέταλλο αρχίζει να κοκκινίζει, προσθέστε λίγο βορικό οξύ, αυτό είναι μια ροή που εμποδίζει την οξείδωση του ασημιού· γενικά δεν του αρέσει το οξυγόνο σε λιωμένη κατάσταση. Το ασήμι συντήκεται σε μια σταγόνα και, λόγω επιφανειακής τάσης, δεν ρέει στα σπιράλ. Όταν το ασήμι έχει ζεσταθεί όσο το δυνατόν περισσότερο, καλύψτε τη φιάλη με ένα φλιτζάνι και πιέστε προς τα κάτω. Το νερό από το χαρτί υγείας βράζει και πιέζει το μέταλλο στα σπιράλ. Στη συνέχεια βγάζουμε το προϊόν.
Επεξεργασία και στίλβωση
Δαγκώνουμε ή λιμάρουμε τα σπιράλ και θερμαίνουμε το προϊόν μέχρι να κοκκινίσει και το βουτάμε σε διάλυμα κιτρικού οξέος για να ανακουφίσουμε την υπολειπόμενη πίεση. Και βράστε αυτό το διάλυμα. Το βραστό κιτρικό οξύ λειτουργεί σαν πραγματικό οξύ και τρώει όλη τη σκωρία.
Τώρα το τεμάχιο εργασίας μπορεί να υποβληθεί σε επεξεργασία με γυαλόχαρτο. Ξεκινάμε με ένα πρόχειρο 600 και προχωράμε προς την αύξηση του κόκκου, φτάνω στο 2500. Και μετά γυαλίζουμε με πάστα GOI.
Αυτό είναι όλο, μπορείτε να ρίξετε οποιοδήποτε κόσμημα με αυτόν τον τρόπο. Στο άρθρο έδωσα μεγαλύτερη προσοχή στο κερί και τη χύτευση και μίλησα μόνο εν συντομία για την επεξεργασία, καθώς δεν υπάρχει τίποτα περίπλοκο ή δύσκολο σε αυτό.
