Πολλοί μηχανισμοί χρησιμοποιούν ένα μη τυποποιημένο ελατήριο, το οποίο, αν φθαρεί, δεν μπορεί να αντικατασταθεί λόγω της μη διαθεσιμότητας του. Σε αυτή την περίπτωση, μπορείτε να το κάνετε μόνοι σας, χωρίς να χάνετε χρόνο αναζητώντας παρόμοια ανάλογα που απαιτούν κούρεμα.
Εργαλεία και υλικά:
- στοπ πόρτας;
- καυστήρας αερίου?
- πένσα;
- κατσαβίδι;
- λάδι μηχανής?
- μια ράβδο ή ένα μπουλόνι που αντιστοιχεί στη διάμετρο του απαιτούμενου ελατηρίου.
Κατασκευή προσαρμοσμένου ελατηρίου
Για εργασία θα χρειαστείτε σύρμα από εξειδικευμένο χάλυβα 65G ή παρόμοιο. Ως πηγή του, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ένα κομμάτι από ένα κανονικό ελατήριο πόρτας, καθώς πωλείται σε οποιοδήποτε κατάστημα υλικού και κατασκευών.
Για να το ξετυλίξετε, πρέπει να ανόπτετε το ατσάλι, καθιστώντας το εύκαμπτο. Για να γίνει αυτό, θερμαίνεται σε σκούρο κόκκινο χρώμα με καυστήρα αερίου, φυσητήρα ή σε σφυρηλάτηση, μετά το οποίο αφήνεται να κρυώσει στον αέρα.
Ο αργά ψυχόμενος χάλυβας απελευθερώνεται, έτσι το ελατήριο ξετυλίγεται εύκολα σε σύρμα.
Μετά από αυτό, λαμβάνεται ένας άξονας που αντιστοιχεί στην εσωτερική διάμετρο του μη τυποποιημένου ελατηρίου που πρέπει να κατασκευαστεί και το σύρμα τυλίγεται πάνω του κοντά στη στροφή.Η περιέλιξη γίνεται υπό τάση, έτσι ώστε το τεμάχιο εργασίας να λάβει το σωστό κυλινδρικό σχήμα.
Μετά την περιέλιξη, το ελατήριο αφαιρείται από τον άξονα. Εάν πρέπει να λειτουργεί σε ένταση, τότε τα μάτια γίνονται στα άκρα του. Όταν χρειάζεται ένα ελατήριο συμπίεσης, τα πηνία πρέπει να διαχωρίζονται. Για να το κάνετε αυτό, τοποθετήστε ένα κατσαβίδι μεταξύ τους και χρησιμοποιήστε το για να δημιουργήσετε την απαιτούμενη απόσταση. Οι πρώτες και τελευταίες στροφές του ελατηρίου πίεσης πρέπει να είναι σφιχτές και το κέντρο να έχει δρομολόγηση. Σε αυτή την περίπτωση, θα λειτουργήσει προς τη σωστή κατεύθυνση, χωρίς να προσπαθεί να πηδήξει στο πλάι. Όταν το τεμάχιο εργασίας αποκτήσει το απαιτούμενο σχήμα, μπορεί να κοπεί.
Στη συνέχεια, ο χάλυβας πρέπει να ανακτήσει την ελαστικότητά του. Για να γίνει αυτό, θερμαίνεται σε σκούρο κόκκινο χρώμα και πέφτει γρήγορα στο λάδι. Μετά τη σκλήρυνση, το μέταλλο γίνεται σκληρό.
Ένα σκληρυμένο ελατήριο είναι εύθραυστο. Προκειμένου να επιτύχει μια βέλτιστη ισορροπία μεταξύ σκληρότητας και ελαστικότητας, απαιτείται υψηλό σκλήρυνση. Για να γίνει αυτό, το τεμάχιο εργασίας θερμαίνεται σε θερμοκρασία 400-500 βαθμών Κελσίου. Μπορείτε να προσδιορίσετε ότι είναι αρκετά ζεστό από το χρώμα του. Πρώτα, το ελατήριο θα γίνει ανοιχτό μπλε του αραβοσίτου και στη συνέχεια ανοιχτό γκρι, το οποίο σηματοδοτεί ότι έχει επιτευχθεί η επιθυμητή θερμοκρασία. Μετά τη θέρμανση, ψύχεται στον αέρα.
Ένα ελατήριο φτιαγμένο με αυτόν τον τρόπο είναι άκαμπτο και ελαστικό. Η συμμόρφωση με τις προτεινόμενες οδηγίες κατά τη διάρκεια της ανόπτησης, της σκλήρυνσης και της σκλήρυνσης θα καταστήσει δυνατή την πρακτικά αναδημιουργία της εργοστασιακής τεχνολογίας παραγωγής. Χάρη σε αυτό, ένα σπιτικό ελατήριο δεν είναι σε καμία περίπτωση κατώτερο από τα αγορασμένα προϊόντα.
