- ένας πυροσβεστήρας πρέπει να βρίσκεται στην καμπίνα (απαγορεύεται η αποθήκευση του στο πίσω μέρος).
- Ο βραχίονας πρέπει να συγκρατεί με ασφάλεια τον πυροσβεστήρα αυτοκινήτου όταν οδηγείτε ή σε ατύχημα.
Δεδομένου ότι το παράρτημα που ρυθμίζει τη χρήση πυροσβεστικών μέσων σε ένα αυτοκίνητο έχει συμβουλευτικό χαρακτήρα, η εφαρμογή του εξαρτάται από τη συνείδηση του οδηγού. Και ταυτόχρονα αποτελεί αντικείμενο συζήτησης με τον ελεγκτή της τροχαίας. Αλλά το θέμα σχετικά με το στήριγμα είναι πρακτικής φύσης. Εάν το αυτοκίνητό σας έχει αμάξωμα ενός όγκου (station wagon, SUV, minivan), σίγουρα θα υπάρχει πυροσβεστήρας στην καμπίνα. Φανταστείτε τι μπορεί να κάνει αυτό το «βλήμα» που ζυγίζει από 5 έως 7 κιλά, πετώντας ελεύθερα γύρω από το αυτοκίνητο σε περίπτωση ατυχήματος.
Είναι καλό αν το αυτοκίνητο έχει τυπική βάση. Σε άλλες περιπτώσεις, ο κύλινδρος βρίσκεται απλώς στην τσάντα του λάτρη του αυτοκινήτου ή είναι «κολλημένος» στο περίβλημα με ιμάντες Velcro.Εάν περάσετε μια μέρα άδεια, μπορείτε να φτιάξετε ένα αξιόπιστο στήριγμα στο γκαράζ από σκραπ.
Για έναν πυροσβεστήρα διοξειδίου του άνθρακα OU-2 (βάρος 7 kg), θα απαιτηθούν τα ακόλουθα εργαλεία και υλικά:
- χαλύβδινη πλάκα 1,5-2 mm (στην περίπτωσή μας με καλουπωμένες πλευρές, η οποία είναι χρήσιμη για ακαμψία).
- ένα κομμάτι πλαστικού σωλήνα αποστράγγισης κατάλληλης διαμέτρου.
- μια φαρδιά ζώνη από μια παλιά αθλητική τσάντα (η αντοχή σε εφελκυσμό είναι σημαντική).
- συνδετήρες (μπουλόνια, βίδες, πριτσίνια).
- εάν είναι απαραίτητο, ένα ξύλινο μπλοκ.
- χοντρό πανί?
- τρυπάνι, σιδηροπρίονο, λίμες, πάγκος εργασίας με μέγγενη, πριτσίνι.
- κόλλα, σφραγιστικό, βαφή.
Ας αρχίσουμε να φτιάχνουμε το στήριγμα
Προσαρμόζουμε τη χαλύβδινη πλάκα, κόβουμε τον ιμάντα από τη σακούλα και τον πλαστικό σωλήνα έτσι ώστε να καλύπτει τον πυροσβεστήρα, αλλά να μην παρεμποδίζει την αφαίρεσή του.
Κάνουμε εφαρμογή. Οι ιμάντες δεν επικαλύπτονται απλώς, αλλά σχηματίζουν μια θηλιά στις τυπικές πόρπες για αντοχή.
Στερέωση χρησιμοποιώντας το λεγόμενο «Ταινίες επαφής», στην κοινή γλώσσα – Velcro. Μετά τη σήμανση, ράβεται στις ζώνες.
Ανοίγουμε μια τρύπα για το λαιμό του πυροσβεστήρα και τον ισοπεδώνουμε με μια λίμα.
Τα άκρα της χαλύβδινης πλάκας πρέπει να είναι λυγισμένα υπό γωνία 90° για να αποφευχθεί η διαμήκης κίνηση του πυροσβεστήρα.
Το λυγίζουμε ομοιόμορφα χρησιμοποιώντας μέγγενη.
Μετά την τοποθέτηση, σημειώνουμε το στοπ για το κάτω μέρος.
Κόβουμε τη γωνία με τον ίδιο τρόπο και λυγίζουμε το δεύτερο άκρο του βραχίονα.
Πραγματοποιούμε την τελική τοποθέτηση και ρύθμιση των δομικών μερών.
Για να διασφαλιστεί η ακαμψία, τα τερματικά στοπ πρέπει να είναι ασφαλισμένα, διαφορετικά μπορεί να λυγίσουν ακόμη και κατά το απότομο φρενάρισμα, για να μην αναφέρουμε ένα ατύχημα. Για να γίνει αυτό, κόψαμε κασκόλ από κατάλληλο μέταλλο.
Στερεώνονται με πριτσίνια και πριτσίνι.Εάν διαθέτετε μετατροπέα συγκόλλησης, η εργασία γίνεται ευκολότερη. Αυτό το σχέδιο συναρμολογήθηκε με τα πιο απλά εργαλεία.
Το αποτέλεσμα είναι μια αρκετά άκαμπτη κατασκευή που μπορεί να αντέξει πολύ περισσότερο βάρος από έναν πυροσβεστήρα.
Δοκιμάζουμε το συναρμολογημένο στήριγμα στο χώρο εγκατάστασης. Σε αυτήν την περίπτωση, αυτός είναι ο χώρος αποσκευών ενός SUV (station wagon) κοντά στην «πέμπτη» πόρτα. Για να μην καταστραφεί η μοκέτα του δαπέδου κατά τη σήμανση, εφαρμόζουμε κολλητική ταινία.
Σημαδεύουμε τις τρύπες με ένα σουβλί, κόβουμε προσεκτικά τις τρύπες και αφαιρούμε την ηχομόνωση σημείο προς σημείο κατά μήκος της διαμέτρου των οπών.
Ανοίγουμε τρύπες στο κάτω μέρος του σώματος. Σπουδαίος! Προσδιορίζουμε πρώτα τα σημεία εξόδου του τρυπανιού από το κάτω μέρος του αυτοκινήτου για να μην προκαλέσουμε ζημιά στους σωλήνες, τους εύκαμπτους σωλήνες και τα καλώδια κάτω από το κάτω μέρος.
Συμβουλή: Είναι βολικό να συλλέγετε τσιπς διάτρησης χρησιμοποιώντας έναν μικρό μαγνήτη νεοδυμίου.
Μην αφήσετε τις «έξτρα» τρύπες στο κάτω μέρος να σας τρομάξουν. Υπάρχουν πολλά από αυτά σε οποιοδήποτε αυτοκίνητο: καθίσματα στερέωσης, κονσόλα δαπέδου, επένδυση. Το κύριο πράγμα είναι να φροντίσετε να επεξεργαστείτε τις άκρες για να αποφύγετε τη διάβρωση. Χρησιμοποιείται ειδική αντιδιαβρωτική βαφή.
Τοποθετούμε ξύλινους λοξούς οδηγούς στο στήριγμα για να στερεώσουμε σφιχτά τον πυροσβεστήρα κατά μήκος του άξονα. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε πλαστικό, όλα εξαρτώνται από τα υλικά που έχετε.
Μετά την τελική βαφή, το προϊόν δεν φαίνεται χειρότερο από το εργοστασιακό.
Ανοίξτε προσεκτικά τρύπες και στερεώστε τον πρώην σωλήνα αποχέτευσης σε λοξούς οδηγούς.
Καθορίζουμε τα σημεία στερέωσης των ιμάντων στερέωσης: περίπου κατά μήκος από τις άκρες του πυροσβεστήρα.
Χρησιμοποιώντας στεγανωτικό, κολλήστε τις ζώνες από κάτω στο πιάτο.
Δεν χρειάζεται να ανησυχείτε για τη δύναμη· αυτές οι θέσεις θα βιδωθούν στο πάτωμα του αυτοκινήτου.
Για να διατηρήσουμε την επίστρωση του πάτου, κολλάμε ένα υφασμάτινο (φανέλα) μαξιλαράκι.
Αφού στεγνώσει η κόλλα, βιδώνουμε τη δομή στο πάτωμα του αυτοκινήτου.
Αποδείχθηκε πολύ αξιόπιστο και αρκετά αισθητικά ευχάριστο. Αυτή η διάταξη δεν παρεμβαίνει στη φύλαξη αποσκευών και παρέχει γρήγορη πρόσβαση σε πυροσβεστήρα. Το Velcro μπορεί να ξεκουμπωθεί με μία κίνηση του χεριού, ταυτόχρονα, συγκρατεί σταθερά τον βαρύ κύλινδρο κατά τη διάρκεια τυχόν κραδασμών.
Για πληροφορίες
Πολλοί πυροσβεστήρες αυτού του τύπου έχουν μια άκαμπτα στερεωμένη υποδοχή. Παρεμποδίζει τη βέλτιστη τοποθέτηση. Ένας προσαρμογέας με τη μορφή ελαστικού σωλήνα κοστίζει λιγότερο από 50 ρούβλια και η χρήση του βελτιστοποιεί τον χώρο.
Αυτός ο βραχίονας μπορεί επίσης να τοποθετηθεί κατακόρυφα. Το κύριο πράγμα είναι να χρησιμοποιήσετε για τη στερέωση όχι της εσωτερικής επένδυσης, αλλά των στοιχείων ισχύος του αμαξώματος.
