Φυσικά, ένας δακτύλιος αποδεκτής ποιότητας μπορεί να κατασκευαστεί χωρίς ειδικό εξοπλισμό, αλλά αυτό θα χρειαστεί πολύ χρόνο, σωματική προσπάθεια και υλικά. Με ορισμένες ειδικές συσκευές, η κάμψη των ράβδων σε δακτυλίους είναι πιο γρήγορη και φυσικά ευκολότερη, αλλά παραμένουν πολλά απόβλητα και απαιτείται η βοήθεια τρίτων. Μιλάμε για καμπτήρες σωλήνων, συσκευές χειροτεχνίας κλπ. Παρακάτω θα δούμε δύο συσκευές και θα αξιολογήσουμε τις δυνατότητές τους.
Συσκευή Νο. 1
Είναι ένα άκαμπτο πλαίσιο που συνδέεται με ένα τραπέζι βάσης. Ένας οριζόντιος άξονας είναι προσαρτημένος σε αυτό στην κορυφή, στη μία πλευρά του οποίου υπάρχει ένα κουμπί για περιστροφή και από την άλλη - ένα πολύπλευρο φύλλο.
Ένας υποδειγματικός κύκλος από φύλλο χάλυβα είναι συγκολλημένος στο εξωτερικό του φύλλου, ενισχυμένος από το εσωτερικό με ένα άκαμπτο χαλύβδινο δακτύλιο. Ένα επίμηκες παξιμάδι με ένα μπουλόνι που κατευθύνεται ακτινικά σε σχέση με τον κύκλο είναι συγκολλημένο σε μία από τις όψεις του πολύεδρου.
Στο πλαίσιο, παράλληλα με τον άνω άξονα, υπάρχει ένας άλλος άξονας με ρουλεμάν κύλισης σε κάποια απόσταση από τον κύκλο αναφοράς και υπό γωνία ως προς τον κατακόρυφο άξονά του.
Πριν ξεκινήσετε την εργασία, τοποθετήστε το πολύεδρο έτσι ώστε το μπουλόνι να βρίσκεται στο κάτω μέρος. Τοποθετούμε τη ράβδο κατά μήκος της κορυφής του ρουλεμάν και πιέζουμε το άκρο της στον κύκλο αναφοράς με ένα μπουλόνι. Περιστρέφοντας το πόμολο, κάνουμε ένα ημιδακτύλιο σε έναν κύκλο δείγματος.
Η παρουσία ενός μπουλονιού σύσφιξης δεν επιτρέπει την κάμψη της ράβδου σε ένα βήμα. Είναι απαραίτητο να απελευθερώσετε το μπουλόνι, να περιστρέψετε τον ημι-δακτύλιο σε κύκλο δείγματος, να σφίξετε ξανά το μπουλόνι και να φέρετε την κάμψη της ράβδου σε έναν πλήρη κύκλο.
Τα μειονεκτήματα αυτής της συσκευής σχετίζονται με τη διάρκεια της διαδικασίας κάμψης και τις μεγάλες απώλειες μετάλλου. Προφανώς δεν είναι κατάλληλο για μαζική παραγωγή δαχτυλιδιών.
Συσκευή Νο 2
Ο σχεδιασμός της δεύτερης συσκευής για την κάμψη ράβδων σε δακτυλίους είναι αισθητά απλούστερος. Αποτελείται από ένα φύλλο χάλυβα, στη μία πλευρά του οποίου συγκολλάται ένα μικρό τμήμα τετράγωνου σωλήνα προφίλ 20x20 mm για στερέωση σε μέγγενη και από την άλλη - τα 2/3 ενός πλήρους δακτυλίου από χαλύβδινη λωρίδα. Επίσης, σε μία από τις βάσεις του ημιτελούς δακτυλίου συγκολλάται εξωτερικά σε απόσταση 12 mm ένα στοπ-στοπ από τετράγωνη ράβδο.
Επιπλέον, πρέπει να αποθηκεύσετε δύο μεταλλικά πλαστικά με πάχος 2 και 4 mm για να δουλέψετε με ράβδους όχι μόνο 12, αλλά και 10 και 8 mm, οι οποίες εισάγονται μεταξύ της ράβδου και του περιοριστή.
Η εργασία με μια τέτοια συσκευή είναι αρκετά απλή. Πάρτε, για παράδειγμα, μια ράβδο με διάμετρο 10 mm, το άκρο της οποίας τοποθετείται μεταξύ του θραύσματος του δακτυλίου και του στοπ, χωρίς να ξεχνάτε να εισάγετε μια πλάκα πάχους 2 mm.
Πιάνουμε με το χέρι μας την άκρη της ράβδου και την τυλίγουμε γύρω από τον ημιτελή δειγματοληπτικό δακτύλιο μέχρι το τέλος και παίρνουμε μισό δαχτυλίδι. Γυρίζουμε το τεμάχιο εργασίας από την άλλη πλευρά, το στερεώνουμε και το τυλίγουμε επίσης γύρω στα 2/3 του ολόκληρου δακτυλίου.
Για να μην χαθεί πολύς κόπος, στο τελευταίο στάδιο της κάμψης χρησιμοποιούμε πιρούνι-μοχλό και βιδώνουμε το δαχτυλίδι μέχρι το τέλος.Όπως μπορείτε να δείτε, τα άκρα του δακτυλίου είναι πρακτικά χωρίς τσακίσεις. Τα άκρα μιας ράβδου λυγίζουν σε δακτύλιο αποκόβω στη μέση της επικάλυψης. Συγκολλάμε την ένωση και ο δακτύλιος είναι εντελώς έτοιμος.
Για να φτιάξουμε ένα δακτύλιο με διάμετρο 30 cm, παίρνουμε ένα τεμάχιο εργασίας με μήκος L = π × d = 3,14 × 30 = 94,2 cm ή, στρογγυλοποίηση, 100 cm. Ο χρόνος κατασκευής για δύο δακτυλίους δεν είναι μεγαλύτερος από 1 λεπτό .
