Πολλοί άνθρωποι γνωρίζουν ότι μια φωτοαντίσταση είναι ένα απλό ηλεκτρικό στοιχείο για τη δημιουργία ενός αισθητήρα φωτός. Μαζί με τη Γέφυρα Winston, χρησιμοποιείται συχνά ως μηχάνημα για την απενεργοποίηση του τεχνητού φωτισμού. Μπορείτε επίσης να το χρησιμοποιήσετε για να δημιουργήσετε μια βασική ηλιακή μπαταρία.
Η αρχή λειτουργίας μιας τέτοιας συσκευής βασίζεται στη χρήση ενός πυροευαίσθητου στοιχείου. Υπάρχουν όμως εναλλακτικές επιλογές για τη δημιουργία μιας φωτοβολταϊκής δομής σε μια συμβατική βίδα. Μπορείτε να δείτε πώς λειτουργεί αυτό κάνοντας μια σύντομη δοκιμή. Για να το κάνετε αυτό θα χρειαστείτε μια κοντή βίδα με ένα παξιμάδι, ένα κομμάτι συμπαγούς χάλκινου σύρματος, υπερκόλλα, μια σύριγγα, μια λάμπα αλκοόλης και μια μικρή βάση.
Μπορείτε να ξεκινήσετε να φτιάχνετε ένα πρωτότυπο γεμίζοντας μια σύριγγα με υγρό που περιέχει αλκοόλ για ευκολία.
Ένα συναρπαστικό πείραμα: μια φωτοαντίσταση από βίδα και σύρμα
Στη συνέχεια, πρέπει να οξειδώσετε καλά το χάλκινο σύρμα, καθιστώντας το ένα είδος διόδου, καθώς το οξείδιο του χαλκού διεξάγει ηλεκτρικό ρεύμα μόνο προς μία κατεύθυνση και το εμποδίζει προς την αντίθετη κατεύθυνση.
Η οξείδωση πραγματοποιείται με φλόγα, αλλά η καμένη μόνωση θα χαλάσει το αποτέλεσμα, επομένως πρέπει πρώτα να καθαριστεί.
Ο γυμνός χάλκινος πυρήνας πρέπει να καεί καλά στη φλόγα μιας λάμπας αλκοόλης μέχρι να μαυρίσει ομοιόμορφα.
Τώρα κολλιέται μια βίδα στο υπόστρωμα (με το παξιμάδι στη βάση) με υπερκόλλα. Ο προετοιμασμένος χάλκινος αγωγός είναι λυγισμένος έτσι ώστε να μπορεί επίσης να στερεωθεί με κόλλα στην επιλεγμένη βάση, να συνδεθεί μαζί του με μια συσκευή μέτρησης και ταυτόχρονα η άκρη του είναι 2-3 mm πάνω από την αυλάκωση της κεφαλής της βίδας, αλλά μην αγγίζετε το μέταλλο.
Το αυλάκι γεμίζει προσεκτικά με οινόπνευμα. Το υγρό χύνεται από μια σύριγγα, καθώς είναι απαραίτητο το επίπεδο του να συμπίπτει με το ανώτερο επίπεδο της κεφαλής.
Τώρα το μόνο που μένει είναι να συνδέσετε ένα μιλιβολτόμετρο στο ελεύθερο άκρο του σύρματος και της βίδας για να μετρήσετε τις ενδείξεις με τη συσκευή υπό διάφορες συνθήκες.
Σκιάζοντας τη βίδα με το χέρι σας από το φως, μπορείτε να παρατηρήσετε ότι η πτώση τάσης στο κύκλωμα, ανάλογα με τον φωτισμό, είναι 300-400 mV.
Εάν χρησιμοποιείτε μια τεχνητή πηγή φωτός (στην περίπτωση αυτή μια συνηθισμένη λάμπα), μπορείτε να επιτύχετε μια διαφορά 1/5, δηλαδή περίπου 1000-1300 mV.
Ως αποτέλεσμα, μπορούμε να πούμε ότι έχουμε αποκτήσει την απαιτούμενη δομή. Σε αυτό, το αλκοόλ που βρίσκεται μεταξύ της βίδας και του χάλκινου σύρματος δημιουργεί τάση υπό την επίδραση του φωτός. Η τιμή αυτής της τάσης μπορεί να ποικίλλει ανάλογα με τον φωτισμό. Σημαντικές παραμορφώσεις στις μετρήσεις προκαλούνται από αναθυμιάσεις αλκοόλης, επομένως, για να επιτευχθεί ένα πιο αποτελεσματικό αποτέλεσμα, είναι απαραίτητο να απομονώσετε την κεφαλή της βίδας και το άκρο του χάλκινου σύρματος που σχετίζεται με αυτό σε σφραγισμένο περιβάλλον.
