Τα τελευταία χρόνια, οι ηλιακοί συλλέκτες για θέρμανση νερού γίνονται όλο και πιο συνηθισμένοι σε οικόπεδα κήπου. Με τη βοήθειά τους μπορείτε να πάρετε πρακτικά βραστό νερό τις καλοκαιρινές μέρες. Χρησιμοποιούνται επίσης για τη θέρμανση του ψυκτικού κατά τη θέρμανση. Ωστόσο, η τιμή τέτοιων συλλεκτών είναι υψηλή, οπότε αν έχετε περιορισμένο προϋπολογισμό, μπορείτε να τους φτιάξετε μόνοι σας. Ας δούμε πώς να συναρμολογήσετε μια πολλαπλή εργοστασιακής ποιότητας στο σπίτι με μια μικρή επένδυση.
Υλικά:
- Φύλλο αλουμινίου;
- ανθεκτικό στη θερμότητα σφραγιστικό?
- σωλήνας χαλκού 6 ή 9 mm.
- διογκωμένη πολυστερίνη?
- Θερμική πάστα για θερμάστρες.
- τζάμι παραθύρου?
- τυφλά πριτσίνια.
Διαδικασία κατασκευής ηλιακών συλλεκτών
Οι εργασίες θα πρέπει να ξεκινήσουν κατασκευάζοντας το σώμα του συλλέκτη από λείο φύλλο αλουμινίου. Εάν έχετε μηχανή κάμψης φύλλων, μπορείτε να την λυγίσετε σχηματίζοντας κάθε πλευρά με 2 κάμψεις. Σε αυτή την περίπτωση, θα χρειαστεί να αφαιρέσετε τις γωνίες του τεμαχίου εργασίας εκ των προτέρων, όπως στο παράδειγμα. Χωρίς τέτοιο εξοπλισμό, μπορείτε απλά να βιδώσετε προφίλ ή πηχάκια κατά μήκος της άκρης του φύλλου.Σε αυτή την περίπτωση, εκτός από βίδες ή πριτσίνια, θα χρειαστεί να χρησιμοποιήσετε και στεγανωτικό.
Όταν φτιάχνετε ένα σώμα χρησιμοποιώντας τη μέθοδο κάμψης, πρέπει να ενισχύσετε τις γωνίες. Για να γίνει αυτό, τοποθετούνται ένθετα από το εσωτερικό και ασφαλίζονται με τυφλά πριτσίνια.
Στα σημεία διασταύρωσης, οι γωνίες πρέπει να γεμίζονται με στεγανωτικό.
Το επόμενο βήμα είναι να φτιάξετε τις νευρώσεις για τους σωλήνες. Θα συσσωρεύσουν ηλιακή θερμότητα και θα τη μεταφέρουν αποτελεσματικά στον σωλήνα. Για το σκοπό αυτό, προετοιμάζονται λωρίδες αλουμινίου κατά μήκος του εσωτερικού πλάτους του σώματος του συλλέκτη. Θα βρίσκονται απέναντι. Για μια στροφή του σωλήνα στον συλλέκτη, θα χρειαστεί να εγκαταστήσετε 2 τέτοιες λωρίδες. Σε καθένα από αυτά θα χρειαστεί να λυγίσετε μια αυλάκωση 10-20 mm από την άκρη. Έτσι, ο σωλήνας θα βρίσκεται ανάμεσα σε δύο τεμάχια εργασίας. Σχηματίζουν μια νεύρωση με μεγάλη περιοχή θέρμανσης και θα εφαρμόζουν σφιχτά στον σωλήνα, μεταφέροντας αποτελεσματικά τη θερμότητά τους σε αυτόν.
Για να φτιάξετε τις νευρώσεις, πρέπει να συναρμολογήσετε μια σέγα από κόντρα πλακέ ή σανίδες. Είναι ένα επίπεδο με περιοριστές κατά το πλάτος της λωρίδας για να τη στερεώνουν και να την τεντώνουν αυστηρά παράλληλα. Πάνω του αλέθεται μια αυλάκωση στην οποία θα πιεστεί το τεμάχιο εργασίας. Ο αγωγός είναι στερεωμένος σε μέγγενη.
Η σφραγίδα αγωγού είναι μια χαλύβδινη πλάκα με ένα κυρτό μέρος κατασκευασμένο από χαλύβδινο σωλήνα ή ράβδο που διατρέχει κατά μήκος της. Η τελευταία θα πρέπει να έχει την ίδια διάμετρο με τον χάλκινο σωλήνα που χρησιμοποιείται για την πολλαπλή.
Η σφραγίδα είναι εφοδιασμένη με μια λωρίδα έτσι ώστε να μπορεί να στερεωθεί με μια βίδα με αυτοκόλλητη βίδα στη σέγα στο διάκενο του παράλληλου στοπ. Όταν τοποθετείτε το τεμάχιο εργασίας στη συσκευή, είναι απαραίτητο να πιέσετε τη σφραγίδα πάνω του με μέγγενη. Στη συνέχεια η πλάκα απελευθερώνεται και τραβιέται λίγο προς τα εμπρός. Έτσι, πρέπει να το σφραγίσετε σε όλο το μήκος του, κάνοντας μια αυλάκωση. Καλό είναι να μην το συμπιέσετε τελείως με μέγγενη στην αρχή, αλλά να σχηματίσετε ένα αυλάκι σε 2 περάσματα.Για πρώτη φορά, θα πρέπει να ορίσετε μόνο το σχήμα και για τη δεύτερη φορά, να το φέρετε στο ιδανικό.
Στη συνέχεια, πρέπει να συνδυάσετε 2 νευρώσεις και να τις τρυπήσετε για πριτσίνια. Αυτό μπορεί να γίνει στο γόνατό σας ή μπορείτε να συναρμολογήσετε μια άλλη σέγα. Αυτή αποτελείται από 2 σανίδες με αυλακώσεις, και μια ράβδο για εισαγωγή αντί για σωλήνα.
Μετά από αυτό, θα χρειαστεί να κόψετε και να αφαιρέσετε στα πλευρά. Κόβονται με μεταλλικό ψαλίδι. Τα εναπομείναντα βαθουλώματα μπορούν να εξομαλυνθούν ξανά με μια στάμπα στην πρώτη λαβή.
Η μόνωση τοποθετείται στο σώμα του συλλέκτη. Είναι καλύτερο να χρησιμοποιείτε αφρό πολυστυρενίου. Κόβεται στο μέγεθος και κολλιέται πάνω στο σφραγιστικό.
Τώρα πρέπει να λυγίσετε τον σωλήνα χαλκού. Τα πηνία κάμπτονται με βάση το μέγεθος των προετοιμασμένων νευρώσεων. Αυτό γίνεται καλύτερα σε ένα φύλλο μοριοσανίδας, κόντρα πλακέ ή OSB. Περνάμε σημάδια και τα λυγίζουμε προσεκτικά, αποφεύγοντας την έντονη συστολή του ρύγχους. Για να διασφαλίσουμε ότι ο σωλήνας λυγίζει ομοιόμορφα και δεν κρέμεται, τον πιέζουμε με μια ράγα με φρεζαρισμένη αυλάκωση. Τέτοια πρότυπα μπορούν να βιδωθούν στη βάση.
Μετά την κάμψη του σωλήνα, είναι απαραίτητο να τοποθετήσετε τα πτερύγια του ψυγείου. Ιδανικά, εφαρμόστε θερμική πάστα στις αυλακώσεις τους για να αυξήσετε τη μεταφορά θερμότητας. Οι πλάκες στερεώνονται με πριτσίνια.
Μετά από αυτό, το μόνο που μένει είναι να βάψετε τα πτερύγια μαύρα για να ζεσταθούν περισσότερο και να τοποθετήσετε το καλοριφέρ στη θήκη.
Ένα φύλλο γυαλιού είναι κολλημένο στην κορυφή με στεγανωτικό. Ένας τέτοιος συλλέκτης είναι κατά κύριο λόγο κατάλληλος για θέρμανση νερού στη ζεστή εποχή. Το χειμώνα, όταν είναι γεμάτο με μη παγωμένο ψυκτικό υγρό, μπορεί να θερμάνει την μπαταρία, θερμαίνοντας έτσι το σπίτι.
