Όταν φτιάχνετε βάσεις, ράφια ή προσόψεις ακτίνας από κόντρα πλακέ, μπορεί να χρειαστεί να το λυγίσετε. Είναι δύσκολο να ατμίσετε το τεμάχιο εργασίας και να το στρίψετε· επιπλέον, με την αυξανόμενη υγρασία, τα προϊόντα που παράγονται με αυτόν τον τρόπο τείνουν να ισοπεδώνονται με την πάροδο του χρόνου. Κάνοντας κάμψη χρησιμοποιώντας αυτή τη μέθοδο, μπορείτε να εξαλείψετε εντελώς αυτήν την πιθανότητα.
Τι θα χρειαστείτε:
- Κυκλικό πριόνι Mitre;
- ξυλόκολλα;
- ζώνη γραβάτας.
Η διαδικασία κάμψης κόντρα πλακέ
Η ουσία της μεθόδου είναι να κάνετε πολλές μη διαμπερείς τομές στο προς λυγισμό τεμάχιο με ένα μικρό βήμα για να το αποδυναμώσετε στην κάμψη. Ως αποτέλεσμα, το τμήμα θα λυγίσει εύκολα κατά μήκος της πριονισμένης περιοχής και αν γεμίσετε τις τομές με κόλλα, τότε μετά το στέγνωμα θα παραμείνει έτσι. Η ουσία της διαδικασίας δεν είναι περίπλοκη, το κύριο πράγμα είναι να υπολογίσετε σωστά το βήμα των περικοπών και τον αριθμό τους για να λάβετε ακριβώς την ακτίνα κάμψης που απαιτείται. Αυτό μπορεί να γίνει σε διάφορους εξοπλισμούς.
Εάν διαθέτετε φαλτσοπρίονο με καρφίτσα, μπορείτε να κόψετε το τεμάχιο εργασίας με αυτό, φυσικά, εάν το πλάτος του εξαρτήματος ταιριάζει με τις δυνατότητες του εργαλείου.Όταν εργάζεστε με κόντρα πλακέ, το βάθος πριονίσματος ρυθμίζεται έτσι ώστε να κόβονται όλα τα στρώματα του καπλαμά εκτός από το τελευταίο.
Στη συνέχεια, χύνεται κόλλα στα κοψίματα και το κενό κόντρα πλακέ κάμπτεται.
Πρέπει να διορθωθεί σε αυτή τη θέση. Αυτό γίνεται με ζώνη σύσφιξης. Η εκτεθειμένη κόλλα πρέπει να αφαιρεθεί αμέσως.
Ομοίως, μπορείτε να κάνετε κοψίματα σε ένα τραπέζι πριονιού. Το επιτραπέζιο δισκοπρίονο πρέπει να είναι εξοπλισμένο με φορείο εγκάρσιας κοπής.
Η μέθοδος θα λειτουργήσει επίσης όταν χρησιμοποιείτε κυκλικό πριόνι χειρός χρησιμοποιώντας οδηγό στάθμης. Το κύριο πράγμα είναι να διασφαλίσετε ότι οι τομές είναι παράλληλες και ότι ο χώρος μεταξύ τους είναι ο ίδιος.
Το πολυστρωματικό κόντρα πλακέ κάμπτεται καλύτερα. Οι σανίδες από ξηρό μασίφ ξύλο είναι επιρρεπείς σε ρωγμές, ακόμη και αν εξασθενούν από κοψίματα, επομένως αυτή η μέθοδος μπορεί να μην λειτουργήσει σε αυτές.
Είναι καλύτερο να προσδιορίσετε τον αριθμό των κοπών για μια συγκεκριμένη ακτίνα κάμψης πειραματικά χρησιμοποιώντας περιττά στολίδια του ίδιου υλικού. Όλα εξαρτώνται από το πάχος του κόντρα πλακέ και το πλάτος των τομών που αφήνει ο δίσκος. Ο κανόνας εδώ είναι απλός - όσο πιο απότομο είναι το τόξο, τόσο πιο συχνά χρειάζονται κοψίματα και όσο μεγαλύτερη είναι, τόσο περισσότερα από αυτά απαιτούνται.
Και τέλος, μπορείτε να αξιολογήσετε την αντοχή μιας τέτοιας κάμψης ανάλογα με το είδος της κόλλας με το οποίο είναι στερεωμένο το τεμάχιο εργασίας - ξυλουργική ή πολυουρεθάνη. Οι δοκιμές αντοχής έχουν δείξει ότι σε αυτή την περίπτωση η ξυλουργική κρατάει καλύτερα.
