Σε μια πεζοπορία ή απλώς σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης, όταν δεν υπάρχει ηλεκτρικό ρεύμα ή φυσικό αέριο, είναι βολικό να χρησιμοποιήσετε έναν σπιτικό καυστήρα αλκοόλης από ένα τενεκέ. Μπορείτε να βράσετε γρήγορα νερό για τσάι και ακόμη και να μαγειρέψετε φαγητό σε αυτό. Είναι αρκετές φορές πιο συμπαγής από την πιο φορητή τουριστική σόμπα υγραερίου, ενώ υποστηρίζει εύκολα το βάρος του τηγανιού.
Υλικά:
- μπορώ;
- ύφασμα κατασκευασμένο από φυσικές φυτικές ίνες.
Διαδικασία κατασκευής καυστήρα
Οποιοδήποτε μικρό κουτί από κασσίτερο με μεταλλικό καπάκι ταιριάζει στο σώμα του καυστήρα.
Κάτω από αυτό γίνεται ένα φυτίλι με τη μορφή δακτυλίου. Χρειάζεται για να αυξηθεί η περιοχή εξάτμισης του αλκοόλ, η οποία θα εξασφαλίσει ισχυρή, ομοιόμορφη καύση. Μπορεί να ραφτεί από ένα κομμάτι λάστιχο πυρόσβεσης, μουσαμά ή άλλο φυσικό υλικό. Το φυτίλι πρέπει να τοποθετείται κοντά στα εσωτερικά τοιχώματα του βάζου.
Στο ίδιο το βάζο πρέπει να τρυπήσετε τρύπες με ένα σουβλί πάχους 2 mm. Τρυπούνται γύρω από την περιφέρεια σε βήματα των 8 mm σε απόσταση 15 mm από την επάνω άκρη. Κάθε ένα από αυτά πρέπει να ανασηκωθεί ελαφρώς για να κατευθύνει τη φλόγα.
Πριν από τη χρήση, ρίχνουμε λίγο οινόπνευμα στον καυστήρα, κυριολεκτικά 50 ml. Μπορείτε να γεμίσετε με μετουσιωμένο οινόπνευμα, αλλά στο δρόμο θα κάνει βενζίνη ή ασετόν.Στη συνέχεια, το καύσιμο αναφλέγεται. Πρέπει να περιμένετε 10-20 δευτερόλεπτα μέχρι να ζεσταθεί το βάζο και να το κλείσετε γρήγορα με ένα καπάκι.
Η φλόγα μέσα θα καταναλώσει όλο τον αέρα και θα σβήσει αμέσως. Στη συνέχεια, το μόνο που μένει είναι να βάλουμε φωτιά στους ατμούς οινοπνεύματος που διαφεύγουν από τις πλαϊνές τρύπες από το εξωτερικό. Μετά από αυτό, μπορείτε να βάλετε ένα βραστήρα, τηγάνι ή άλλα σκεύη στον καυστήρα.
Εάν ο καυστήρας χρησιμοποιείται σε εσωτερικούς χώρους, τότε είναι προτιμότερο να ανεφοδιάζετε σε μικρές ποσότητες ώστε να καίγεται εντελώς κάθε φορά. Εάν το φυσήξετε, θα εμφανιστεί μια χαρακτηριστική επίμονη μυρωδιά αλκοόλ στον αέρα· αυτό είναι ανεπιθύμητο, ειδικά εάν χρησιμοποιήθηκε μετουσιωμένη αλκοόλη.
