Η επεξεργασία ξύλου είναι μια πολύπλευρη δουλειά. Κάθε στάδιο έχει τις δικές του αποχρώσεις. Και αν για να συλλέξετε απευθείας το ξύλο χρειάζεστε μηχανές, αλυσοπρίονα και μεταφορείς, τότε για να αποσυναρμολογήσετε σανίδες από μασίφ ξύλο δεν μπορείτε να κάνετε χωρίς πριονιστήριο. Όλα αυτά γίνονται από βιομηχανικά συγκροτήματα ή ιδιώτες επιχειρηματίες. Όσο περισσότερα στάδια επεξεργασίας έχει περάσει ένα δέντρο, τόσο πιο ακριβό είναι. Οι μεμονωμένοι ξυλουργοί και ξυλουργοί πρέπει να επιλέξουν: να αγοράσουν έτοιμη ξυλεία ή να πάρουν ξύλο σε ένα συγκεκριμένο στάδιο παραγωγής και να το τελειώσουν μόνοι τους. Ένα απλό παράδειγμα. Αν έχω ηλεκτρικό αεροπλάνο, μπορώ να αγοράσω μια μη προγραμματισμένη σανίδα. Αν και το όφελος είναι προφανές μόνο αν ξέρεις να δουλεύεις με αεροπλάνο. Αλλά προκύπτουν δυσκολίες με το κόψιμο των σανίδων. Επομένως, σε ένα προσωπικό νοικοκυριό πρέπει να έχετε έναν πάγκο εργασίας για κούρεμα.
Γιατί χρειάζεστε έναν πάγκο εργασίας με εγκάρσια κοπή;
Έφτιαξα ένα τέτοιο τραπέζι για τον εαυτό μου για να κόβω σανίδες ομοιόμορφα και καθαρά. Αρχικά επέλεξα ένα πριόνι και κοίταξα προσεκτικά τις σταθερές μονάδες δίσκων. Το βάθος κοπής έως και 80 mm και η γωνία κλίσης άνω των 45 μοιρών με καθήλωσαν.Φυσικά, υπάρχουν και πιο απλά μοντέλα, τα οποία περιορίζονται σε κοπή 40 mm σε βάθος και περιστροφή όχι μεγαλύτερη από 45 μοίρες. Η διαβάθμιση των τιμών είναι μεγάλη: από μη ρεαλιστικά ακριβά σε φθηνά. Ωστόσο, υπάρχει ένας άλλος τύπος δισκοπρίονου που μπορεί να κοπεί. Πρόκειται για κυκλικά πριόνια χειρός με ορθογώνια βάση. Απαιτούν μόνο πλευρική στήριξη. Ένα μεταλλικό πόδι περιλαμβάνεται ήδη στο κιτ. Αλλά η λειτουργικότητά του περιορίζεται από το μικρό του μέγεθος. Επομένως, για ένα ξεχωριστό πριόνι, σχεδιάζεται ένα εξωτερικό πλευρικό στοπ, κατά μήκος του οποίου ολισθαίνει η βάση του κυκλικού πριονιού χειρός. Το πλεονέκτημα ενός πάγκου εργασίας είναι ότι παρέχει καθαρό και ομοιόμορφο κόψιμο σχεδόν σε οποιαδήποτε γωνία. Η ευελιξία έγκειται στο γεγονός ότι το κυκλικό πριόνι μπορεί να χρησιμοποιηθεί όχι μόνο σε πάγκο εργασίας, αλλά και αναρτημένο κατά το πριόνισμα των πάνελ. Υπάρχει περιορισμός στο βάθος κοπής, ο οποίος εξαρτάται από το συγκεκριμένο μοντέλο. Για μένα είναι 70 χλστ.
Τύποι πάγκων εργασίας για κούρεμα
Όλα εξαρτώνται από τα καθήκοντα. Εν τω μεταξύ, οι πίνακες χωρίζονται σε τύπους ανάλογα με τα εξωτερικά χαρακτηριστικά:
- Μικρό, μισό μέτρο σε μέγεθος. Πάνω τους κόβονται κενά για χειροτεχνίες. Το πλαϊνό στοπ, το οποίο συχνά συνδυάζεται με ένα κουτί φαλτσέτας για χειροκίνητο πριόνισμα, είναι κατάλληλο για μικρά κυκλικά πριόνια.
- Το μέσο μέγεθος τραπεζιού ξεκινά από μισό μέτρο σε μήκος και ενάμιση μέτρο σε πλάτος. Είναι εξοπλισμένο με ξύλινο φράχτη για μεσαίου μεγέθους δισκοπρίονο χειρός.
- Οι μεγάλοι πάγκοι εργασίας έχουν σχεδιαστεί για το κόψιμο των πάνελ επίπλων. Το μήκος και το πλάτος ξεκινούν από δύο μέτρα. Τέτοια τραπέζια είναι εξοπλισμένα με μεταλλικά στοπ στα ρουλεμάν.
Και τότε αρχίζει η πτήση της φαντασίας. Σε τελική ανάλυση, αν όλα είναι ξεκάθαρα με τις διαστάσεις της επιφάνειας εργασίας, τότε οι συσκευές στοπ μπορεί να είναι διαφορετικές: - Απλές ξύλινες τεσσάρων στοιχείων: δύο πόδια, μια πλατφόρμα, μια πλαϊνή προεξοχή.
- Μέταλλο από συγκολλημένες γωνίες.
- Σε ρουλεμάν, ο αριθμός των οποίων είναι τέσσερα ή περισσότερα.
- Σε οδηγούς ράβδων.
Τα ελατήρια επιστροφής και οι σφιγκτήρες πριονιού περιπλέκουν το σχεδιασμό, αλλά απλοποιούν τη λειτουργία.
Το σχέδιο του πάγκου εργασίας μου crosscut
Κατά τη γνώμη μου, το τραπέζι πρέπει να έχει μέγιστη σταθερότητα και ελάχιστους κραδασμούς. Ως εκ τούτου, χρησιμοποίησα ισχυρά και ανθεκτικά υλικά.
- Για το τραπέζι πήρα μια πόρτα από ένα σοβιετικό ντουλάπι. Αποσυναρμολογήθηκε και στάθηκε σε έναν αχυρώνα.
- Για τα πόδια χρησιμοποίησα μια σανίδα 100x50 mm. Υπολείμματα που έχουν απομείνει από την κατασκευή του κουφώματος του σπιτιού.
- Το δέσιμο έγινε από σανίδα 125x25 mm. Πήρα αυτά τα υπολείμματα από γείτονες από ένα εργοτάξιο ως οικοδομικά απόβλητα.
- Για το πλευρικό στοπ, απαιτήθηκαν δύο αποκόμματα από την ίδια σανίδα 100x50, το πλευρικό τοίχωμα ενός συρταριού από το ίδιο σοβιετικό ντουλάπι, ένα μπλοκ παραθύρου και δύο κομμάτια ινοσανίδας για να αυξηθεί το βάθος της μελλοντικής κοπής.
- Στερεώνεται με αυτοεπιπεδούμενες βίδες διαστάσεων 55 mm και 90 mm.
Διαδικασία συναρμολόγησης πάγκου εργασίας
Το πρώτο πράγμα που έκανα ήταν να σκιαγραφήσω ένα έργο στο μυαλό μου. Ήθελα να είναι πολύ εύκολο να εφαρμοστεί. Είναι καλό που μόλις αγόρασα ένα δισκοπρίονο. Αυτή είναι η Parma 200D. Αν και μπορεί να εξοπλιστεί με δίσκο 210 χλστ. Αυτό που έκανα αργότερα. Ας επιστρέψουμε όμως στο έργο. Τα τέσσερα πόδια συνδέονται μεταξύ τους με την κάτω και την επάνω επένδυση στα πλάγια και από την επιφάνεια του τραπεζιού στην κορυφή. Στη συνέχεια τοποθετείται η συσκευή κοπής. Αυτό είναι όλο το έργο. Σπάνια χρησιμοποιούσα μεζούρα, αλλά συχνά χρησιμοποιούσα ένα τετράγωνο, ένα μολύβι και ένα χειροπρίονο.
1. Πριόνισα τα τέσσερα πόδια με ένα χειροπρίονο σε ορθή γωνία. Σημαντικό σημείο. Επέλεξα το ύψος που ταιριάζει στον εαυτό μου, δηλαδή το πλάτος της παλάμης μου πάνω από τη μέση.
2. Σχεδίασα ένα ορθογώνιο στην επιφάνεια του τραπεζιού (στο κάτω επίπεδο), μέσα στο οποίο είναι τοποθετημένα τα πόδια στις γωνίες. Μια εσοχή είναι απαραίτητη για να μην σκοντάφτετε όταν εργάζεστε με τα πόδια σας.
3. Υπολογίστηκε το μέγεθος της ζώνης, επισυνάπτοντας τα κατάλληλα κενά.
4. Δεν ασχολήθηκα με το λουρί.Αποδείχτηκαν τέσσερις μακριές σανίδες και τέσσερις κοντές. Αφού πριόνισα τα στοιχεία, άρχισα τη συναρμολόγηση.
5. Χρησιμοποιώντας ένα τετράγωνο και δύο σφιγκτήρες, τοποθέτησα την κάτω και την επάνω επένδυση στη μία πλευρά.
6. Μετά από την άλλη πλευρά. Χρησιμοποίησα τέσσερις βίδες ανά στερέωση.
7. Στο έδαφος ισοπέδωσα την περιοχή για τα πόδια τοποθετώντας από κάτω δύο φαρδιές σανίδες.
8. Στη συνέχεια, συνέδεσα τις δύο πλευρές με κοντές πλαϊνές σανίδες.
9. Στην κάτω πλευρά της επιφάνειας εργασίας, υπάρχουν ακόμη οδηγίες κατά τις οποίες ισοπεδώθηκε και στερεώθηκε στη βάση.
10. Έπειτα, τοποθέτησα τη συσκευή κοπής, έχοντας προηγουμένως κολλήσει ένα μπλοκ παραθύρου στον τοίχο του κουτιού και είχα κόψει δύο στύλους.
Ήθελα η λεπίδα του πριονιού να μην πάει περισσότερο από 3 mm στην επιφάνεια του τραπεζιού. Δεδομένου ότι το βάθος κοπής του δισκοπρίονού μου είναι 70 mm, προσδιόρισα πειραματικά ότι έπρεπε να βάλω μερικά κομμάτια ινοσανίδας. Το ύψος του πλευρικού στοπ ήταν 67 mm.
συμπέρασμα
Το πιο δύσκολο βήμα ήταν το τελευταίο βήμα - περνώντας το πριόνι κατά μήκος του στοπ για να δημιουργήσετε ένα αυλάκι στην επιφάνεια του τραπεζιού. Αυτή ήταν η πρώτη μου φορά που δούλευα με δισκοπρίονο, οπότε το αυλάκι βγήκε λίγο στραβό. Εν τω μεταξύ, όλα λειτούργησαν. Ένας πάγκος φαλτσών είναι μια εναλλακτική λύση στα ακριβά φαλτσοπρίονα, καθώς και ένα στιβαρό τραπέζι για καθημερινή χρήση.
