Οι τυπικές σιαγόνες μέγγενης από χάλυβα αφήνουν βαθιά βαθουλώματα σε στρογγυλά και προφίλ ξύλινα τεμάχια εργασίας, επομένως πρέπει να τα τυλίγετε με καουτσούκ κάθε φορά, κάτι που είναι άβολο. Εάν έχετε ρούτερ, μπορείτε να φτιάξετε πρισματικές επενδύσεις αλουμινίου για τις σιαγόνες. Λόγω του σχήματός τους, θα μπορούν να συγκρατούν κυλινδρικά και προφίλ τεμάχια εργασίας χωρίς να χρειάζεται να σφίξετε εξαιρετικά σφιχτά τη βίδα και λόγω της απαλότητας του μετάλλου δεν θα πιέζουν τόσο πολύ στο ξύλο.
Υλικά:
Διαδικασία κατασκευής πρισματικών επικαλύψεων
Είναι απαραίτητο να μετρήσετε το μήκος των σιαγόνων της μέγγενης. Ξεκινώντας από αυτό πρέπει να κάνετε ένα σχέδιο. Κατά την ένωση, οι επενδύσεις πρέπει να σχηματίζουν πρίσματα διαφορετικών μεγεθών με σχήμα διατομής σε μορφή ρόμβων και εξαγώνων. Κάθε ένα από αυτά θα χρησιμοποιηθεί για μια συγκεκριμένη διάμετρο κυλινδρικών και προφίλ τεμαχίων εργασίας. Όσο πιο φαρδιά είναι η μέγγενη, τόσο περισσότερα πρίσματα μπορείτε να χωρέσετε στα τακάκια.Στο παράδειγμα, σε σιαγόνες 125 mm ήταν δυνατή η τοποθέτηση 4 φιγούρων διαφορετικού πλάτους για κάθετη σύσφιξη των τεμαχίων εργασίας. Πρέπει επίσης να παρέχετε ένα πρίσμα σε σχήμα ρόμβου οριζόντια. Στο σχέδιο, είναι απαραίτητο να ξεκινήσετε από τη γωνία άλεσης των πρισμάτων των 120 μοιρών. Θα είναι βέλτιστο για τη συμπίεση τόσο κυλινδρικών όσο και προφίλ τεμαχίων εργασίας.
Στη συνέχεια, επιλέγονται 2 κενά αλουμινίου που είναι ίσα σε μήκος με τις σιαγόνες μέγγενης. Πρέπει να είναι λίγο πιο φαρδιά για να βγάζουν άγκιστρα σε σχήμα σκαλοπατιού στο πίσω μέρος τους.
Τα κενά αλέθονται ένα προς ένα. Είναι απαραίτητο να φέρετε όλα τα αεροπλάνα επάνω τους στις 90 μοίρες για να αποκτήσετε ομοιόμορφες, πανομοιότυπες ράβδους.
Στη συνέχεια, πρέπει να αλέσετε τα μισά πρίσματα σε καθένα από αυτά σύμφωνα με το σχέδιο. Σε μια φιγούρα με εξαγωνική διατομή, γίνεται πρώτα μια αυλάκωση και στη συνέχεια ο κόφτης τροφοδοτείται στους τοίχους του σε γωνίες 120 μοιρών. Τα πρίσματα σε σχήμα διαμαντιού επιλέγονται αρχικά υπό γωνία.
Τα αλεσμένα τεμάχια είναι λοξοτμημένα. Στη συνέχεια γίνεται ένα δείγμα στην πίσω πλευρά για να σχηματιστεί ένα άγκιστρο. Εδώ είναι σημαντικό να μην μπερδευτείτε και να μην δημιουργήσετε ένα βήμα από κάτω σε μία επικάλυψη.
Στο πίσω μέρος των ακατέργαστων, κάτω από τα άγκιστρα, ανοίγονται 4 τυφλές τρύπες και τοποθετούνται μαγνήτες σε αυτές χρησιμοποιώντας εποξειδική κόλλα. Αφού πήξει η εποξειδική, πρέπει να τρίψετε τους μαγνήτες με μια λίμα έτσι ώστε να κάθονται στο ίδιο επίπεδο.
Χάρη στους μαγνήτες, τα μαξιλαράκια που προκύπτουν αφαιρούνται γρήγορα.
Επιπλέον, όταν αφαιρεθούν, έλκονται μεταξύ τους, οπότε θα αποθηκεύονται πάντα μαζί.
