Γεια σας, μικροί μου σιδηρουργοί, σήμερα θα μιλήσουμε για το κύριο μέρος του σφυρηλάτησης, δηλαδή το σφυρήλατο. Εδώ το τεμάχιο εργασίας θερμαίνεται στην απαιτούμενη θερμοκρασία πριν από τη σφυρηλάτηση, τη σκλήρυνση ή άλλες εργασίες θερμικής επεξεργασίας. Και το σφυρήλατο μας, παρεμπιπτόντως, είναι ικανό να παράγει έως και 1100 βαθμούς Κελσίου! Θα χρησιμοποιήσουμε άνθρακα ως καύσιμο. Το σφυρήλατο θα είναι εύκολο τόσο στην κατασκευή όσο και στη χρήση.
Απαιτείται για την κατασκευή σφυρηλάτησης
Έτσι, θα χρειαστούμε:Πυρότουβλο. Χρησιμοποίησα κόκκινο και πυρίμαχο. Συνολικά χρειάζεστε περίπου 12 τούβλα.
- Πυροπηλός πυρόπηλος. Μπορείτε να το βρείτε σε ένα κατάστημα σιδηρικών, και χρησιμοποιείται συνήθως κατά την τοποθέτηση εστιών. Αγόρασα πριν από τρία χρόνια σαράντα κιλά πυρόπηλο και αυτή η συσκευασία θα μου κρατήσει για πολύ καιρό.
- Χαλύβδινος σωλήνας διαμέτρου 2-6 cm.
- Άμμος κατασκευής.
- Πλάκα χάλυβα, περίπου 20 cm επί 15 cm και πάχους 4-8 mm.
Κατασκευή σφυρηλάτησης
Κάτω κάμερα
Ο αέρας θα κυκλοφορήσει σε αυτό και θα συσσωρευτεί και στάχτη. Ένας θάλαμος από οκτώ κόκκινα τούβλα είναι τοποθετημένος σε δύο σειρές. Επιπλέον, στο δεύτερο, είναι απαραίτητο να αφήσετε χώρο για τον σωλήνα. Εισάγουμε το σωλήνα υπό γωνία, και καλύπτουμε όλες τις ρωγμές με πυρίμαχο από μέσα και έξω.
Όσο για την πυρίμαχη, την αραιώνουμε με άμμο 1:1 και νερό. Ζυμώνουμε τον πηλό μέχρι να φτάσει στην παρακάτω κατάσταση. Πρέπει να κυλήσετε μια μικρή μπάλα, να την βάλετε στη μία παλάμη και να αρχίσετε να την πιέζετε με την άλλη. Οι ρωγμές πρέπει να εμφανίζονται όταν το συμπιέζετε μέχρι τη μέση. Ο πηλός Fireclay είναι ήδη αρκετά φθηνός (αγόρασα μια τσάντα σαράντα κιλών για περίπου 300 ρούβλια), αλλά κατ 'αρχήν, ο συνηθισμένος πηλός, ο οποίος μπορεί να βρεθεί, για παράδειγμα, κοντά σε ποτάμια, είναι επίσης κατάλληλος. Παρόλα αυτά, η πυρόπηγμα θα θρυμματιστεί με την πάροδο του χρόνου λόγω των θερμοκρασιών και ο φούρνος θα πρέπει να καλυφθεί ξανά.
Πάνω από τον κάτω θάλαμο τοποθετούμε μια ατσάλινη πλάκα στην οποία κόπηκαν γραμμές με μύλο από τον οποίο θα παρέχεται αέρας. Και πάλι τα σκεπάζουμε όλα με πυρίμαχο.
Κύρια κάμερα
Θα στρωθεί μόνο από δύο πυρότουβλα. Σκόπιμα έκανα στενό αυτό το σφυρήλατο, αφού πρέπει να δουλέψω με μακρόστενα τεμάχια εργασίας. Το πλάτος του σφυρηλάτησης, όπως καταλαβαίνετε, μπορεί να ρυθμιστεί. Όλες οι ρωγμές μεταξύ των τούβλων πρέπει να καλύπτονται με πυρίμαχο έτσι ώστε η πολύτιμη θερμότητα να διατηρείται όσο το δυνατόν περισσότερο.
Τα υπόλοιπα τούβλα - ο πίσω τοίχος και η "οροφή" - θα είναι αφαιρούμενα, γεγονός που σας επιτρέπει να εργάζεστε με διαφορετικούς τύπους σφυρηλάτησης.
Η παροχή αέρα πραγματοποιείται από σοβιετική ηλεκτρική σκούπα. Μια τσάντα είναι κολλημένη με ταινία στην πίσω πλευρά της και ένας εύκαμπτος σωλήνας είναι προσαρτημένος στην τσάντα, ο οποίος εισάγεται στον σφυρηλάτηση σωλήνα.
Χρησιμοποιώντας το σφυρηλάτηση
Για να ανάψω το σφυρήλατο, χρησιμοποιώ ροκανίδια, ροκανίδια ή απλώς χαρτί. Τα βάζω φωτιά, ρίχνω κάρβουνο από πάνω και ανάβω την ηλεκτρική σκούπα. Επίσης, αν το σφυρηλάτησή σας βρίσκεται σε εξωτερικό χώρο, τότε το σφυρηλάτηση θα πρέπει να καλυφθεί με κάτι από τη βροχή.
Έχω χρησιμοποιήσει τη σφυρηλάτηση για να λιώσω μη σιδηρούχα μέταλλα - δοχεία αλουμινίου, ορειχάλκινες βρύσες υδραυλικών εγκαταστάσεων, ακόμη και μερικά νομίσματα (αυτά που δεν είναι μαγνητικά είναι κατασκευασμένα από μη σιδηρούχα μέταλλα, όπως ο ορείχαλκος).
Ούτε φυσικά σφυρηλάτηση. Έχω ήδη σφυρηλατήσει τσιμπίδες και αρκετές λεπίδες.
Επίσης, αν αποφασίσετε κι εσείς να μάθετε αυτή τη δύσκολη χειροτεχνία, και θα έλεγα μάλιστα και τέχνη, τότε σας συμβουλεύω να προμηθευτείτε κάποιο είδος ποδιάς. Την πρώτη φορά σφυρηλάτησα μόνο με σορτς, και κάτι καυτό, για παράδειγμα, ζυγαριά, πετούσε συνεχώς στο σώμα μου.
Λοιπόν, εδώ είναι το σφυρήλατο σε όλο του το μεγαλείο:
