Γεια σας κυρίες και κύριοι, σήμερα θα μιλήσουμε για την παραγωγή κάρβουνου με ελάχιστο κόστος.
Θα χρειαστείτε:
- Καυσόξυλα.
- Ένα μικρό οικόπεδο.
- Φτυάρι.
- Μεταλλικό καπάκι, διαμέτρου περίπου 50 cm.
Φτιάχνοντας κάρβουνο
Πρώτα πρέπει να σκάψετε μια τρύπα βάθους περίπου ενός μέτρου και πλάτους μισού μέτρου. Αυτά τα μεγέθη μπορεί να διαφέρουν.
Στη συνέχεια, ετοιμάζουμε καυσόξυλα, τα οποία θα γίνουν κάρβουνο. Χρειάζεστε σχεδόν διπλάσια καυσόξυλα από όσα χωράει το λάκκο σας. Και αρχίζουμε να βάζουμε φωτιά σε αυτό. Στην αρχή φοβόμουν ότι δεν θα υπήρχε αρκετό οξυγόνο μέσα και η φωτιά δεν θα έκαιγε καλά, αλλά όλα αποδείχτηκαν ακριβώς το αντίθετο. Προέκυψε ένα φυσικό βύθισμα (πιθανότατα) και το ξύλο κάηκε όμορφα.
Και μετά ανεβάζουμε σταδιακά τη φωτιά μέχρι την κορυφή, προσθέτοντας κι άλλα ξύλα όταν καούν τα παλιά. Μην φοβάστε να ρίξετε πολλά καυσόξυλα ταυτόχρονα, καθώς όλα καίγονται αρκετά καλά. Και όταν σκέφτηκα ότι είχα πάει πολύ μακριά με τα ξύλα, και η φωτιά έσβησε, σε λίγο άναψε ξανά.
Γέμισα το λάκκο εντελώς με ξύλα, και η φωτιά ανέβηκε αρκετά ψηλά.Εδώ, ομολογώ, δεν φωτογράφισα αυτό το τζάκι, γιατί φοβόμουν σοβαρά μήπως ανάψω μια μικρή φωτιά. Εδώ είναι το πρώτο μου πρόβλημα - πρέπει να επιλέξετε ένα ανοιχτό μέρος, έτσι ώστε να μην υπάρχουν εύφλεκτα αντικείμενα, σε απόσταση ενός μέτρου από το λάκκο.
Έτσι, όταν το επάνω στρώμα του καυσόξυλου έχει σχεδόν καεί, πρέπει να καλύψετε το λάκκο με ένα καπάκι. Εδώ μπορεί να προκύψουν προβλήματα με την εύρεση κατάλληλου καλύμματος. Γενικά, έχω ένα βαρέλι με διαρροή στη φάρμα μου, από το οποίο απλά πρέπει να κόψετε τον πάτο με ένα μύλο και θα έχετε ένα υπέροχο καπάκι. Ψάχνουμε όμως εύκολους τρόπους; Υπάρχει μια επιλογή να βγείτε έξω χωρίς αρκετά μεγάλο καπάκι. Πήρα κάποιο μεταλλικό πλέγμα, το πέταξα πάνω από την τρύπα και το πάτησα στα πλάγια με τούβλα για να μην κινηθεί πουθενά. Στη συνέχεια, τοποθέτησα πολλά επίπεδα μεταλλικά φύλλα σε αυτό το πλέγμα, το οποίο αντικατέστησε ένα μεγάλο καπάκι.
Η συγκεκριμένη φωτογραφία τραβήχτηκε αφού τελείωσα και έβγαλα το έτοιμο κάρβουνο, θα εξηγήσω το γιατί αργότερα. Λοιπόν, τότε ρίχνουμε άμμο σε αυτά τα καλύμματα, έτσι ώστε το οξυγόνο να μην εισέλθει στο λάκκο.
Δεν μπορείτε πραγματικά να πείτε ότι υπάρχει κάποιο είδος τρύπας εδώ. Γενικά, το αφήνουμε όλο αυτό για περίπου δέκα με δώδεκα ώρες. Συνήθως αρχίζω να φτιάχνω φωτιά στις έξι το βράδυ και το πρωί, στις δέκα, βγάζω ήδη το έτοιμο κάρβουνο. Δηλαδή, το μόνο που μένει είναι να περιμένετε λίγο, να αφαιρέσετε το καπάκι ή τα καπάκια και να βγάλετε το έτοιμο κάρβουνο.
Όταν τα έκανα όλα αυτά για πρώτη φορά, στην αρχή νόμιζα ότι το κάρβουνο θα ήταν περίπου στα μισά του λάκκου και στο κάτω μέρος θα υπήρχε μόνο στάχτη. Αλλά αποδείχθηκε ότι ολόκληρος ο λάκκος ήταν εντελώς γεμάτος με κάρβουνο! Αντίθετα, μερικά από τα ξύλα στην κορυφή έμειναν καυσόξυλα, αφού άρχισα να τα σκεπάζω πολύ νωρίς.
Συμβουλή
Πρώτον, είναι καλύτερο να χρησιμοποιήσετε ένα μεγάλο καπάκι. Αλλά αν εξακολουθείτε να το κάνετε όπως εγώ, τότε κάντε τα πάντα πολύ γρήγορα.Στην πραγματικότητα, κατά το πρώτο μου πείραμα, έκλεισα και γέμισα την τρύπα πολύ αργά, γεγονός που προκάλεσε μια άγρια στήλη καπνού να σηκωθεί, προετοιμαστείτε για αυτό!
Δεύτερον, επιλέξτε έναν ανοιχτό χώρο και όχι, όπως εγώ, κοντά σε ξύλινο φράχτη και ξύλινες πόρτες. Επιπλέον, έχω ένα πάνω στρώμα χώματος, δηλ. το ένα τρίτο του λάκκου είναι αμμώδης. Εξαιτίας αυτού, τράβηξα επίσης πολλή άμμο με το κάρβουνο, το οποίο στη συνέχεια θα πρέπει να διαχωριστεί.
Επίσης, αυτή η μέθοδος είναι πιο κατάλληλη για όσους έχουν στη διάθεσή τους μεγάλη ποσότητα περιττών καυσόξυλων. Δεδομένου ότι η αγορά ειδικών καυσόξυλων δεν είναι πολύ κερδοφόρα, είναι φθηνότερο να αγοράσετε έτοιμο άνθρακα.
Λοιπόν, τελικά, αυτό είναι πραγματικά κάρβουνο, και όχι καμένα καυσόξυλα! Το χρησιμοποίησα για να ανάψω το σφυρήλατο του σιδηρουργού και μου άρεσε πολύ περισσότερο από το αγορασμένο από το κατάστημα.
Καλή τύχη σε όλους όσους αποφασίσουν να ακολουθήσουν το παράδειγμά μου!
