Οι φρέζες αυτού του τύπου χρησιμοποιούνται για μια μεγάλη ποικιλία υλικών: ξύλο, κεραμικά, πλαστικά, διάφορα σύνθετα υλικά, ακόμη και μέταλλο. Η κύρια διαφορά τους είναι ότι το τμήμα κοπής είναι μικρό και μπορεί να επεξεργαστεί μόνο την τελική ζώνη του τεμαχίου εργασίας ή μάλλον το περίγραμμά του.
Αυτή η επεξεργασία έχει σχεδιαστεί αποκλειστικά για αυτόματη λειτουργία από μηχανή ή ηλεκτρικό εργαλείο, όπως τρυπάνι ή σφυροδράπανο. Οι μπαλαρίνες είναι ωφέλιμες γιατί εξοικονομούν πολύ κόπο και χρόνο για να κόψουν ή να φρεζάρουν ακριβείς κύκλους μεγάλης διαμέτρου. Σε αυτό το άρθρο θα σας πούμε πώς να φτιάξετε έναν τέτοιο κόφτη με τα χέρια σας από θραύσματα. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν!
Υλικά:
- Μεταλλική πλάκα 200x25x4-6 mm;
- Μπουλόνια: M8– 2 τεμ (+2 παξιμάδια και 4 ροδέλες). M10 – 1 τεμάχιο (+2 παξιμάδια και 1 ροδέλα).
Εργαλεία:
- Τρυπάνι ή σταθερή μηχανή διάτρησης.
- Μύλος (γωνιακός μύλος) με δίσκους κοπής και λείανσης.
- Αρχείο;
- Βιδωτοί σφιγκτήρες.
- Τρυπάνια μετάλλων 9-10,5 mm;
- Kern;
- Μάγγαινα;
- Ρυθμιζόμενα και ανοιχτά κλειδιά.
- Χάρακας και μαρκαδόρος για σήμανση.
Βήμα-βήμα παραγωγή κόφτη μπαλαρίνας
Η βάση του κόφτη μας είναι μια μεταλλική πλάκα. Πρέπει να κοπεί σε μήκος 20 cm.
Σημαδέψτε το κέντρο της πλάκας, σημειώστε το και τρυπήστε με ένα τρυπάνι 10,5 mm. Αυτό γίνεται καλύτερα σε μια σταθερή μηχανή διάτρησης.
Στη συνέχεια, σημειώνουμε τη μέση της λωρίδας και όχι μακριά από τις άκρες της, χρησιμοποιούμε έναν πυρήνα για να σημειώσουμε τις τρύπες για διάτρηση. Για να μην σπάσει το τρυπάνι κατά τη λειτουργία, το διάστημα των διάτρητων σημαδιών πρέπει να είναι ελαφρώς μεγαλύτερο από τη διάμετρο των μελλοντικών οπών.
Ανοίγουμε τρύπες κατά μήκος των σημαδιών και στις δύο πλευρές της πλάκας, χωρίς να φτάνουμε στις άκρες και την κεντρική τρύπα κυριολεκτικά 1 cm.
Σφίγγοντας την πλάκα σε μέγγενη, χρησιμοποιήστε έναν δίσκο κοπής με μύλο για να συνδέσετε τις οπές σε δύο επιμήκεις αυλακώσεις. Τα τελειοποιούμε με μια επίπεδη ή τετράγωνη λίμα, ώστε οι μελλοντικοί κόφτες να μπορούν να κινούνται ελεύθερα μέσα τους. Αφαιρούμε επίσης χτυπήματα και γρέζια.
Πιέζουμε το πιάτο με σφιγκτήρες στο τραπέζι ή το σφίγγουμε σε μέγγενη. Καθαρίζουμε τα επίπεδα του με δίσκο λείανσης και λειαίνουμε τις αιχμηρές γωνίες και τις άκρες του.
Εισάγουμε ένα μπουλόνι M10 στην κεντρική τρύπα και το σφίγγουμε με ένα παξιμάδι στην πίσω πλευρά. Βιδώνουμε το δεύτερο παξιμάδι ασφάλισης πάνω από το πρώτο και επίσης το σφίγγουμε με ρυθμιζόμενο ή ανοιχτό κλειδί.
Κατασκευάζουμε τους κοπτήρες εργασίας του φρεζαρίσματος από μπουλόνια Μ8. Τα σφίγγουμε από την κεφαλή σε μέγγενη, σφραγίζουμε την ανεπηρέαστη περιοχή με κολλητική ταινία και χρησιμοποιούμε ένα μύλο για να αφαιρέσουμε το τμήμα με σπείρωμα του μπουλονιού. Στη συνέχεια, αναποδογυρίζουμε το μπουλόνι και τρίβουμε το αντίθετο μέρος του μπουλονιού, αφήνοντας μια επίπεδη λαβή πάχους 4-5 mm. Φτιάχνουμε τις άκρες των κοπτών σε μορφή μικρού μονόπλευρου γάντζου, μυτερού στο τελείωμα.
Εισάγουμε τα μπουλόνια κοπής στις αυλακώσεις της πλάκας προς την αντίθετη κατεύθυνση από τη ράβδο κοπής. Τα στρώνουμε με ροδέλες και από τις δύο πλευρές για να αυξήσουμε την περιοχή επαφής με το πιάτο. Το υπόλοιπο σπείρωμα στο πλάι των κοπτικών σάς επιτρέπει να βιδώσετε το παξιμάδι και να στερεώσετε αυτά τα στοιχεία κοπής με αυτό.
Η ιδιαιτερότητα αυτού του κόφτη «μπαλαρίνας» είναι να τοποθετεί και τους δύο κοπτήρες στην ίδια απόσταση από το κέντρο του. Για να το κάνετε αυτό, σημειώστε τη διαβάθμιση των μεγεθών στο πλάι της πλάκας με ένα χάρακα. Βάζουμε σημάδια με μαρκαδόρο μέχρι μισό εκατοστό.
Χρησιμοποιώντας ένα μύλο, κάνουμε εγκοπές σύμφωνα με τα σημάδια μεγέθους. Έτσι θα διατηρηθούν για μεγάλο χρονικό διάστημα και θα διακρίνονται εύκολα κατά τη λειτουργία.
Ρυθμίζουμε τους κόπτες στο μέγεθος του τεμαχίου εργασίας. Τώρα, κρατώντας το στο τσοκ μιας μηχανής διάτρησης, μπορείτε να κόψετε με ακρίβεια και γρήγορα έναν κύκλο μεγάλης διαμέτρου, για παράδειγμα, από κόντρα πλακέ!
