Θα χρειαστείτε:
• Χαρτόνι.
• Ψαλίδι.
• Μαχαίρι χαρτικής.
• Κολλητική ταινία.
• Κόλλα PVA.
• Σωλήνες εφημερίδων.
• Λεκέδες ή βαφή (επικάλυψη των σωλήνων).
• Ακρυλικό ή οποιοδήποτε άλλο βερνίκι.
• Χαρτοπετσέτα, λευκό αστάρι (βαφή) - προαιρετικά.
• Στρογγυλή φόρμα.
• Καστάνια ρούχων.
• Σιλό.
• Στυλό ή μολύβι.
Πάρτε χαρτόνι και κόψτε κομμάτια στο απαιτούμενο ύψος. Μέτρησα το ύψος του γονάτου του παιδιού, αλλά μπορείτε να το κάνετε πιο χαμηλό, σε μερικά παιδιά αρέσει να κάθονται σε χαμηλές καρέκλες. Το μήκος των κομματιών δεν είναι σημαντικό.
Αρχίζουμε να τυλίγουμε το χαρτόνι στερεώνοντάς το με κολλητική ταινία όπως χρειάζεται για να μην ξεδιπλωθεί αργότερα.
Σταδιακά η βάση γίνεται πιο παχιά και σταθερή.
Όταν η σταθερότητα είναι επαρκής, μπορείτε να κόψετε το κάτω μέρος. Παίρνουμε κάτι κατάλληλο σε μέγεθος (μια κατσαρόλα π.χ.), το αντικείμενο να είναι λίγο μεγαλύτερο από τη βάση και το χρησιμοποιούμε ως καλούπι.
Θα χρειαστείτε τουλάχιστον δύο κύκλους από χαρτόνι, έναν για το καπάκι και τον δεύτερο για το κάτω μέρος. Αν θέλετε να τα κάνετε διπλά για μεγαλύτερη αντοχή, τότε κόψτε τέσσερα κομμάτια.
Κάλυψα αμέσως το κάτω μέρος με λεκέ· επίσης έβαψα τους σωλήνες εκ των προτέρων και όχι μετά την ύφανση. Τώρα πρέπει να επισημάνετε τις θέσεις για τα ράφια χρησιμοποιώντας ένα σουβλί. Κάνω λίγο πίσω από την άκρη, η απόσταση μεταξύ των στύλων είναι 3 cm.
Κάνω τρύπες με σουβλί σε ίσα (περίπου) διαστήματα σε όλη την περιφέρεια. Δεν προσπάθησα να επιτύχω κοσμική ακρίβεια· το κύριο πράγμα ήταν ότι το προϊόν δεν έπρεπε να πέσει στα πλάγια.
Εισάγω τις άκρες των κερκίδων από σωλήνες εφημερίδων. Τα στερεώνω με κόλλα και μανταλάκια και μετά τα αφήνω να στεγνώσουν για τουλάχιστον μία ώρα. Έκανα τις κερκίδες μακριές ώστε να είναι λίγο ψηλότερα από την οθωμανική. Δεν υπήρχαν πολλά μανταλάκια, οπότε η εργασία επιβραδύνθηκε· έπρεπε να περιμένουμε να στεγνώσουν οι στύλοι πριν τοποθετήσουμε καινούργια.
Οι ουρές μπορούν να καλυφθούν με κόλληση υφάσματος ή ένα κομμάτι χαρτόνι ίδιου μεγέθους από πάνω. Επειδή τα σταντ είναι μακριά, τα ασφάλισα με ένα κανονικό λάστιχο για να μην διαλύονται. Μετά από πολλές σειρές δεν χρειάζεται στερέωση· τα ράφια στηρίζουν τους σωλήνες.
Η ύφανση είναι η πιο κοινή, εδώ το κύριο ερώτημα δεν είναι η πολυπλοκότητα, αλλά ο χρόνος που θα δαπανηθεί στους σωλήνες (εξάλλου, πρέπει να τους στρίψετε, στη συνέχεια να τους βάψετε, να τους στεγνώσετε).
Όταν οι σωλήνες φτάσουν στο ύψος της βάσης, είναι ώρα να τελειώσουμε την ύφανση. Πριν από αυτό όμως, βγάζω τη βάση για να περάσω το εσωτερικό του προϊόντος με βερνίκι. Χρησιμοποιώ ακρυλικό, αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε κανονικό αν αντέχετε τη μυρωδιά.
Γέμισμα των άκρων: Κόβω την περίσσεια, τη λυγίζω πάνω από τη βάση, την καλύπτω με κόλλα PVA από πάνω.
Το χαρτόνι που θα χρησιμεύσει ως καπάκι καλύφθηκε με λευκή μπογιά και κολλήθηκαν θραύσματα από μια χαρτοπετσέτα. Μπορείτε να παραλείψετε αυτό το βήμα: το επάνω μέρος μπορεί να καλυφθεί με ταπετσαρία ή ύφασμα.
Στη συνέχεια, ακολουθήστε την ίδια διαδικασία με τον πάτο: κάντε τρύπες, αφαιρέστε τους σωλήνες, στερεώστε τη βάση με κόλλα.
Στην αρχή το έπλεξα ίσιο, μετά σήκωσα τις κερκίδες, το ύψος του πλάι είναι αυθαίρετο.
Αυτό είναι όλο, καλύπτουμε το προϊόν από σωλήνες εφημερίδων με ακρυλικό βερνίκι, αυτό είναι ένα υποχρεωτικό βήμα που δίνει δύναμη και λάμψη.
