Πρέπει να ειπωθεί ότι η συρματουργία ζει μεταξύ των ανθρώπων εδώ και πολύ καιρό - πολλά κοσμήματα δημιουργούνται χρησιμοποιώντας αυτήν την τεχνική. Αγαπούσαν ιδιαίτερα να στρίβουν αριστουργήματα κοσμημάτων από σύρμα στο Μεσαίωνα - πίστευαν ότι όσο πιο λεπτό ήταν το σύρμα με το οποίο μπορούσε να δουλέψει ένας τεχνίτης, τόσο πιο επιδέξιος ήταν. Αυτό σημαίνει ότι το έργο ενός τέτοιου πλοιάρχου εκτιμήθηκε περισσότερο.
Επί του παρόντος, η τεχνική στρίψιμο σύρματος έχει εισέλθει στην υποενότητα των κύριων δημοφιλών τύπων χειροτεχνίας ή αυτού που έχουμε συνηθίσει να γνωρίζουμε ως «χειροποίητο». Τα κύρια υλικά που θα είναι δημοφιλή εδώ είναι ο χαλκός, το σύρμα από ειδικά κράματα αργύρου, το χάλυβα, το αλουμίνιο και το σύρμα ημι-κοσμήματος κατασκευασμένο από έναν πυρήνα χαλκού επικαλυμμένο με ένα στρώμα ασημιού. Τα κύρια εργαλεία εδώ είναι κόφτες σύρματος, ψαλίδι, πένσα κοπής μετάλλων, πένσα στρογγυλής μύτης, πένσα με μύτη (ένας ειδικός τύπος στρογγυλής μύτης με μύτη λοξοτμημένη στις 180 μοίρες).Καθώς και εργαλεία κοσμήματος: εγκάρσιες ράβδοι, κύλινδροι, σφυριά κοσμημάτων κ.λπ.
Πρέπει να πούμε ότι αυτή η τεχνική δεν είναι καθόλου τόσο απλή όσο μπορεί να φαίνεται στην αρχή. Το Wirework απαιτεί από τον έμπειρο (ας τον πούμε έτσι) να έχει δυνατά χέρια, καθαρές κινήσεις και κοφτερό μάτι. Μπορεί να χρειαστούν περίπου έξι μήνες για να θυμηθούν τα χέρια ενός αρχάριου όλες τις απαραίτητες κινήσεις και να γυρίσουν τα πράγματα λίγο πολύ ομαλά.
Αρχικά, συνιστάται να προσπαθήσετε να ξεκινήσετε την εργασία με σύρματα αλουμινίου και χάλυβα. Λόγω του χαμηλού κόστους τους, δεν θα σας πειράζει να τα ξοδέψετε στις πρώτες σας προσπάθειες και να μην φοβάστε να κάνετε λάθος και να καταστρέψετε το καλώδιο. Δυστυχώς, δεν είναι πολύ κατάλληλα για πιο επαγγελματικά έργα: τα καλώδια αλουμινίου είναι μαλακά και κάτι που κατασκευάζεται από αυτά μπορεί να μην αντέχει το βάρος του, ενώ ο χάλυβας, αντίθετα, είναι πολύ σκληρός και τα χέρια σας μπορούν να κουραστούν γρήγορα από αυτό.
Η καλύτερη επιλογή είναι όλα τα είδη σύρματος χαλκού. Μπορείτε να το προμηθευτείτε τόσο σε ραδιοηλεκτρονικά και καλώδια όσο και σε καταστήματα χειροτεχνίας. Ο χαλκός είναι υπάκουος και μαλακός στα χέρια, αλλά ταυτόχρονα ισχυρός και ανθεκτικός - θα δώσει ζωή σε ανθεκτικά προϊόντα. Το μόνο «αλλά» είναι ότι πρέπει να είστε σε θέση να επεξεργάζεστε χαλκό. Επομένως, παράλληλα με τη μελέτη των τεχνικών στρέψης, πρέπει να εξοικειωθείτε με την πατίνα ενός προϊόντος χαλκού και το επακόλουθο βερνίκωμα του. Αυτό το μάθημα θα εξετάσει τη δημιουργία ενός δακτυλίου χρησιμοποιώντας χάλκινα σύρματα... Λοιπόν, ας ξεκινήσουμε.
Για να δημιουργήσουμε ένα χάλκινο δακτύλιο θα χρειαστούμε:
Χάλκινο σύρμα σε δύο μεγέθη: 1,0 για το πλαίσιο, 0,03 για το τύλιγμα.
Πένσα στρογγυλής μύτης και κόφτες σύρματος.
Εγκάρσια ράβδος για το τύλιγμα της βάσης του δακτυλίου (χρησιμοποιούμε κανονικό στυλό με μύτη).
Χάντρες για τον πυρήνα του δαχτυλιδιού.
Πρώτα παίρνουμε το σύρμα.
Θα χρησιμοποιήσουμε τρεις τύπους. Το πιο χοντρό είναι η βάση του δακτυλίου.Θα πλέξουμε τη βάση με μια λεπτή και θα στερεώσουμε τη χάντρα.
Και το τρίτο, που έχει σταγονίδια στα άκρα, θα διακοσμήσουμε το τελειωμένο δαχτυλίδι. Τα σταγονίδια στους δακτυλίους κατασκευάστηκαν χρησιμοποιώντας έναν πυρσό αερίου. Αυτό απαιτεί μια συγκεκριμένη ικανότητα, επομένως δεν συνιστάται για αρχάριους - μπορεί να καείτε και να ζεματιστείτε.
Κόψτε ένα κομμάτι από ένα κομμάτι με χοντρό σύρμα
Πάρτε τη στρογγυλή μας πένσα μύτης
Σφίγγουμε την άκρη του σύρματος ανάμεσα στις σιαγόνες του εργαλείου
Και γυρίζοντας το εργαλείο μακριά από εσάς, σχηματίζουμε μια θηλιά στο τέλος
Σχηματίζουμε θηλιές και στις δύο άκρες του σύρματος ώστε οι άκρες του δαχτυλιδιού να μην ξύνουν τα δάχτυλά σας
Στη συνέχεια παίρνουμε την αυτοσχέδια εγκάρσια μπάρα μας και πιέζοντας το σύρμα με το δάχτυλό μας τυλίγουμε το σύρμα γύρω από το μαρκαδόρο από το κάτω άκρο του. Πρέπει να κάνουμε δύο πλήρεις στροφές.
Ως αποτέλεσμα θα πρέπει να λάβουμε τα εξής:
Στη συνέχεια, αφαιρέστε το τεμάχιο εργασίας από την εγκάρσια ράβδο, πάρτε ένα λεπτό σύρμα και κάντε περίπου 5-6 στροφές στη βάση των βρόχων στο τέλος.
Έπειτα παίρνουμε την άκρη του μολύβδου (αυτό με το οποίο τυλίγουμε τη βάση) σύρμα και βουτάμε κάτω από το επάνω σύρμα της βάσης.
Σφίξτε τον βρόχο.
Στη συνέχεια τυλίγουμε την επάνω «σταυρωτή» της βάσης με το σύρμα που οδηγεί και κάνουμε μια βουτιά προς την αντίθετη κατεύθυνση (κάτω από την κάτω «σταυρωτή»). Επίσης, στη συνέχεια σφίξτε τον βρόχο.
Και με τέτοιες «βουτιές» πλέκουμε όλη τη βάση του δαχτυλιδιού. Είναι σημαντικό να κάνετε ολόκληρη την περιέλιξη υπό τάση, τότε το σχέδιο πλεξούδας θα βρίσκεται ομοιόμορφα.
Εδώ είναι το αποτέλεσμα, όπως λένε, «στα μισά του δρόμου».
Στο τέλος θα πάρετε αυτή τη βάση.
Έπειτα παίρνουμε τις χάντρες μας και κορδίζουμε μια από αυτές σε ένα νέο κομμάτι λεπτό σύρμα.
Βρίσκουμε τη μέση του δαχτυλιδιού και εισάγουμε δύο άκρες του σύρματος με μια χάντρα ανάμεσα στις στροφές της πλεξούδας. Τραβώντας το σύρμα στερεώνουμε τη χάντρα τυλίγοντας τις δύο άκρες στην πάνω και κάτω εγκάρσια ράβδο και μετά τις περνάμε πολλές φορές από τη χάντρα και την τυλίγουμε.Στη συνέχεια κόβουμε τις άκρες που περισσεύουν.
Στη συνέχεια παίρνουμε το σύρμα με σταγονίδια και το τυλίγουμε γύρω από τη χάντρα.
Στη συνέχεια τυλίγουμε τις δύο άκρες γύρω από τη βάση του κρίκου και τις βγάζουμε. Το λυγίζουμε όμορφα.
Έτσι αποδεικνύεται.
Στη συνέχεια ο δακτύλιος τοποθετείται σε ατμό αμμωνίας (κανονική αμμωνία) και γυαλίζεται. Εδώ είναι το αποτέλεσμα.
