Οι πρόγονοί μας έπαιζαν με αυτά ή παρόμοια ζώα. Τα περισσότερα παιδικά παιχνίδια ήταν σπιτικά, φτιαγμένα από παλιοσίδερα. Στην αρχή, οι γονείς έδωσαν ένα «master class» για διασκέδαση και στη συνέχεια τα παιδιά έφτιαξαν χειροτεχνίες μόνα τους, βελτιώνοντας δημιουργικά στη διαδικασία. Οι χειροτεχνίες αποδεικνύονταν πάντα μοναδικές και πρωτότυπες. Είμαι σίγουρος ότι, παρά την αφθονία των σύγχρονων παιχνιδιών, τόσο εσείς όσο και τα παιδιά θα ενδιαφέρεστε να φτιάξετε μια τέτοια γάτα με τα χέρια σας σύμφωνα με τη «συνταγή» της προγιαγιάς σας.
Δεν θα χρειαστείτε ιδιαίτερες δεξιότητες ραπτικής, ώστε να ξεκινήσετε με ασφάλεια να δημιουργείτε ένα υφασμάτινο παιχνίδι.
Ας ετοιμάσουμε ένα κομμάτι τετράγωνου σχήματος (όχι απαραίτητα απόλυτα επίπεδο). Το χρώμα και το είδος του υλικού δεν έχουν σημασία. Φτιαγμένο από διαφοροποιημένο ή πολύχρωμο ύφασμα, το παιχνίδι θα φαίνεται πιο φανταχτερό.
Το μέγεθος του υλικού δεν έχει επίσης θεμελιώδη σημασία. Όσο μεγαλύτερο είναι το πτερύγιο, τόσο μεγαλύτερη θα είναι η γάτα. Αλλά μια μικρή γάτα φαίνεται πιο κομψή. Αν και κάποιοι μπορεί να το βρουν βολικό να αρχίσουν να ασχολούνται με κάτι μεγάλο. Σε αυτό το σπιτικό προϊόν, το τετράγωνο ήταν 18 x 18 cm.
Διπλώστε το ύφασμα διαγώνια.
Στερεώνουμε τις πλευρές του τριγώνου με ραφή "εμπρός βελόνας", όπως φαίνεται στη φωτογραφία.Το μήκος της ραφής είναι περίπου τα δύο τρίτα του μήκους των πλευρών.
Γυρίζουμε το τρίγωνο μέσα προς τα έξω, κρύβοντας τις ραφές μέσα.
Το σώμα είναι σχεδόν έτοιμο. Η γωνία 1 θα είναι το κεφάλι της γάτας, η γωνία 2 η ουρά της, η κάτω γωνία, που δεν έχει ακόμη ραφτεί, θα είναι τα μελλοντικά πόδια.
Παίρνουμε το σώμα στη γωνία 1 και δημιουργούμε αυτιά στο κεφάλι. Λυγίστε την άκρη (1-1,5 cm) της γωνίας προς τα μέσα. Διπλώστε το ύφασμα έτσι ώστε η γραμμή ραφής να τρέχει στο κέντρο του πτερυγίου και να συμπίπτει με το πίσω μέρος (πρώην υποτείνουσα).
Τώρα στη μέση, όπως στη φωτογραφία, κάντε 2-3 στενές βελονιές. Στερεώνουμε την κλωστή και την κόβουμε.
Γεμίζουμε γενναιόδωρα το σώμα με βαμβάκι (ή πολυεστέρα padding).
Κάνουμε μια μικρή πτυχή στο πίσω μέρος της γάτας για να δείξουμε την καμπύλη της πλάτης. Για να στερεώσετε το δίπλωμα, περάστε το στη μέση με μερικές βελονιές.
Δύο κηρομπογιές είναι τα πόδια μιας γάτας. Μπορούν να αντικατασταθούν με μερικά μολύβια, ή μάλλον, τα υπολείμματά τους, chopsticks σούσι ή οποιοδήποτε κλαδί που είναι κατάλληλο σε πάχος.
Πάρτε ένα κομμάτι κιμωλίας και εφαρμόστε το στην άκρη του υφάσματος (η αριστερή άκρη «κοιτάζει» στο κεφάλι της γάτας). Τυλίξτε με ύφασμα (2 σφιχτές στροφές).
Χρησιμοποιήστε ελαφριές βελονιές για να ράψετε το ύφασμα σε όλο το ύψος του ποδιού. Την ίδια λειτουργία κάνουμε και με τη δεύτερη κιμωλία.
Μαζεύουμε τις ξυλομπογιές. Καλύπτουμε το άραφτο μέρος της γωνίας κρύβοντάς το μέσα. Χρησιμοποιώντας μερικές βελονιές πίσω από τα πόδια, συνδέουμε τα στρώματα του υφάσματος.
Από το άραφο μέρος του υφάσματος πίσω από τα πόδια, κάντε μια πτυχή εγκάρσια στη ραφή.
Στερεώστε το με δυο βελονιές δεξιά και αριστερά.
Η γάτα της προγιαγιάς είναι σχεδόν έτοιμη.
Στο ρύγχος κεντάμε μάτια, στόμα και δημιουργούμε ένα μουστάκι.
Η δουλειά κράτησε περίπου 20 λεπτά. Ήθελα να προσπαθήσω να κάνω τη γάτα μικρότερη. Από ένα κομμάτι ύφασμα με σχέδια, το γουργούρισμα αποδείχθηκε ότι έμοιαζε με παραμυθένιο χαρακτήρα.
