Για παράδειγμα, οι ίδιες κουρτίνες. Με βάση τη φύση της καταγωγής και την εφευρετικότητά τους, διακρίνονται:
• Συρόμενο (ο πιο γνωστός, παραδοσιακός τύπος. Και οι δύο λωρίδες υφάσματος κατά μήκος του γείσου κινούνται οριζόντια)
• Ρωμαϊκό (ύφασμα που δεν μαζεύεται στις πτυχώσεις. Μαζεύεται με αλυσίδα, όπως στα στόρια)
• Ιαπωνικά (3-5 πάνελ από ύφασμα, συναρμολογημένα σύμφωνα με την αρχή των περσίδων)
• Αυστριακό (συναρμολογημένο κάθετα και οριζόντια)
• Noren (μια κουρτίνα που βρέθηκε στην Ιαπωνία.)
• Ρολό (όπως ένας κύλινδρος που μαζεύει κουρτίνες. Τα ρολά μερικές φορές ονομάζονται οθόνη)
Οι κουρτίνες είναι μια κομψή εσωτερική λεπτομέρεια. Συνήθως ταιριάζουν με το χρώμα έπιπλα, τοίχους και στυλ που αντιστοιχεί το δωμάτιο. Αλλά, θα ήθελα να σημειώσω αυτό το πολύ σημαντικό γεγονός όταν οι κουρτίνες είναι όμορφα διακοσμημένες.Σήμερα θα εξοικειωθούμε με την ευκαιρία να φτιάξουμε μια όμορφη θήκη κουρτινών από αυτοσχέδια υλικά.
Για αυτό χρειαζόμαστε:
* κορδέλες διαφορετικών χρωμάτων
* περιττό CD
* ψαλίδι
* βελόνα
* κλωστές
* έτοιμα πέταλα
1 Σε έναν περιττό δίσκο σχεδιάζουμε έναν κύκλο με διάμετρο μικρότερη από τον ίδιο τον δίσκο. Και το κόβουμε ώστε να βγει κάτι σαν τσέρκι.
2 Διακοσμήστε το τσέρκι από το δίσκο με μια κορδέλα. Αυτό γίνεται πολύ απλά. Μια κορδέλα που ταιριάζει με το χρώμα του εσωτερικού του διαμερίσματος είναι τυλιγμένη γύρω από το τσέρκι. Στη συνέχεια γίνεται συρραφή για στερέωση.
3 Η άλλη κορδέλα αργότερα θα γίνει τριαντάφυλλο. Αυτό γίνεται πολύ απλά. Η κορδέλα παραμορφώνεται έτσι ώστε σταδιακά να σχηματίζονται ροδοπέταλα.
4 τελειωμένα πέταλα που είναι ραμμένα στην κορδέλα του τσέρκι.
Η κουρτινοθήκη είναι πολύ εύκολη στην κατασκευή, ειδικά αφού επιλέγετε μόνοι σας το σχέδιο.
