άρθρο σχετικά με τη χρήση ενός παλιού συμπιεστή από ψυγείο για χρήση σε αερογράφο.
Κεφάλαιο πρώτο λοιπόν: παραγωγή.
Συνήθως, στα γεωγραφικά πλάτη μας, ο βιότοπος των άγριων ή άγριων συμπιεστών είναι αρκετά μικρός, αν και υπάρχουν εξαιρέσεις. Τις περισσότερες φορές μπορούν να βρεθούν κοντά σε κάδους απορριμμάτων στις αυλές των σπιτιών ή σε υπόγεια όπου αποθηκεύονται κάθε είδους σκουπίδια. Συνήθως βιδώνονται σφιχτά σε ένα μεγάλο λευκό κουτί, που λέγεται ευρέως ψυγείο, και αποθηκεύεται μπύρα σε αυτό. Δεν θα μπορείτε να κυνηγήσετε έναν άγριο συμπιεστή με γυμνά χέρια, δεν θα σας δοθεί μόνο. Στο μεταξύ, ενώ τρέχετε για όπλα, ο άγριος συμπιεστής μπορεί κάλλιστα να γίνει οικιακός, αλλά ήδη εξωγήινος.
Πρέπει να έχετε μαζί σας ένα ειδικό σετ όπλων - πένσες, κατσαβίδια με επίπεδη κεφαλή και σταυροκέφαλο, 2 κλειδιά 12x14. Εάν βρείτε ένα μεγάλο λευκό κουτί, πρέπει να το επιθεωρήσετε προσεκτικά· συνήθως ο συμπιεστής είναι κρυμμένος στο κάτω μέρος του στο πίσω μέρος. Εάν βρεθεί ο συμπιεστής και έχετε το απαραίτητο σετ όπλων, μπορείτε να ξεκινήσετε την εξόρυξη.
Η εξαγωγή ενός συμπιεστή είναι μια απλή διαδικασία, αλλά πρέπει να την προσεγγίσετε προσεκτικά και προσεκτικά, διαφορετικά μπορεί να υπάρξουν προβλήματα αργότερα. Το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνετε είναι να χρησιμοποιήσετε πένσες ή πλαϊνούς κόφτες για να δαγκώσετε τους χάλκινους σωλήνες που πηγαίνουν στη σχάρα ψύξης, με περιθώριο τουλάχιστον 10 cm, ή ακόμα καλύτερα, στο μέγιστο, τότε οι επιπλέον σωλήνες θα σας φανούν χρήσιμοι (σε ορισμένους τύπους συμπιεστών, μια μεταλλική πλάκα με ανάγλυφους αριθμούς είναι προσαρτημένη στους σωλήνες - μην την πετάξετε, μπορεί να σας φανεί επίσης χρήσιμο). Επιπλέον, οι σωλήνες πρέπει να δαγκωθούν! Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να κόψετε, τα τσιπ σίγουρα θα μπουν μέσα και τότε ο συμπιεστής σας μπορεί να αρρωστήσει πολύ και να πεθάνει. Όταν δαγκωθεί, οι σωλήνες θα ισοπεδώσουν, δεν χρειάζεται να ανησυχείτε για αυτό και θα σας βοηθήσει επίσης να αποφύγετε να καλυφθείτε με λάδι κατά τη μεταφορά.
Σε αυτό το στάδιο, μπορώ να προτείνω να ρίξετε μια σταγόνα λαδιού από τον συμπιεστή σε ένα κομμάτι καθαρό χαρτί και να το ελέγξετε για την παρουσία μεταλλικών σωματιδίων. Εάν παρατηρήσετε κηλίδες ασημόσκονης στο λάδι, δεν χρειάζεται να συνεχίσετε περαιτέρω και να τιμήσετε την ευλογημένη μνήμη της νεκρής μονάδας με ένα λεπτό σιγή.
Δεύτερο και σημαντικότερο, ο συμπιεστής δεν αποτελείται μόνο από υλικό, έχει ένα άλλο και πολύ σημαντικό όργανο - το ρελέ εκκίνησης. Το ρελέ μοιάζει με ένα μικρό μαύρο (μερικές φορές λευκό) κουτί, χωριστά βιδωμένο με βίδες δίπλα στον συμπιεστή, με καλώδια να μπαίνουν και να βγαίνουν από αυτόν. Πρέπει να ξεβιδώσετε προσεκτικά το ρελέ από το ψυγείο και με τον ίδιο τρόπο να αποσυνδέσετε προσεκτικά τη φίσα που πηγαίνει από το ρελέ στο σώμα του συμπιεστή (αυτό ισχύει για παλιά δοχεία· για άλλους τύπους συμπιεστών, το ρελέ μπορεί να μην είναι αφαιρούμενο). Τα εισερχόμενα 2 καλώδια πιθανότατα θα πρέπει να κοπούν· και πάλι δεν πάνε κατευθείαν στο βύσμα. Υπάρχει ένα ακόμη σημαντικό σημείο - πρέπει να θυμάστε ή να σημειώσετε σε ποια θέση βιδώθηκε το ρελέ, πού είναι το πάνω και το κάτω μέρος, μερικές φορές υπογράφεται, αλλά όχι πάντα.Γιατί είναι σημαντικό - περισσότερα για αυτό παρακάτω.
Και τέλος, τρίτον, χρησιμοποιώντας 2 κλειδιά 12mm, ξεβιδώστε το σώμα του συμπιεστή από το ψυγείο. Συνήθως στερεώνεται με 4 μπουλόνια και παξιμάδια μέσω ελαστικών παρεμβυσμάτων. Συνιστάται να πάρετε μαζί σας ολόκληρο αυτό το σετ συνδετήρων και λαστιχιών· μπορεί να είναι χρήσιμο σε επόμενες προετοιμασίες για εργασία.
Κεφάλαιο δεύτερο: προετοιμασία (εξημερότητα).
Λοιπόν, μόλις πήρες τον κομπρεσέρ σου, αλειμμένος με χώμα και λάδι, με τα χέρια σου γδαρμένα και τεντωμένα μέχρι τα γόνατα, κουρασμένος αλλά χαρούμενος, έφτασες επιτέλους στο σπίτι του. Τώρα μπορείτε να ξεκινήσετε την προετοιμασία του συμπιεστή για λειτουργία. Το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνετε είναι μια εκκίνηση ελέγχου. Συνδέουμε τη φίσα του ρελέ στις επαφές στο περίβλημα του συμπιεστή. Προσανατολίζουμε και στερεώνουμε προσωρινά το ρελέ σε οριζόντια επιφάνεια, μπορείτε ακόμη και να το κολλήσετε με ταινία. Το κύριο πράγμα είναι να στερεώσετε το ρελέ όπως ήταν στο ψυγείο· λειτουργεί με βάση τη βαρύτητα και τη θέρμανση των πλακών. Εάν το προσανατολίσετε λανθασμένα ή απλά το πετάξετε στον αέρα, δεν θα λειτουργήσει σωστά και αυτό μπορεί να είναι μοιραίο τόσο για το ρελέ όσο και για τις περιελίξεις του κινητήρα του συμπιεστή.
Προσεκτικά και χρησιμοποιώντας ηλεκτρική ταινία, στερεώστε ένα προσωρινό καλώδιο με ένα βύσμα στα καλώδια που εισέρχονται στο ρελέ. Συνιστώ ανεπιφύλακτα να τυλίξετε την περιοχή συστροφής με ηλεκτρική ταινία, η ασφάλεια και η ζωή σας εξαρτώνται από αυτό. Υπάρχουν ήδη λίγοι μοντελιστές, ας εκτιμήσουμε αυτούς και τους εαυτούς μας. Οι πεπλατυσμένοι σωλήνες πρέπει να πτυχωθούν με πένσα, θα απομακρυνθούν και θα απελευθερώσουν τη δίοδο του αέρα.
Όταν όλα είναι έτοιμα και ασφαλισμένα, μπορείτε να συνδέσετε το φις στην πρίζα. Αυτό συνήθως συνοδεύεται από μια ελαφριά σπίθα και σκάσιμο, αλλά το φορτίο είναι ακόμα σημαντικό. Εάν όλα είναι εντάξει, ο συμπιεστής θα πρέπει να ανάψει και να κουδουνίζει αθόρυβα. Ο αέρας πρέπει να βγαίνει από το σωλήνα, πρέπει να σημειώσετε ποιο από αυτά "εισπνέει" και ποιο "εκπνέει".Δεν χρειάζεται να οδηγείτε για μεγάλο χρονικό διάστημα, το κύριο πράγμα είναι να βεβαιωθείτε ότι η συναρμολογημένη μονάδα λειτουργεί σωστά. Αν δεν είναι σε τάξη και ο συμπιεστής δεν ξεκινά, ή ξεκινά και σβήνει μετά από λίγο, η κατάσταση είναι μάλλον άσχημη. Για μια μικρή επιθεώρηση πρέπει να είστε εξοικειωμένοι με την ηλεκτρολογία και έναν ελεγκτή. Εάν δεν αισθάνεστε άνετα με αυτά τα πράγματα, δεν σας συνιστώ να το κάνετε περισσότερο.
Λοιπόν, αν είστε φίλοι ή έχετε μια ιδέα, ας συνεχίσουμε. Πρέπει να αφαιρέσετε τη φίσα του ρελέ από τον συμπιεστή και να χτυπήσετε τις περιελίξεις του κινητήρα. Θα πρέπει να κουδουνίζουν με μικρή αντίσταση μεταξύ τους σε οποιονδήποτε συνδυασμό. Εάν ένα από τα τυλίγματα δεν κουδουνίζει, κρατάμε στα χέρια μας το σώμα μιας νεκρής μονάδας. Εάν καλέσετε, σημαίνει ότι πρέπει να επιθεωρήσετε και να καθαρίσετε το ρελέ. Ανοίξτε προσεκτικά το κουτί και καθαρίστε τις επαφές με λεπτό γυαλόχαρτο. Το κύριο πράγμα είναι να μην τα λυγίσετε ή να τα σπάσετε· επίσης δεν χρειάζεται να τα τρίψετε πολύ δυνατά.
Στη συνέχεια, τα ξαναβάζουμε όλα μαζί, τα στερεώνουμε όπως πρέπει και προσπαθούμε να τα ανάψουμε ξανά. Αν δεν ξεκινήσει ξανά ή σβήσει - αλίμονο, καμία τύχη... (Αυτό με την προϋπόθεση ότι το ρελέ είναι πρωτότυπο και συνοδεύεται από αυτόν τον συμπιεστή. Μπορεί επίσης να προκύψει διακοπή λειτουργίας έκτακτης ανάγκης λόγω του γεγονότος ότι ο κινητήρας είναι πιο ισχυρός από τον ένα για το οποίο έχει σχεδιαστεί το ρελέ, τότε θα πρέπει να ψάξετε για άλλο ρελέ και η πινακίδα στο ακουστικό θα σας βοηθήσει σε αυτό.) Ωστόσο, ας μην μιλάμε για θλιβερά πράγματα, ελπίζουμε ότι όλα λειτούργησαν.
Τώρα πρέπει να συναρμολογήσετε τη μονάδα σας σε μια πιο κατάλληλη και συμπαγή συσκευή. Φυσικά, δεν ισχυρίζομαι ότι είμαι η αλήθεια, ο καθένας έχει τις δικές του δυνατότητες και μέσα για να πετύχει αυτόν τον στόχο, αλλά θα περιγράψω την προσέγγισή μου για τη συναρμολόγηση ολόκληρης της συσκευής. Για να το κάνετε αυτό, θα πρέπει να επισκεφτείτε το πλησιέστερο κατάστημα ανταλλακτικών αυτοκινήτων, την αγορά αυτοκινήτων ή τον πάγκο ανταλλακτικών. Εκεί πρέπει να αγοράσετε:
Ένα λίτρο λάδι κινητήρα για αντικατάσταση, 10w40 ή άλλο ορυκτό ή ημισυνθετικό.Συνήθως ένα λίτρο είναι το ελάχιστο δοχείο, αλλά αν είστε τυχεροί, έρχεται στη βρύση, ακόμα και 500 γραμμάρια είναι αρκετά. Στη χειρότερη, μπορείτε να λιπάνετε όλους τους μεντεσέδες που τρίζουν στο σπίτι.
Ένας ελαστικός ενισχυμένος σωλήνας ανθεκτικός στο λάδι και τη βενζίνη, μήκους περίπου ενός μέτρου και εσωτερικής διαμέτρου 4 mm. Είναι καλή ιδέα να έχετε μαζί σας ένα κομμάτι χαλκού σωλήνα από τον συμπιεστή, μπορείτε να δοκιμάσετε τον επιθυμητό ελαστικό σωλήνα σε αυτόν.
Μεταλλικοί σφιγκτήρες γραβάτας, 6 τεμαχίων. Πρέπει να δοκιμαστούν με έναν φρεσκοαγορασμένο ελαστικό σωλήνα. Θα πρέπει να έχουν λίγο μεγαλύτερη διάμετρο.
Σωλήνας βινυλοχλωριδίου για πλυντήριο γυαλιού. Είναι ημιδιαφανή, υπάρχουν και ενισχυμένα, αλλά δεν τα χρειαζόμαστε. Το μήκος πρέπει να επιλέγεται ανάλογα με τη θέση του συμπιεστή και την άνεση λειτουργίας, αλλά όχι λιγότερο από 2 μέτρα.
2 λεπτά φίλτρα - ένα για βενζίνη, το δεύτερο για καύσιμο ντίζελ. Διαφέρουν οπτικά - για τη βενζίνη υπάρχει ένα χάρτινο ακορντεόν μέσα, για το ντίζελ υπάρχει ένα συνθετικό πλέγμα μέσα.
Ένας σωλήνας από στεγανωτικό σιλικόνης ανθεκτικό σε λάδι και αέριο, παχύρρευστη σύσταση και γκρι χρώμα είναι καλύτερο, πιο υγρό και το μαύρο είναι χειρότερο.
Αφού αγοράσετε όλα αυτά, πρέπει να κατευθυνθείτε στο πλησιέστερο κατάστημα υλικού. Σε αυτό πρέπει να αγοράσετε:
Ένα καλώδιο με βύσμα στο άκρο για την τροφοδοσία του συμπιεστή στο δίκτυο. Μήκος τουλάχιστον 1,5 μέτρο, κατά προτίμηση διπλή μόνωση.
Διακόπτης φώτων ενός κλειδιού σε περίβλημα κλειστού τύπου, για εξωτερική τοποθέτηση.
Βίδες ξύλου επίπλου 3,5 x 16 ή 3x16.
Τώρα όλο αυτό το μάτσο πρέπει να συνδυαστεί μαζί, και θα πάρουμε την πολυπόθητη μονάδα.
Το πρώτο και σημαντικότερο σημείο προετοιμασίας, από το οποίο εξαρτάται η περαιτέρω λειτουργία και αντοχή του συμπιεστή, είναι η αλλαγή λαδιού. Αρκετά αντίγραφα έσπασαν από αυτή την άποψη, είναι απαραίτητο να αλλάξει, δεν είναι απαραίτητο, ποιο λάδι να ρίξει και ποιο όχι.
Μπορεί να υπάρχουν πολλές απόψεις, αλλά η σωστή είναι δική μου! Για να μην προκύψουν αργότερα κενά ερωτήματα του τύπου «Με κάνει καλά στον ηλίανθο!», θα γράψω την άποψή μου για αυτή τη στιγμή.
Μέσα στον συμπιεστή στο εργοστάσιο χύνεται καθαρό λάδι "άτρακτο" (φρεόν, συμπιεστής - όπως δεν το έλεγαν), στην πραγματικότητα είναι ορυκτό. Δεν περιέχει πρόσθετα, γιατί ο συμπιεστής στο ψυγείο λειτουργεί σε κλειστό και χώρος χωρίς αέρα (χωρίς οξυγόνο) και δεν εκτίθεται σε καμία επίδραση από το εξωτερικό περιβάλλον. Όταν αρχίσουμε να το χρησιμοποιούμε για τους σκοπούς μας, η κατάσταση αλλάζει ριζικά. Το λάδι αρχίζει να επηρεάζεται από το οξυγόνο του αέρα, τα μικροσωματίδια σκόνης, την υγρασία, κτλ. Το ορυκτέλαιο πολύ γρήγορα βουλώνει και οξειδώνεται χάνοντας τις ιδιότητές του.Αυτό οδηγεί σε ισχυρή θέρμανση του συμπιεστή κατά τη λειτουργία, θόρυβο, φθορά του συστήματος εμβόλου και, τελικά, εμπλοκή. Και αυτό παρά το γεγονός ότι υπήρχε αρκετό λάδι. Επιπλέον, λόγω των μικρών ιδιοτήτων σύνδεσης και διαβροχής του ορυκτέλαιου, θα πετάξει εντατικά στην έξοδο, φράζοντας τους ατμούς του αέρα και μειώνοντας το επίπεδο λειτουργίας στον συμπιεστή.
Το λάδι αυτοκινήτου (κινητήρας) στερείται των περισσότερων από αυτά τα προβλήματα, κυρίως λόγω του γεγονότος ότι περιέχει ένα πακέτο πρόσθετων που αντισταθμίζουν ή εξαλείφουν εντελώς κακούς παράγοντες που επηρεάζουν την ποιότητα και την αντοχή του λαδιού. Επιπλέον, έχει σχεδιαστεί για πολύ πιο σοβαρές συνθήκες λειτουργίας από αυτές που θα υπάρχουν στον συμπιεστή σας. Για παράδειγμα, χρησιμοποιώ μοτέρ ημισυνθετικό 10w40, γιατί παραμένει μετά την αλλαγή λαδιών στο αυτοκίνητό μου. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ορυκτό και ημι-συνθετικό λάδι με άλλους δείκτες, αλλά δεν συνιστώ τη χρήση συνθετικών ελαίων.Πρώτον, είναι σημαντικά πιο ακριβά και, δεύτερον, είναι πιο υγρά και λιγότερο ανθεκτικά.
Ελπίζω να έγραψα πειστικά, αν και φυσικά θα υπάρξουν και αλλόθρησκοι που θα ρίξουν πεισματικά ότι λάδι τους πιάσουν και, καλά, τη σημαία για αυτούς.
Ας επιστρέψουμε στον σιδερένιο φίλο μας. Εδώ προκύπτει ένα συγκεκριμένο τεχνικό σημείο, δηλαδή, ποιος τύπος συμπιεστή είναι στα χέρια σας. Οπτικά, χωρίζονται σε 2 κύριους τύπους - έναν κύλινδρο και ένα δοχείο (μοιάζει με νυχτερινό βάζο καλυμμένο με κυρτό καπάκι). Τα πρώτα είναι ένα είδος σχεδόν εξαφανισμένο· χρησιμοποιήθηκαν σε πολύ παλιούς τύπους ψυγείων και σταμάτησαν να παράγονται στα τέλη της δεκαετίας του '70. Αλλά αν καταφέρατε να αποκτήσετε ζωντανό αυτόν τον τύπο συμπιεστή, είστε πολύ τυχεροί. Μπορούν να δώσουν πολύ μεγαλύτερη πίεση εξόδου από άλλα. Τις περισσότερες φορές, είναι ο δεύτερος τύπος συμπιεστή που έρχεται στα χέρια μας - γλάστρες.
Η κύρια διαφορά για εμάς σε αυτό το στάδιο είναι το πού θα αλλάξουμε το λάδι. Στους κυλίνδρους, τις περισσότερες φορές ένα τεράστιο μπουλόνι βιδώνεται στο πλάι του περιβλήματος· κλείνει το λαιμό πλήρωσης. Πρέπει να το ξεβιδώσετε με ένα κλειδί, να στραγγίξετε το παλιό λάδι από τον συμπιεστή σε κάποιο δοχείο μιας χρήσης Καλό είναι να μετρήσετε πόσο από αυτό το λάδι υπήρχε. Ανάλογα με τον τύπο του κυλίνδρου, πρέπει να γεμιστούν με 300 έως 500 γραμμάρια λάδι. Στη συνέχεια, βιδώστε προσεκτικά το μπουλόνι προς τα πίσω, καλύπτοντάς το κατά προτίμηση με στεγανωτικό ανθεκτικό στο λάδι και τη βενζίνη.
Το γιογιό είναι λίγο πιο περίπλοκο. Συνήθως προεξέχουν 3 σωλήνες - εισπνοή, εκπνοή και ένας σφραγισμένος σωλήνας πλήρωσης. Συνιστάται να αλλάζετε το λάδι μέσω αυτού. Για να γίνει αυτό, πρέπει να ανοίξουμε αυτό το σωληνάριο· μπορούμε να το κόψουμε λίγο με μια λίμα βελόνας σε κύκλο κάτω από το πεπλατυσμένο σημείο, αλλά σε καμία περίπτωση να μην το κόψουμε. Στη συνέχεια, κατά μήκος της κοπής, πρέπει να σπάσετε τον σωλήνα και να τον κόψετε εντελώς, ταλαντεύοντάς τον στα πλάγια.Το γρέζι που σχηματίζεται κατά μήκος της άκρης πρέπει να χτυπηθεί ελαφρά με ένα σφυρί. Στη συνέχεια, απλώς στραγγίστε το λάδι από την κατσαρόλα, γείροντάς το προς τα σωληνάρια, σε οποιοδήποτε δοχείο μιας χρήσης. Θυμηθείτε - μετά την αποστράγγιση του λαδιού, μην ανάβετε τον συμπιεστή σε καμία περίπτωση!
Θα πρέπει να γεμίσετε τον συμπιεστή με μια σύριγγα, ρίχνοντας σταδιακά λάδι στο σωλήνα πλήρωσης· μπορείτε να βάλετε έναν ελαστικό σωλήνα με τη μορφή αυτοσχέδιας χοάνης. Απαιτούνται περίπου 250-350 γραμμάρια λάδι ανά κατσαρόλα. Μετά τον ανεφοδιασμό, ο σωλήνας πρέπει να είναι βουλωμένος, διαφορετικά ο αέρας θα διαφύγει μέσω αυτού (ή αντίστροφα - εισέλθετε πέρα από το φίλτρο, ανάλογα με τον τύπο του συμπιεστή). Μπορείτε, φυσικά, να το ισιώσετε, αλλά αυτό δεν είναι βολικό, γιατί τότε θα πρέπει να αλλάξει το λάδι. Συνιστώ να βιδώσετε μια μικρή βίδα με αυτοκόλλητη βίδα κατάλληλης διαμέτρου, κάτω από την κεφαλή της οποίας θα υπάρχει ένα λαστιχένιο αποστάτη.
Όπως και στην περίπτωση του λαδιού, θα υπάρξουν απελπισμένοι ή τεμπέληδες σύντροφοι που θα προσπαθήσουν να τροφοδοτήσουν τον συμπιεστή με λάδι εν κινήσει, προσθέτοντάς το στον σωλήνα αναρρόφησης - δεν συνιστώ ανεπιφύλακτα να το κάνετε αυτό. Πρώτον, συνιστάται να αλλάζετε το λάδι μονομιάς, αλλά η ενεργοποίηση του συμπιεστή με στραγγισμένο λάδι σημαίνει ότι το σκοτώνετε. Δεύτερον, υπάρχει ένα τέτοιο φαινόμενο σε συσκευές εμβόλου - σφυρί νερού. Αυτό συμβαίνει όταν το υγρό εισέρχεται στο χώρο πάνω από το έμβολο σε όγκο μεγαλύτερο από τον όγκο του θαλάμου συμπίεσης. Τα υγρά, όπως γνωρίζουμε, σχεδόν δεν συμπιέζονται, αλλά ο κινητήρας του συμπιεστή θα προσπαθήσει να το κάνει. Ως αποτέλεσμα, μπορεί να αντιμετωπίσουμε καταστροφή του συστήματος εμβόλου. Ελπίζω να σας έπεισα και για αυτό.
Και έτσι θα συνεχίσουμε. Τώρα θα βάλουμε τα πάντα σε ένα σωρό, σύμφωνα με το δοσμένο διάγραμμα.
Αυτό το σχέδιο προορίζεται για αερογράφο μίας ενέργειας, όπως το αγαπημένο μας "Eton" - γνωστό και ως Λευκορωσικό, ή αερογράφοι διπλής ενέργειας που έχουν μετατραπεί σε απλής δράσης.
Μπορείτε, φυσικά, να τα συνδέσετε όλα και να τα αφήσετε να κρέμονται, αλλά αυτή η δομή θα σπάει συνεχώς και θα καταρρέει. Νομίζω ότι αν ξοδέψεις λίγη προσπάθεια και συνδυάσεις τα πάντα σε κάποια πλατφόρμα ή σε μια θήκη, θα είναι πιο αξιόπιστο και θα σου δώσει μεγαλύτερη ευχαρίστηση από τη δουλειά. Δεν προσποιούμαι ότι τυποποιώ, αλλά ο τύπος συναρμολόγησης μου δεν απαιτεί απολύτως τη χρήση μηχανών, συγκόλλησης ή ειδικών εργαλείων. Όλα τα υλικά είναι επίσης διαθέσιμα και το κόστος τους είναι χαμηλό. Για το απλούστερο και πιο αξιόπιστο αποτέλεσμα, μπορείτε να συναρμολογήσετε τη δομή σε ένα φύλλο κόντρα πλακέ ή μοριοσανίδα. Οι διαστάσεις αυτού του φύλλου εξαρτώνται κυρίως από τον τύπο του δέκτη που επιλέγεται ή λαμβάνεται. Ο δέκτης χρειάζεται για τουλάχιστον δύο λειτουργίες - εξομαλύνει τους παλμούς της πίεσης του αέρα που είναι αναπόφευκτοι κατά τη λειτουργία του συμπιεστή και χρησιμεύει ως παγίδα ατμών και σταγονιδίων λαδιού. Για φθηνούς αερογράφους μίας ενέργειας, που περιλαμβάνουν το ευρέως χρησιμοποιούμενο "Eton" - γνωστό και ως Λευκορωσικό - ένας δέκτης μεγάλης χωρητικότητας είναι εντελώς περιττός· αρκεί ένας όγκος περίπου 1-2 λίτρων.
Όπως δείχνει η πρακτική, σχεδόν οποιοδήποτε ερμητικά σφραγισμένο δοχείο χρησιμοποιείται ως δέκτης - από πλαστικά μπουκάλια για ποτά και μπύρα έως βιομηχανικούς δέκτες από φορτηγά και εξοπλισμό. Κατά τη γνώμη μου, η χρήση πλαστικών φιαλών, και ακόμη περισσότερο του γυαλιού, είναι κάπως επικίνδυνη· αυτά τα υλικά δεν έχουν καλή μηχανική αντοχή και ακόμη και η ελαφρά πίεση στον δέκτη μπορεί να τον σπάσει εάν καταστραφεί και να προκαλέσει τραυματισμό.Μπορείτε, φυσικά, να χρησιμοποιήσετε πράγματα όπως ένας κύλινδρος πυροσβεστήρα, αλλά αυτό μεγεθύνει κάπως και κάνει ολόκληρη τη δομή βαρύτερη.
Τα πιο βέλτιστα δοχεία για τον δέκτη είναι μικρά δοχεία φαγητού για νερό από ημιδιαφανές λευκό πολυαιθυλένιο ή, όπως στο παράδειγμά μου, ένα δοχείο διαστολής από ένα αυτοκίνητο Lada. Το πολυαιθυλένιο από το οποίο κατασκευάζονται αυτά τα δοχεία είναι αρκετά παχύ και παχύρρευστο, δεν φοβάται τη μηχανική βλάβη από την πτώση μικρών αντικειμένων και διατηρεί τις ιδιότητές του για αρκετό καιρό. Ακόμα κι αν συμβεί ρήξη, δεν παράγει θραύσματα ή υπολείμματα υλικού. Για όσους δεν θέλουν να χρησιμοποιούν τέτοια υλικά υπό πίεση, μπορώ να σας συμβουλεύσω να ρίξετε μια πιο προσεκτική ματιά σε μικρά συγκολλημένα μεταλλικά δοχεία καυσίμου με όγκο 5 λίτρων.
Η προσαρμογή ενός δοχείου ή μιας δεξαμενής για έναν δέκτη είναι αρκετά απλή - πρέπει να πάρετε 2 σωλήνες, για παράδειγμα χάλκινους, κομμένους από έναν συμπιεστή, ο καθένας μήκους περίπου 15 cm. Μην ξεχνάτε, πρέπει να υπάρχουν σωλήνες μήκους τουλάχιστον 10 cm στον συμπιεστή. Στο καπάκι του κάνιστρου ανοίγονται 2 τρύπες στις οποίες πρέπει να εφαρμόζουν σφιχτά αυτοί οι σωλήνες. Στη συνέχεια, από το εσωτερικό του καπακιού, το μέρος που εισέρχονται οι σωλήνες γεμίζει με εποξειδική ρητίνη, δεν χρειάζεται να το γεμίσετε εντελώς, πρέπει να αφήσετε λίγο ακόμα χώρο για βίδωμα στο λαιμό. Όταν στεγνώσουν όλα, πρέπει να λιπάνετε το λαιμό και το πώμα με στεγανωτικό και να το βιδώσετε σφιχτά. Σε αυτό το σημείο, είναι σημαντικό να τοποθετήσετε σωστά τους σωλήνες - οι άκρες τους δεν πρέπει να είναι η μία δίπλα στην άλλη και ο εξερχόμενος σωλήνας πρέπει να είναι υψηλότερος από τον εισερχόμενο (όπως στο διάγραμμα).
Τώρα που όλα είναι έτοιμα, μπορείτε να καταλάβετε τι μέγεθος φύλλου κόντρα πλακέ χρειάζεται. Δεν πρέπει να το συναρμολογείτε σφιχτά, καθώς θα είναι πιο δύσκολο να διατηρηθεί και ο συμπιεστής πρέπει να έχει λίγο χώρο γύρω του για ροή αέρα και ψύξη.Στην περίπτωσή μου ήταν αρκετό ένα κομμάτι 30x40 εκ. Το κόντρα πλακέ πρέπει να έχει πάχος τουλάχιστον 9 mm, ένα φύλλο ινοσανίδας - 15 mm. Το κόψιμο των γωνιών και η επεξεργασία με χοντρό γυαλόχαρτο είναι ήδη μια γεύση. Αλλά τα θραύσματα στα δάχτυλα δεν θα φέρουν ευχαρίστηση.
Στις γωνίες του φύλλου στο μελλοντικό κάτω μέρος του, είναι απαραίτητο να στερεώσετε τα πόδια, το καουτσούκ ή, για παράδειγμα, τα καπάκια από πλαστικά μπουκάλια με βίδες (ένας καλός λόγος για να πάρετε 4 "μία και μισή" μπύρα). Το κύριο πράγμα δεν είναι να το βιδώσετε μέχρι το πάτωμα ή το τραπέζι. Τα πόδια είναι απαραίτητα για να μειωθεί ο θόρυβος όταν ο συμπιεστής λειτουργεί, να αποτραπεί από το να «σέρνεται» από τη θέση του και το ξύσιμο του δαπέδου είναι επίσης δυσάρεστο.
Στη συνέχεια, ανοίγονται 4 τρύπες για τις βάσεις του συμπιεστή. Ελπίζω να μην ξεχάσατε να πάρετε τα μπουλόνια μαζί σας; Είναι πιθανό όταν χρησιμοποιείτε ένα παχύ φύλλο κόντρα πλακέ ή μοριοσανίδα, το μήκος των τυπικών μπουλονιών να μην είναι αρκετό, τότε θα πρέπει να αγοράσετε μακρύτερα με παξιμάδια σε ένα κατάστημα υλικού ή αυτοκινήτων.
Το πιο δύσκολο είναι να ασφαλίσεις τον δέκτη. Πρέπει να εγκατασταθεί πρώτα έτσι ώστε να μην παρεμβάλλονται αργότερα άλλα μέρη της μονάδας. Δεν χρειάζεται να τρυπήσετε σωστά τον δέκτη με συνδετήρες· εδώ χρειάζεται μια δημιουργική προσέγγιση - για παράδειγμα, χρησιμοποιήστε έναν ελαστικό σωλήνα ή λωρίδα, ανθεκτικό ύφασμα ή δέρμα, διάτρητη ταινία για τη συσκευασία βαρέων φορτίων κ.λπ. Η μία άκρη της ταινίας στερέωσης βιδώνεται στο κόντρα πλακέ με μια βίδα, πετιέται πάνω από τον δέκτη και βιδώνεται σφιχτά στην άλλη πλευρά.
Ο συμπιεστής στερεώνεται με μπουλόνια, κατά προτίμηση με σωλήνες, στην άκρη ενός φύλλου κόντρα πλακέ, κάτι που θα διευκολύνει την αλλαγή του λαδιού στο μέλλον. Κατά το βίδωμα, καλό είναι να λιπαίνονται τα σπειρώματα των μπουλονιών με στεγανωτικό, ώστε να μην ξεβιδωθούν στη συνέχεια λόγω κραδασμών. Βιδώνουμε με βίδες το ρελέ εκκίνησης δίπλα του, προσανατολίζοντάς το σωστά. Ακολουθεί ο διακόπτης φώτων, συνδέουμε ένα ρελέ και ένα καλώδιο ρεύματος στις επαφές του.Συνιστάται να στερεώσετε το ίδιο το καλώδιο με μια γραβάτα ή μια θηλιά σε ένα φύλλο κόντρα πλακέ, έτσι ώστε να μην σπάσει από τον διακόπτη.
Όταν τελειώσει το ηλεκτρικό μέρος, προχωράμε στην εγκατάσταση του υπόλοιπου πνευματικού συστήματος. Στην είσοδο του συμπιεστή, χρησιμοποιώντας ένα κομμάτι λαστιχένιο σωλήνα και 2 σφιγκτήρες, στερεώνουμε ένα λεπτό φίλτρο για βενζίνη. Ίσως αυτό το εξάρτημα να φαίνεται περιττό σε κάποιον, αλλά δεν είναι ακριβό και κάθε είδους σκόνη δεν θα μπει μέσα στον συμπιεστή, τότε δεν θα είναι δυνατό να το αφαιρέσετε από εκεί. Το κύριο πράγμα κατά τη διάρκεια όλων των επόμενων εργασιών είναι να μην γεμίζετε αυτό το φίλτρο με λάδι, καθώς αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα να χάσει τις ιδιότητές του. Στη συνέχεια, χρησιμοποιήστε ένα κομμάτι ελαστικού σωλήνα και 2 σφιγκτήρες για να συνδέσετε την έξοδο του συμπιεστή στην είσοδο του δέκτη. Πρέπει να ενεργήσετε προσεκτικά ώστε να μην σπάσουν οι σωλήνες από το καπάκι. Τεντώνουμε επίσης έναν ελαστικό σωλήνα με 2 σφιγκτήρες στην έξοδο του δέκτη και στερεώνουμε ένα φίλτρο για το καύσιμο ντίζελ. Αυτό το φίλτρο μπορεί να γεμίσει με σιλικαζέλ και στη συνέχεια θα εκτελέσει 2 λειτουργίες - μια παγίδα υγρασίας και έναν προσαρμογέα για τη στερέωση σωλήνων από καουτσούκ και χλωριούχο βινύλιο. Μπορείτε, φυσικά, να το κάνετε χωρίς αυτό, τραβήξτε τον σωλήνα χλωριούχου βινυλίου απευθείας στην έξοδο του δέκτη, αλλά μια τέτοια σύνδεση δεν θα είναι εντελώς σφραγισμένη και ανθεκτική, ο εύκαμπτος σωλήνας θα σπάσει από τον λείο χάλκινο σωλήνα.
Ο σωλήνας χλωριούχου βινυλίου είναι συνήθως μικρότερη σε διάμετρο από το εξάρτημα φίλτρου και αερογράφου, δεν τεντώνεται πολύ καλά και είναι αρκετά δύσκολο να τοποθετηθεί. Υπάρχει ένα μικρό κόλπο για αυτό - η άκρη του σωλήνα βυθίζεται στον διαλύτη 647 για αρκετά λεπτά. Δεν πρέπει να είναι βαθύ, δεν πρέπει να είναι περισσότερο από 5 mm, διαφορετικά θα είναι πολύ εύκαμπτο και δεν θα υπάρχει στήριγμα για την τοποθέτησή του στο εξάρτημα. Συνιστάται να στερεώσετε το φίλτρο και το σωλήνα χλωριούχου βινυλίου σε ένα φύλλο κόντρα πλακέ, ώστε να μην κρέμονται και να χαλαρώσουν οι σωλήνες του δέκτη.
Λοιπόν, αυτό είναι πρακτικά όλο.Μπορείτε να το ενεργοποιήσετε και να ακούσετε τον αέρα να σφυρίζει. Απλώς μην βιαστείτε να εργαστείτε αμέσως εάν χρησιμοποιήσατε στεγανωτικό σιλικόνης - πρέπει να στεγνώσει για μερικές ημέρες.
Κεφάλαιο Τρίτο: Λειτουργία.
Δεν υπάρχει τίποτα περίπλοκο εδώ. Το κύριο πράγμα κατά τη λειτουργία ενός συμπιεστή είναι να αποτρέψετε την υπερθέρμανση του. Συνήθως ο συμπιεστής θερμαίνεται σε θερμοκρασία 40-45 C σε 25-30 λεπτά συνεχούς λειτουργίας. Δεν αξίζει να εργάζεστε περισσότερο· αυτό θα μπορούσε να έχει αρνητικό αντίκτυπο στους πόρους και την ποιότητα της εργασίας του.
Κατά τη διάρκεια περαιτέρω λειτουργίας, μπορεί να χρειαστεί να ρυθμίσετε την πίεση του αέρα. Για παράδειγμα, ορισμένοι τύποι συμπιεστών μπορούν να παράγουν πολύ μεγαλύτερη ποσότητα αέρα από αυτή που απαιτείται για ένα αερογράφο ή αυτό οφείλεται σε προβλήματα βαφής. Σε αυτή την περίπτωση, ο συμπιεστής θα δημιουργήσει υπερβολικά υψηλή πίεση στους σωλήνες, τα φίλτρα και τον δέκτη, και ο ίδιος θα λειτουργήσει με υπερφόρτωση και θα θερμανθεί γρήγορα. Σε αυτή την περίπτωση, χρειαζόμαστε κιβώτιο ταχυτήτων. Το πιο σημαντικό είναι ότι το κιβώτιο ταχυτήτων σε αυτό το σύστημα πρέπει να εγκατασταθεί στην ΕΙΣΟΔΟ του συμπιεστή· εάν εγκατασταθεί στην έξοδο, αυτό θα προκαλέσει επίσης υπερφόρτωση του συμπιεστή και ταχεία θέρμανση.
Εγκαθιστώντας έναν μειωτήρα στην είσοδο, περιορίζουμε την ποσότητα αέρα που διέρχεται από τον συμπιεστή, ρυθμίζοντας έτσι την πίεση. Ο απλούστερος και πιο προσιτός μειωτήρας είναι οι βαθμονομημένοι σωλήνες, οι οποίοι μπορούν να συνδεθούν στην είσοδο του φίλτρου μέσω ενός ελαστικού σωλήνα, για παράδειγμα από ανταλλακτικά στυλό ή χοντρές βελόνες από σύριγγες. Μπορείτε να το τρυπήσετε μόνοι σας με διάφορα τρυπάνια. Ή μπορείτε να επισκεφτείτε το πλησιέστερο κατάστημα κατοικίδιων ζώων· στα προϊόντα ενυδρείου μπορείτε να βρείτε πολύ κατάλληλες μικρές βρύσες και μειωτήρες. Και σύμφωνα με τις διαμέτρους τοποθέτησης, είναι ακριβώς αυτό και κοστίζουν πένες. Σε αντίθεση με τους βαθμονομημένους σωλήνες, θα σας επιτρέψουν να ρυθμίσετε την πίεση εντός συγκεκριμένων ορίων καθώς εργάζεστε.
Κεφάλαιο Τέταρτο: Συντήρηση.
Η συντήρηση του συμπιεστή δεν είναι δύσκολη, αν και για να γίνει αυτό θα πρέπει να αφαιρέσετε εν μέρει ορισμένα εξαρτήματα. Φυσικά, δεν μπορείτε να επισκευάσετε τη μονάδα καθόλου, αλλά πιστέψτε με, θα ανταποκριθεί στο είδος της.
Η υπηρεσία περιλαμβάνει:
Αλλαγή λαδιών.
Αντικατάσταση φίλτρων.
Αδειάστε το συσσωρευμένο λάδι από τον δέκτη.
Το λάδι, όσο καλό κι αν είναι, με τον καιρό χάνει τις ιδιότητές του και μολύνεται. Σε έναν συμπιεστή, ανεξάρτητα από τον τρόπο λειτουργίας και το χρόνο λειτουργίας του, συνιστάται να αλλάζετε το λάδι τουλάχιστον μία φορά το χρόνο.
Για να γίνει αυτό, πρέπει να αφαιρέσετε όλους τους σωλήνες από αυτό, να ξεβιδώσετε το βύσμα - βίδα - από το σωλήνα πλήρωσης και να γείρετε τον συμπιεστή, να χύσετε όλο το λάδι από αυτό. Θυμηθείτε - μετά από αυτό δεν μπορείτε να το ενεργοποιήσετε σε καμία περίπτωση! Στη συνέχεια, όπως και με την πρώτη αλλαγή λαδιού, χρησιμοποιήστε μια σύριγγα για να ρίξετε την απαιτούμενη ποσότητα λαδιού μέσα. Ενώ αφαιρούνται οι σωλήνες, μπορείτε ταυτόχρονα να αφαιρέσετε τα παλιά φίλτρα και να αδειάσετε το συσσωρευμένο λάδι από τον δέκτη. Δεν έχει νόημα να ρίχνουμε αυτό το λάδι πίσω στον συμπιεστή.
Στη συνέχεια, τοποθετήστε όλα τα νέα φίλτρα στη θέση τους και επιστρέψτε τους σωλήνες στον συμπιεστή. Οι μεταλλικοί σφιγκτήρες βοηθούν σε αυτό· σας επιτρέπουν να πραγματοποιείτε παρόμοιες λειτουργίες επανειλημμένα.
Λοιπόν, αυτό φαίνεται να είναι όλο, καλή τύχη. Νομίζω ότι τυχόν επιπλέον ερωτήσεις που έχουν προκύψει μπορούν να επιλυθούν στο φόρουμ.
