Συνήθως, η συγκόλληση και η επιφάνειά τους χρησιμοποιούν ένα σύρμα πλήρωσης που τροφοδοτείται στη ζώνη τόξου με μια συγκεκριμένη ταχύτητα. Για να το μάθετε αυτό, χρειάζεστε σταθερή εξάσκηση. Υπάρχει τρόπος να πραγματοποιήσετε τέτοια συγκόλληση που είναι προσβάσιμος ακόμη και σε έναν αρχάριο συγκολλητή και ταυτόχρονα το δεύτερο χέρι του θα είναι ελεύθερο. Απλά πρέπει να τροποποιήσετε ελαφρώς το υπάρχον ηλεκτρόδιο.
Θα χρειαστεί
Για να υλοποιήσουμε την ιδέα, θα χρησιμοποιήσουμε ένα ηλεκτρόδιο για χειροκίνητη συγκόλληση, μεταλλικό σύρμα και ένα κομμάτι χαλύβδινου σωλήνα.
- Τρυπάνι;
- συρματοκόπτης;
- ακάρεα?
- μέγγενη;
- σμίλη;
- μεταλλική βούρτσα?
- γυαλόχαρτο.
Η διαδικασία βελτίωσης του ηλεκτροδίου και συγκόλλησης του άκρου του σωλήνα
Σφίγγουμε το ηλεκτρόδιο στο τσοκ τρυπανιού, ενεργοποιούμε το εργαλείο και τυλίγουμε το σύρμα κατά μήκος του ηλεκτροδίου.
Αφού τελειώσουμε το τύλιγμα και σταματήσουμε το τρυπάνι, δαγκώνουμε το σύρμα με συρματοκόπτες.
Ανάλογα με τη λειτουργία της διαδικασίας συγκόλλησης, η συρμάτινη σπείρα στο ηλεκτρόδιο γίνεται πιο πυκνή ή αραιή.
Δεν είναι εύκολο ακόμη και για έναν έμπειρο συγκολλητή να συγκολλήσει την άκρη ενός σωλήνα με ένα ηλεκτρόδιο, γιατί δεν υπάρχει αρκετό μέταλλο.
Η διαδικασία συγκόλλησης με χρήση ηλεκτροδίου με σπειροειδώς τυλιγμένο σύρμα είναι ταχύτερη και καλύτερης ποιότητας, αφού το μέταλλο του σύρματος προστίθεται στο μέταλλο του ηλεκτροδίου.
Ψύξτε προσεκτικά τον σωλήνα με το συγκολλημένο άκρο, χωρίς να κατευθύνετε το ρεύμα του νερού απευθείας στο σημείο συγκόλλησης.
Κτυπάμε τη σκωρία, καθαρίζουμε την περιοχή συγκόλλησης με μια συρμάτινη βούρτσα, αφαιρούμε το υπερβολικό μέταλλο που έχει εναποτεθεί και το αλέθουμε με γυαλόχαρτο.
Ως αποτέλεσμα, θα έχουμε ένα σταθερά, ερμητικά σφραγισμένο και όμορφα συγκολλημένο άκρο του σωλήνα.
