Κατά κανόνα, τέτοιες συσκευές δεν είναι μιας χρήσης, αλλά έχουν σχεδιαστεί για μακροχρόνια χρήση. Επομένως, όλο το μυστικό βρίσκεται στην εξαιρετική τους ακρίβεια, ώστε οι επαληθευμένες διαστάσεις να αντικαταστήσουν μια για πάντα μια μεζούρα ή ακόμα και μια παχύμετρο.
Το μόνο μειονέκτημα αυτού, όπως τα περισσότερα πρότυπα επίπλων και κουφωμάτων, είναι η παντελής έλλειψη προσαρμογής στο μέγεθος. Δηλαδή, αν το φτιάξατε για να ταιριάζει στο πάχος της σανίδας, ας πούμε 25 mm, και το μεσοδιάστημα μεταξύ δύο πείρων μιας ένωσης είναι 30 mm στα κέντρα, τότε θα είναι έτσι και τίποτα άλλο. Για διαφορετικό μέγεθος θα χρειαστεί να φτιάξετε διαφορετικό πρότυπο.
Ας δούμε τη χρήση του προτύπου μας χρησιμοποιώντας το παράδειγμα κατασκευής ενός μικρού πλαισίου - ενός φύλλου παραθύρου ή του πλαισίου μιας πρόσοψης επίπλων.Ένας γρήγορος υπολογισμός δείχνει ότι ακόμη και όταν δημιουργείτε ένα τόσο απλό προϊόν, θα χρειαστεί να εγκαταστήσετε 12 πείρους, πράγμα που σημαίνει ότι ανοίγετε 24 ακριβείς τρύπες. Απλώς η επισήμανση τους θα πάρει πολύ χρόνο, αλλά με ένα πρότυπο αυτό θα γίνει πολύ πιο γρήγορα. Ας αρχίσουμε!
Υλικά, εργαλεία για την κατασκευή ενός προτύπου
Είναι λογικό να πιστεύουμε ότι τέτοια ακρίβεια δεν μπορεί να επιτευχθεί με γυμνά χέρια. Θα χρειαστούμε δισκοπρίονο με καρότσι για κοπή υπό γωνία 90° και κάθετη μηχανή διάτρησης. Για τα εργαστήρια, αυτός ο εξοπλισμός δεν είναι ιδιαίτερα μοναδικός, επειδή σήμερα είναι αρκετά προσιτός.
Το υλικό για το πρότυπο είναι απόβλητα παραγωγής. Καλά ακούσατε, θα το φτιάξουμε από κομμάτια κενά, μιας και οι διαστάσεις είναι πολύ μικρές. Θα χρειαστείτε κόλλα ξύλου, τρυπάνια διαφορετικής διαμέτρου και ένα καλό εργαλείο μέτρησης - χάρακα ή παχύμετρο. Η γενική εμφάνιση του προτύπου μας είναι η εξής.
Κατασκευή προτύπου για πείρους
Το πρώτο βήμα είναι να επιλέξετε ένα κενό για το τμήμα εργασίας του προτύπου. Τα είδη σκληρού ξύλου θεωρούνται ιδανικά για αυτό: δρυς, ακακία, οξιά, τέφρα. Τοποθετούμε ένα χάρακα σε ένα δισκοπρίονο και κόβουμε το τεμάχιο εργασίας, το πλάτος είναι 5 εκ. Κόβουμε το τεμάχιο εργασίας σε ορθή γωνία με ένα φορείο στο ίδιο κυκλικό πριόνι. Μήκος - 2,5-3 cm.
Τώρα πρέπει να επισημανθεί όσο το δυνατόν ακριβέστερα για τις οπές εργασίας. Αλλά αν αφεθούν απροστάτευτα, το ξύλο θα ξεφουσκώσει πολύ γρήγορα από πολλές τρυπήσεις και το πρότυπο θα γίνει ανακριβές. Για να αποφευχθεί αυτό, επιλέγουμε πολλά κομμάτια μεταλλικού σωλήνα με εσωτερική διάμετρο 8 mm (αυτό είναι ακριβώς το μέγεθος ενός τυπικού πείρου επίπλου) και φτιάχνουμε από αυτά μανίκια καθίσματος για το πρότυπο.
Τους ανοίγουμε τρύπες σε κάθετη μηχανή.Ορίζουμε το διάστημα κατά μήκος των κέντρων με βάση τα τεμάχια εργασίας μας, τα οποία θα επεξεργαστούμε χρησιμοποιώντας ένα πρότυπο (στην περίπτωσή μας είναι περίπου 3 cm).
Από ένα μικρό κομμάτι κόντρα πλακέ (πάχους 8-10 mm) φτιάχνουμε μια λαβή. Το κόβουμε σε κυκλικό πριόνι σύμφωνα με το πλάτος του τμήματος εργασίας, δηλαδή 5 cm.
Έχοντας μετρήσει το μήκος του τμήματος εργασίας, τοποθετούμε ένα σημάδι στη μέση αυτής της πλάκας από κόντρα πλακέ. Ανοίγουμε μια διαμπερή οπή με διάμετρο 9-10 mm. Αυτό θα είναι μια τρύπα επιθεώρησης. Μπορείτε να το βυθίσετε ελαφρά από την μπροστινή πλευρά.
Χρησιμοποιώντας ένα παχύμετρο, σημειώστε τη μέση μεταξύ των δύο οπών του τμήματος εργασίας του προτύπου. Βάζουμε ένα σημάδι στην πλαϊνή όψη του.
Τώρα μπορείτε να συνδέσετε τα δύο μέρη του προτύπου μεταξύ τους κολλώντας τα με κόλλα ξύλου ή κόλλα PVA.
Ήρθε η ώρα να τοποθετήσουμε μεταλλικά μανίκια-οδηγούς για τρύπημα στο πρότυπό μας. Εάν οι τρύπες δεν έχουν χαλαρώσει, τότε θα κρατήσουν καλά χωρίς κόλλα. Μπορείτε να τα πιέσετε μέσα χρησιμοποιώντας ένα σφιγκτήρα ξυλουργικής χειρός.
Το πρότυπό μας είναι έτοιμο, τώρα μπορούμε να το δοκιμάσουμε σε δράση. Πρέπει να δουλέψουν πιέζοντάς το πάνω στο τεμάχιο εργασίας με ένα σφιγκτήρα. Όπως μπορείτε να δείτε, όλα λειτουργούν υπέροχα!
Η τεχνολογία για τη χρήση μιας τέτοιας συσκευής είναι πολύ απλή. Είναι απαραίτητο να τοποθετήσετε την προκατασκευασμένη κατασκευή σε μια επίπεδη επιφάνεια έτσι ώστε να μπορούν να επισημανθούν τα μεσαία σημεία όλων των ματιών. Αυτό μπορεί να γίνει με το χέρι, χωρίς μεζούρα. Στη διασταύρωση των στοιχείων, γίνονται πανομοιότυπες σημάνσεις και για τα δύο μέρη που πρόκειται να συνδεθούν και τοποθετείται ένα κοντό σημάδι και στα δύο τεμάχια εργασίας.
Στη συνέχεια, όλα είναι ως συνήθως: το πρότυπο είναι κεντραρισμένο μέσα από την οπή επιθεώρησης με τα σημάδια στα εξαρτήματα και συσφίγγεται με ένα σφιγκτήρα. Οι τρύπες ανοίγονται χωρίς πρόσθετες μετρήσεις. Το βάθος διάτρησης ρυθμίζεται από το μήκος του τρυπανιού ή ένα αφαιρούμενο στοπ.
Το μόνο που μένει είναι να καλύψουμε καλά όλα τα μέρη με κόλλα πριν τα ενώσουμε και να τα συναρμολογήσουμε πιέζοντας τους αρμούς με σφιγκτήρες. Με αυτόν τον απλό τρόπο, μπορείτε εύκολα να αποφύγετε διαφορές στο πάχος κατά τη συναρμολόγηση προκατασκευασμένων τεμαχίων εργασίας, την επακόλουθη λείανση και τις αλλαγές στο πάχος τους.
Τόσες πολλές ελλείψεις μπορούν να λυθούν με ένα μικρό, απλό πρότυπο!
