Χωρίς πρακτικές δεξιότητες, το φυτό απλά θα αρρωσταίνει συνεχώς και θα χάνει τις αλεπούδες του. Άλλωστε, η φροντίδα για τα μπονσάι, στην πατρίδα αυτών των φυτών, στη Νοτιοανατολική Ασία, είναι ολόκληρη διδασκαλία, και μάλιστα τρόπος ζωής. Το έχω ήδη δει αυτό με φίλους - φαίνεται ότι τα έκαναν όλα σωστά. Διατήρησαν την απαιτούμενη θερμοκρασία, το κούρεψαν, το τάισαν με ειδικά λιπάσματα για αυτό το είδος, ακόμη και αγόρασαν έναν μικρό υγραντήρα ατμού ειδικά για αυτό, αλλά το δέντρο ήταν συνεχώς άρρωστο, φαλακρό και καχηλικό. Φυσικά δεν έγινε λόγος για ανθοφορία.Νομίζω ότι, δυστυχώς, αυτά τα όμορφα φυτά είναι απλά σωματικά ανίκανα να αναπτυχθούν πλήρως και να ευχαριστήσουν το μάτι στα βόρεια γεωγραφικά πλάτη μας, όπου ζω. Ως εκ τούτου, αποφάσισα να μην πετάξω πολλά χρήματα, αλλά να προσπαθήσω να φτιάξω κάτι παρόμοιο, μόνο άψυχο. Τεχνητός. Που δεν είναι τόσο απαιτητικό και ιδιότροπο. Αφού παρακολούθησα αρκετά σύντομα βίντεο σχετικά με αυτά τα δέντρα στο Διαδίκτυο και τα μελέτησα οπτικά, άρχισα τις δουλειές μου.
Θα χρειαστεί
- Σύρμα (πάχος 1mm και μήκος 2 μέτρα).
- Κόλλα PVA.
- Σκόνη καπνού.
- Σφουγγάρι αφρού.
- Ακουαρέλες ή γκουάς.
- Ένα σκάφος με χαμηλές πλευρές.
- Άμμος ή χώμα.
- Κόλλα γενικής χρήσης (μπορείτε να χρησιμοποιήσετε το "Moment").
Απαιτούμενο εργαλείο:
- Πένσα (2 τεμάχια).
- Συρματοκόφτες ή ψαλίδια (για κοπή σύρματος).
- Τρίτο χέρι από το κιτ συγκόλλησης.
- Βούρτσα κόλλας.
Φτιάχνοντας ένα δέντρο μπονσάι
Αρχικά, ας ετοιμάσουμε το σύρμα.
Είναι καλύτερα, αν είναι δυνατόν, να το ισιώσετε για να το διπλώσετε πιο εύκολα στο μέλλον. Και θα το διπλώσουμε με βάση την επιθυμητή ανάπτυξη του δέντρου. Για παράδειγμα διάλεξα 15 εκ. Μετράμε 15 εκ. από την αρχή του σύρματος και το λυγίζουμε 180 μοίρες. Συνεχίζουμε να λυγίζουμε με αυτόν τον τρόπο μέχρι να τελειώσει το σύρμα. Θα βγει ως εξής:
Τώρα σφίγγουμε τη μια άκρη του κουβάρι με πένσα, και με τη δεύτερη πένσα παίρνουμε την άλλη άκρη του κουβάρι και στρίβουμε το κουβάρι σε δέσμη.
Όχι πολύ σφιχτό. Για να μπορείτε να διακλαδώσετε δύο ή τρεις πυρήνες σε ξεχωριστούς κλάδους. Αρχικά, διακλαδίζουμε τα πιο χοντρά κλαδιά στη μέση - τρία ή τέσσερα σύρματα το καθένα.
Τα στρίβουμε για να μην ξεκολλήσουν.
Δαγκώνουμε τις καμπύλες άκρες από την κορυφή τους και χωρίζουμε τα κλαδιά που προκύπτουν σε πολλά ακόμη ξεχωριστά κλαδιά σε όλο το μήκος.
Γενικά, αυτοσχεδιάζουμε και δίνουμε σε αυτή τη δέσμη σύρματος όποιο σχήμα ξύλου μας αρέσει.Μπορείτε να το διαμορφώσετε σε ένα λεπτό πεύκο ή έναν απλωμένο σφενδάμι.
Τελειώσαμε με τα κλαδιά, τώρα ας περάσουμε στις ρίζες. Εκεί, κατ 'αρχήν, όλα είναι ακριβώς τα ίδια, μόνο που κάνουμε τα κλαδιά πολύ πιο κοντά. Θα πρέπει να μοιάζει κάπως έτσι:
Έχουμε λάβει τον «σκελετό» του δέντρου, τώρα πρέπει να τον καλύψουμε με «φλοιό» και «φύλλα». Για να μιμηθώ τον φλοιό, χρησιμοποίησα σκόνη καπνού, που μου περίσσεψε από το καλοκαίρι, μετά την καταπολέμηση των αφίδων του κήπου. Πωλείται επίσης σε οποιοδήποτε κατάστημα υλικού. Θα χρειαστείτε επίσης κόλλα PVA.
Εφαρμόστε κόλλα με ένα πινέλο σε ολόκληρη την επιφάνεια του μελλοντικού δέντρου και πασπαλίστε το αμέσως με σκόνη καπνού.
Μια φορά, φυσικά, δεν αρκεί. Αφού στεγνώσει η κόλλα (20-30 λεπτά), επαναλάβετε τη διαδικασία 3-4 φορές. Μέχρι να κρυφτεί κάτω από το φλοιό όλο το ορατό σύρμα σε όλη την επιφάνεια του κορμού και των κλαδιών. Το βάζουμε πιο κοντά στο καλοριφέρ (όπου είναι πιο ζεστό) και το αφήνουμε να στεγνώσει μέχρι το επόμενο πρωί. Στο μεταξύ, ενώ το δέντρο στεγνώνει, μπορείτε να δουλέψετε το φύλλωμα. Για να το κάνετε αυτό, πρέπει να σκίσετε το σφουγγάρι αφρού λεπτώς (όσο πιο λεπτό γίνεται!).
Μην κόβετε με ψαλίδι, αλλά μάλλον κόβετε σε μικρά κομμάτια έτσι ώστε το σχήμα των κομματιών να είναι ακούσιο και ποικίλο. Όσο πιο υπέροχο θέλετε το στέμμα του δέντρου, τόσο περισσότερα σφουγγάρια πρέπει να διαλέξετε. Ρίξτε τα σκισμένα κομμάτια σε ένα μπολ ή μικρό μπολ, αραιώστε ένα παχύρρευστο πράσινο συμπύκνωμα (περίπου μια κουταλιά της σούπας) από ακουαρέλες ή γκουάς, ρίξτε το σε ένα μπολ με ένα σκισμένο σφουγγάρι και ανακατέψτε καλά με ένα ραβδί, ένα κουτάλι ή τα χέρια.
Όταν το σφουγγάρι πάρει ομοιόμορφο χρώμα, το αδειάζετε σε καθαρή επιφάνεια και επίσης το αφήνετε να στεγνώσει μέχρι το πρωί.
Τώρα είναι η σειρά των πιάτων στα οποία θα «φυτρώσει» το δέντρο. Συνιστάται αν πρόκειται για στρογγυλό ή οβάλ δοχείο με χαμηλές πλευρές. Ρίχνουμε χώμα μέσα, το βρέχουμε και σχηματίζουμε ένα εξόγκωμα στη μέση, σαν λόφο.
Ρίχνουμε 3-4 κ.σ.κουταλιές κόλλας PVA και απλώστε το σε όλο το έδαφος, έτσι ώστε στο μέλλον το ανάχωμα να μην κατακαθίσει και να χάσει το σχήμα του. Πασπαλίστε από πάνω ξερή άμμο (μπορείτε να την ανακατέψετε με θρυμματισμένα ξερά φύλλα), και επίσης βάλτε την σε ζεστό μέρος μέχρι το πρωί.
Το πρωί ελέγχουμε το δέντρο για να βεβαιωθούμε ότι δεν έχουν μείνει γυμνά καλώδια πάνω του.
Αν όλα είναι καλά, το δοκιμάζουμε στο έτοιμο δοχείο με χώμα και σημειώνουμε με προεξέχουσες ρίζες το μέρος που θα βρίσκεται στο μέλλον.
Τότε όλα είναι απλά - επικαλύψτε τις κορυφές των κλαδιών (1,5-2 cm) με γενική κόλλα και καλύψτε τις καλυμμένες με κόλλα περιοχές με χρωματιστά ψίχουλα ενός σκισμένου σφουγγαριού.
Περιμένουμε 10-15 λεπτά να δέσει η κόλλα και τοποθετούμε το δέντρο στο σημειωμένο σημείο. Μάλλον αυτό είναι όλο. Σε λίγες μέρες, το έδαφος με επικάλυψη κόλλας θα μετατραπεί σε κρούστα και θα πιάσει σφιχτά τις ρίζες του δέντρου. Μπορείτε, αν θέλετε, να τοποθετήσετε μερικές πέτρες κάτω (ή κοντά) στο δέντρο.
Κατά τη γνώμη μου, η δουλειά που έγινε αξίζει τον κόπο και τον χρόνο που ξοδέψατε - από έξω το δέντρο φαίνεται πολύ ζωντανό και φυσικό. Μπορεί να διακριθεί από το πραγματικό μόνο μετά από προσεκτικότερη εξέταση. Γενικά, η κόρη μου πήρε αυτό που ήθελε και απέφυγα τα σπάταλα έξοδα και την ταλαιπωρία με τη φροντίδα ενός ιδιότροπου ζωντανού δέντρου.
Δες το βίντεο
