Μια σπασμένη λαβή μαχαιριού ή μια θαμπή λεπίδα, φυσικά, δεν είναι το τέλος του κόσμου, αλλά παρόλα αυτά, το γεγονός είναι αρκετά δυσάρεστο και για να αποφευχθεί αυτή η δυσάρεστη στιγμή στο μέλλον στην πιο ακατάλληλη στιγμή (για παράδειγμα, κατά τη συλλογή μανιταριών ή το ψάρεμα), πρέπει να παρακολουθείτε συνεχώς την κατάσταση του μαχαιριού. Διορθώστε τη λεπίδα, σκουπίστε τη για να μην θαμπώσει ή σκουριάσει. Επίσης, μην ξεχνάτε τη λαβή. Εάν ταλαντεύεται στη λεπίδα ή έχει ραγίσει, τότε είναι καλύτερα να μην περιμένετε να πέσει εντελώς, αλλά να την αντικαταστήσετε εκ των προτέρων. Η δουλειά που ακολουθεί δεν θα είναι σκονισμένη (με την έννοια ότι δεν χρειάζεται να ανάψετε τίποτα στο μηχάνημα) και δεν θα αργήσει. Το μόνο που χρειαζόμαστε ως «εργαλεία» είναι τα δικά μας χέρια!
Θα χρειαστεί
- Σύνθετη κόλλα (τύπου ψυχρής συγκόλλησης).
- Ξύλο ροκανίδια (κατά προτίμηση πολύ μικρά).
- Δευτερεύουσα κόλλα.
- Νερό.
Δεν ήταν τυχαίο που επέλεξα το συγκεκριμένο υλικό, γιατί στην αρχή της ανάμειξης είναι πολύ πλαστικό, κάτι που του επιτρέπει να προσαρμόζεται σε οποιοδήποτε χέρι (παλάμη) ξεχωριστά.
Κατασκευή λαβής μαχαιριού
Αρχικά, ας προετοιμάσουμε τη σύνθετη ψυχρή συγκόλληση.
Η κόλλα αυτή παράγεται σε πλαστικούς κυλινδρικούς σωλήνες, σε κομμάτια μήκους 9 εκατοστών.Πρέπει να κόψετε πέντε εκατοστά κόλλας από το συνολικό κομμάτι (αυτό είναι λίγο περισσότερο από το μισό), να βρέξετε τα χέρια σας με νερό και να αρχίσετε να ανακατεύετε.
Καθώς ανακατεύετε, η κόλλα θα γίνει πολύ απαλή και εύκαμπτη. Αυτό σημαίνει ότι ήρθε η ώρα να προσθέσετε πριονίδι.
Σας θυμίζω για άλλη μια φορά: το πριονίδι πρέπει να είναι όσο πιο λεπτό γίνεται. Σχεδόν σαν σκόνη! Όσο λεπτότερη είναι η δομή του πριονιδιού, τόσο λιγότερο αισθητά θα είναι στη λαβή μετά τη σκλήρυνση της κόλλας.
Μπορείτε, φυσικά, να προσθέσετε μεταλλικά ρινίσματα που καθιζάνουν κοντά στη σμυριδομηχανή μετά την εργασία με μέταλλο, αλλά νομίζω ότι αυτό δεν θα έχει πολύ καλή επίδραση στο βάρος της λαβής του μαχαιριού. Αν και, αν δεν φτιάχνετε χερούλι για μαχαίρι ρίψης, τότε η ισορροπία μάλλον δεν έχει μεγάλη σημασία.
Αφού λοιπόν έχουμε ανακατέψει καλά την ψυχρή συγκόλληση με πριονίδι, φέρνοντάς την σε ομοιογενή μάζα, την τυλίγουμε γύρω από την καρφίτσα της λάμας του μαχαιριού και της δίνουμε το επιθυμητό σχήμα.
Εάν η μάζα είναι πολύ πλαστική, μπορείτε να περιμένετε δέκα έως δεκαπέντε λεπτά, ώστε να στεγνώσει λίγο και να αρχίσει να κρατά το σχήμα που δίνεται. Φτιάχνουμε το επιθυμητό σχήμα όπως σας αρέσει. Στη συνέχεια, έχοντας πετύχει το σχήμα της λαβής που χρειάζεστε, περιμένετε άλλα δεκαπέντε έως είκοσι λεπτά, αφαιρέστε τη λεπίδα από τη λαβή, ρίξτε μερικές σταγόνες δεύτερης κόλλας στην τρύπα από τη λεπίδα και τοποθετήστε τη λεπίδα πίσω.
Πιέζουμε σφιχτά ώστε η ψυχρή συγκόλληση και ο πείρος της λεπίδας από μέσα να έχουν όσο το δυνατόν μεγαλύτερη επιφάνεια επαφής. Σκουπίζουμε όση κόλλα έχει απομείνει. Μπορείτε, εάν θέλετε, να συνδέσετε επίσης το προστατευτικό και το πόμολο της λαβής, ωστόσο, αυτό είναι ατομικό θέμα για κάθε άτομο. Τώρα σφίγγουμε τη λεπίδα σε μέγγενη, τη σηκώνουμε και την αφήνουμε για έξι έως οκτώ ώρες. Ακόμα καλύτερα, τα λέμε το επόμενο πρωί!
Αφού περάσει ο καθορισμένος χρόνος, η λαβή μπορεί να επεξεργαστεί με μηδενικό γυαλόχαρτο και να βερνικωθεί.
Τώρα δεν χρειάζεται να ανησυχείτε και δεν χρειάζεται να περιμένετε το πρόβλημα ότι η λεπίδα, όχι σήμερα ή αύριο, θα πετάξει από την κατεστραμμένη λαβή! Η προκύπτουσα λαβή πρακτικά δεν υπόκειται σε φθορά και επίσης δεν είναι ευαίσθητη σε αποσύνθεση και μύκητες, όπως μια ξύλινη. Εξάλλου, πρέπει να προσπαθήσεις πολύ σκληρά για να το σπάσεις! Θα σας εξυπηρετήσει για πολλά χρόνια.
