Πολλοί τεχνίτες θεωρούν ότι η παρουσία μιας τέτοιας βούρτσας είναι κατάλοιπο του παρελθόντος, προτιμώντας τα σύγχρονα εργαλεία. Ωστόσο, ένας πραγματικός ειδικός κατανοεί τα πραγματικά πλεονεκτήματα ενός τέτοιου προϊόντος και το έχει πάντα στη διάθεσή του. Ταυτόχρονα, ορισμένες λειτουργίες απαιτούν βούρτσες με συγκεκριμένες παραμέτρους τόσο του ίδιου του σχήματος όσο και των τριχών. Επομένως, μπορείτε πολύ συχνά να δείτε ότι οι τεχνίτες έχουν τόσα πολλά τέτοια προϊόντα στα εργαλεία τους.
Πλεονεκτήματα μιας βούρτσας με μεταλλικές τρίχες
Τέτοιες βούρτσες έχουν ορισμένα πλεονεκτήματα ακόμη και σε σχέση με τα σύγχρονα εργαλεία:
- χαμηλό κόστος και ευκολία αυτοπαραγωγής.
- ελαφρύ, επιτρέποντας μακροχρόνιες λειτουργίες.
- δεν απαιτεί ρεύμα και δεν απαιτεί μπαταρίες.
- δεν καταλαμβάνει πολύ χώρο.
- σας επιτρέπει να εργάζεστε σε δυσπρόσιτα μέρη.
Σήμερα, τέτοιες βούρτσες βρίσκονται πολύ σπάνια στα καταστήματα. Ταυτόχρονα, το κόστος τους είναι μεγαλύτερο από το πραγματικό. Ως εκ τούτου, οι έμπειροι τεχνίτες προτιμούν να κάνουν μόνοι τους ένα τέτοιο εργαλείο. Αυτό σας επιτρέπει να επιλέξετε έναν συγκεκριμένο τύπο τρίχας, να ορίσετε την πυκνότητα, το μήκος των τριχών και το σχήμα της λαβής.Για αυτό θα χρειαστείτε ένα μικρό ξύλινο μπλοκ, ένα μεταλλικό καλώδιο της απαιτούμενης ακαμψίας και μια μεταλλική πλάκα.
Φτιάχνοντας μια βούρτσα
Πρώτα χρειαζόμαστε ένα ξύλινο μπλοκ.
Οποιοσδήποτε τύπος ξύλου είναι κατάλληλος, αλλά προτιμάται το σκληρό ξύλο. Εφαρμόζουμε σημάδια στο μπλοκ, περιγράφοντας τις διαστάσεις της λαβής. Στην άλλη άκρη του τεμαχίου εργασίας σημειώνουμε τρύπες για την τοποθέτηση τριχών. Πρέπει να υπάρχει ζυγός αριθμός, αφού θα χρησιμοποιήσουμε ζεύγη.
Σπουδαίος! Πριν ξεκινήσετε την εργασία, συνιστάται να δημιουργήσετε ένα σκίτσο του τεμαχίου εργασίας σε μέγεθος 1:1. Εάν έχετε ένα παλιό εργαλείο αυτού του τύπου, τότε μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τις διαστάσεις του ως βάση.
Στο επόμενο στάδιο, ανοίγουμε τρύπες σύμφωνα με τα σημάδια και τρίβουμε τη λαβή. Χρησιμοποιούμε τρυπάνι και μύλο για αυτό.
Σπουδαίος! Η διάμετρος του τρυπανιού πρέπει να αντιστοιχεί στη διάμετρο του καλωδίου που χρησιμοποιείται για τις τρίχες.
Θα φτιάξουμε τις τρίχες από σχοινί. Πρέπει να το κόψουμε σε ίσα μέρη, που αντιστοιχούν σε αριθμό στις μισές τρύπες. Το μήκος της κοπής πρέπει να είναι δύο μήκη τριχών + 3 cm.
Παράδειγμα! Εάν πρέπει να πάρετε μια βούρτσα με τρίχες 2 cm, τότε το μήκος του τμήματος του καλωδίου πρέπει να είναι 7 cm.
Εισάγουμε τα τελειωμένα κομμάτια στις τρύπες χρησιμοποιώντας την αρχή του συρραπτικού. Καταλαμβάνοντας δύο κελιά σε ένα κομμάτι. Ευθυγραμμίζουμε κάθε τμήμα, δημιουργώντας μια ομοιότητα τριχών στη μία πλευρά του τεμαχίου εργασίας.
Στη συνέχεια, σφίγγουμε το μπλοκ σε μια μέγγενη και χρησιμοποιώντας ένα σφυρί, ισιώνουμε την κάμψη των καλωδίων.
Προσοχή! Αυτή τη στιγμή, είναι σημαντικό να ελέγξετε ότι οι μελλοντικές λάχνες δεν κινούνται. Διαφορετικά, η βούρτσα θα έχει τρίχες διαφορετικού μήκους.
Στο επόμενο στάδιο, κόψαμε μια πλάκα από λαμαρίνα που αντιστοιχεί στις διαστάσεις του πίσω μέρους του τεμαχίου εργασίας μας. Έτσι παίρνουμε ένα είδος συγκράτησης χνούδι.
Τοποθετούμε την πλάκα στο προϊόν, στερεώνοντάς την με καρφιά.
Επεξεργαζόμαστε τη βούρτσα με ένα μύλο για να αφαιρέσουμε γρέζια και θραύσματα. Το τελικό προϊόν δεν πρέπει να είναι μόνο άνετο, αλλά και ασφαλές.
Χρησιμοποιώντας πένσα ή πένσα στρογγυλής μύτης, ξεστρέψτε ελαφρά το σύρμα σε κάθε καλώδιο, δημιουργώντας μεταλλικές τρίχες.
Το πινέλο είναι έτοιμο για χρήση.
