Η δουλειά στο τραπέζι ήταν πολύ διασκεδαστική. Η παραγγελία του πελάτη μου ήταν ιδιαίτερη (και ενδιαφέρουσα). Και ως κίνητρο - ο προϋπολογισμός. Το αίτημά της περιελάμβανε τα ακόλουθα στοιχεία:
- - Επιτραπέζιο με άκοπες άκρες και στις δύο πλευρές, που αποτελείται από δύο ξεχωριστές σανίδες καρυδιάς.
- - Πολλά μοτίβα και αντίθεση.
- - Κοιλότητες στη μέση για συλλογή αχάτη.
- - Για να φωτιστούν οι αχάτες πρέπει να υπάρχει φωτισμός LED στην κοιλότητα.
- - Οι κοιλότητες καλύπτονται με αφαιρούμενα γυάλινα ένθετα.
- - Διαστάσεις τραπεζιού 100 cm πλάτος και 210 cm μήκος.
- - Ειδικά κατασκευασμένα ατσάλινα πόδια (μαυρισμένα).
- - Ένας πάγκος σε παρόμοιο στυλ.
- - Ο χρόνος παραγωγής δεν είναι μεγαλύτερος από ένα μήνα.
Προσπάθησα να τεκμηριώσω κάθε βήμα της διαδικασίας, αλλά οι προθεσμίες ήταν αρκετά στενές και μερικές φορές δεν είχα την ευκαιρία να βγάλω φωτογραφία. Συγγνώμη για τις φωτογραφίες που λείπουν. Θα προσπαθήσω να περιγράψω αυτά τα βήματα με περισσότερες λεπτομέρειες...
Αναζήτηση υλικού
Δεν θεωρώ ότι αυτό το στάδιο είναι το κύριο, αλλά μπορεί να διαρκέσει αρκετά.Ξοδεύτηκε πολύς χρόνος, ενέργεια και βενζίνη επισκεπτόμενοι διάφορα πριονιστήρια και μάντρες ξύλου για αναζήτηση κατάλληλου υλικού. Αυτό φαινόταν σαν αρκετά κατόρθωμα λαμβάνοντας υπόψη τις απαιτήσεις πλάτους. Χρειάστηκε να βρω δύο σανίδες με ακατέργαστες άκρες και, τοποθετώντας τις δίπλα-δίπλα, το συνολικό πλάτος πρέπει να είναι το απαιτούμενο 100 εκ. Το σχήμα τους θα πρέπει να δημιουργεί κενά για να χωρέσει τη συλλογή αχάτων του πελάτη. Οι σανίδες πρέπει να έχουν χαρακτηριστικά, έντονα μοτίβα. Υπήρχαν επίσης τυπικές απαιτήσεις: οι σανίδες στέγνωσαν σε φούρνο ή για μερικά χρόνια στον αέρα, είχαν μια ευχάριστη εμφάνιση, ήταν επίπεδες χωρίς περιττές συστροφή, παραμόρφωση ή κοψίματα (κάτι που θα απαιτούσε την αφαίρεση ενός στρώματος πάχους) . Και, φυσικά, το κόστος πρέπει να είναι λογικό.
Η αναζήτηση συνήθως ξεκινά με τοποθεσίες ηλεκτρονικών αγγελιών στην ενότητα «δομικά υλικά». Συχνά οι ντόπιοι τεχνίτες προσφέρουν πλεονάζουσες σανίδες προς πώληση σε λογικές τιμές. Τα καταστήματα μπορούν επίσης να δημοσιεύουν διαφημίσεις σε μια προσπάθεια να προσελκύσουν περισσότερους πελάτες. Βρήκα μερικές αξιοπρεπείς επιλογές κοντά, αλλά τίποτα που να ταιριάζει στο λογαριασμό. Στη συνέχεια επισκέφτηκα μερικούς ντόπιους ξυλοκόπους που πριόνιζαν κορμούς σε σανίδες. Αυτοί οι τύποι έχουν συχνά τα δικά τους πριονιστήρια και πωλούν τη σανίδα σε καλή τιμή, επειδή παίρνουν τα κούτσουρα φθηνά ή δωρεάν και η ποιότητα δεν είναι πάντα η υψηλότερη. Αλλά ούτε αυτή η επιλογή λειτούργησε, οπότε έπρεπε να προχωρήσω σε καταστήματα και αποθήκες. Προφανώς, υπάρχει ήδη μια επιλογή εδώ, αλλά σε πολύ υψηλή τιμή.
Τελικά βρήκα αυτό που χρειαζόμουν σε ένα τοπικό κατάστημα. Όχι ακριβώς στο κατάστημα. Αποδείχθηκε ότι ο ιδιοκτήτης του έχει το δικό του πριονιστήριο και μια αποθήκη γεμάτη σανίδες με μη ακμές.Είχε πολλές στοίβες με ξηρούς καρπούς από τις οποίες να διαλέξει. Εδώ βρήκα αυτό που έψαχνα. Οι σανίδες είχαν το τέλειο πλάτος, κομμένες από το ίδιο κούτσουρο (διατηρήθηκε η συμμετρία), στεγνώθηκαν στις σωστές συνθήκες για 3 χρόνια, ωραίες και επίπεδες, και η τιμή ήταν σχετικά φθηνή. Ήρθαν με μπόνους. Επειδή τα επεξεργάζονταν με φαρδύ επίπεδο, δεν χρειάστηκε να τρίψω την ανομοιόμορφα κομμένη επιφάνεια. Δεν έχω αεροπλάνο πλάτους 60 εκατοστών...
Κατά τη διάρκεια της αναζήτησης, έστειλα φωτογραφίες στην πελάτισσα για να πάρω την έγκρισή της. Και οι δύο αποφασίσαμε για αυτά τα δύο. Επιτέλους το επόμενο στάδιο του έργου θα μπορούσε να ξεκινήσει!
Ανάπτυξη σχεδίου και έγκριση
Πριν παραλάβω ένα εργαλείο, σχεδόν κάθε έργο που κάνω ξεκινά με ένα σχέδιο σχεδίασης με τη βοήθεια υπολογιστή (CAD). Αυτό είναι λίγο πιο δύσκολο να γίνει με τις ακατέργαστες άκρες, καθώς είναι δύσκολο να αναπαραχθούν σε CAD. Έλυσα το πρόβλημα τοποθετώντας μια ψηλή σκάλα και φωτογραφίζοντας τις σανίδες σε όλο το μήκος. Στη συνέχεια, εισήγαγα τις εικόνες στο πρόγραμμα και ιχνηλάτησα τα περιγράμματα. Η μεζούρα ήταν ορατή στη φωτογραφία για να βοηθήσει την κλίμακα των γραφικών με μεγαλύτερη ακρίβεια.
Αφού σχεδίασα τα ηλεκτρονικά μοντέλα, τα επικάλυψα με μια πραγματική φωτογραφία της επιφάνειας των σανίδων έτσι ώστε να είναι ευκολότερο για τον πελάτη να φανταστεί τι θα κάνω. Μόλις αποφασίσαμε για το σχέδιο, σχεδίασα τα διαφορετικά στοιχεία και πώς θα αλληλεπιδρούν και θα συνδέονται μεταξύ τους.
Για αυτό το έργο διανυσματοποίησα διαφορετικές προβολές του μοντέλου για κάθε είδους σκοπούς. Σχεδίασα τα περιγράμματα των κεντρικών κοιλοτήτων και τα εξήγα σε ένα αρχείο DXF, το οποίο στη συνέχεια έστειλα σε μια εταιρεία γυαλιού για να μου κόψουν τα ίδια σχήματα.Χρησιμοποίησα το ίδιο αρχείο για να φτιάξω ένα πρότυπο με το περίγραμμα της κοιλότητας, σύμφωνα με το οποίο θα μπορείτε να κόψετε τις πολυανθρακικές πλάκες που θα στερεωθούν στην κάτω πλευρά της επιφάνειας του τραπεζιού. Έκοψα τα πρότυπα και το πολυανθρακικό στον σπιτικό μου ρούτερ CNC. Έκοψα επίσης ένα πρότυπο για να κρατάω τα μεταλλικά κομμάτια των ποδιών στη θέση τους, ώστε να μπορώ να τα συγκολλήσω σωστά. Κόβω ακόμη και προφίλ από διάφορα μεταλλικά μέρη με λέιζερ που θα με βοηθήσουν να κόψω τα μέρη των ποδιών στη σωστή γωνία. Έχοντας σχεδιάσει ένα πλήρες μοντέλο σε CAD, μπορείτε να αρχίσετε να εργάζεστε ή τουλάχιστον θα είναι πολύ πιο εύκολο να εργαστείτε.
Προετοιμασία σανίδων (πλήρωση ρωγμών, στερέωση κόμπων, τρίψιμο)
Στις περισσότερες περιπτώσεις μου αρέσει να σφραγίζονται και να γεμίζονται όλοι οι κόμποι, οι ρωγμές και τα κενά με μαύρο εποξειδικό, ειδικά όταν εργάζομαι με καρυδιά. Το μαύρο χρώμα τις περισσότερες φορές φαίνεται φυσικό και μερικές φορές προσθέτει αντίθεση. Επειδή υπήρχαν αρκετά βαθιές ρωγμές εδώ κι εκεί στις σανίδες, χρησιμοποίησα μια ρητίνη με μεγάλο χρόνο σκλήρυνσης. Αυτό θα του επιτρέψει να μουλιάσει καλά και θα βοηθήσει πραγματικά να σφραγίσει τις ρωγμές αντί να δημιουργήσει την ψευδαίσθηση του γεμίσματος. Το μειονέκτημα αυτής της μεθόδου είναι ότι σχεδόν πάντα πρέπει να εφαρμόσετε ξανά τη ρητίνη δεύτερη, και μερικές φορές τρίτη φορά. Μερικές φορές χρησιμοποιώ μια ρητίνη με γρήγορο χρόνο ωρίμανσης για το φινίρισμα. Συμπλήρωσα όλα τα κενά και στις δύο πλευρές των σανίδων, ώστε να μπορούν να κρατηθούν με ασφάλεια στη θέση τους. Είναι καλύτερα να εφαρμόσετε την εποξειδική ρητίνη σε «σωρό» ώστε να μην βρεθούν φυσαλίδες κατά το τρίψιμο (έτσι θα ανέβουν πάνω από το επίπεδο της σανίδας).
Αφού γέμισα όλα τα κενά, τρίψα τα εκτεθειμένα μέρη του εποξειδικού με ένα λειαντικό P60 grit.
Διαμόρφωση αρθρώσεων
Δυστυχώς, δεν τεκμηρίωσα πραγματικά αυτό το στάδιο. Ουσιαστικά, έβαλα τη μια σανίδα πάνω στην άλλη στην επιθυμητή θέση και σημείωσα την περιοχή που πρέπει να αφαιρεθεί. Για την πραγματική εργασία, χρησιμοποίησα μια σέγα, ένα γωνιακό μύλο (με δίσκο κοπής και δίσκο με πτερύγια) και, όπου χρειαζόταν, εργαλεία χειρός για ξυλογλυπτική. Υπήρχε πολύ καλή δουλειά και προσαρμογή σε αυτό το στάδιο. Άφησα μια ραφή πάχους 4 χιλιοστών περίπου σε όλο το μήκος ανάμεσα στις σανίδες. Νόμιζα ότι το τραπέζι θα φαινόταν πιο εκφραστικό με αυτόν τον τρόπο. Στο μειονέκτημα, η απρόσκοπτη εφαρμογή αφήνει τις γωνίες, κάτι που δεν είναι καλή εμφάνιση. Το πάχος της ραφής θα διατηρηθεί χάρη στο κλειδί της χελιδονοουράς. Έπειτα λειαίνω τις άκρες του τραπεζιού χρησιμοποιώντας ένα κυκλικό πριόνι.
Κατά τη διάρκεια αυτού του βήματος, έξυσα τις ακατέργαστες άκρες μακριά από τυχόν υπολειπόμενο φλοιό τόσο στο τραπέζι όσο και στον πάγκο. Έπειτα πέρασα από πάνω τους με γωνιακό μύλο με δίσκο με πτερύγια για να γίνουν πιο λείες οι τραχιές άκρες.
Στον πάγκο έκοψα τη μια ακατέργαστη πλευρά με δισκοπρίονο. Συμφώνησα με τον πελάτη ότι ο πάγκος θα έχει τη μία πλευρά ευθεία.
Σύνδεση σανίδων χρησιμοποιώντας πείρους και πείρους
Χρησιμοποίησα πείρους για να συνδέσω τα κεντρικά μέρη. Χρησιμεύουν για τη στερέωση δύο σανίδων στο ίδιο επίπεδο (σε σχέση μεταξύ τους). Το κύριο φορτίο στερέωσης της επιφάνειας εργασίας θα πέσει στους πείρους και στα πόδια του τραπεζιού. Σε αντίθεση με τα ούπα που έχω δει, αυτά τα έφτιαξα με πάχος σχεδόν ίσο με το πάχος των σανίδων.
Το υλικό για τους πείρους έγινε κολλώντας ένα φύλλο καρυδιάς ανάμεσα σε δύο φύλλα μαόνι και μια μηχανή CNC έκοψε το σχήμα. Έφτιαξα επίσης ένα πρότυπο για να σας βοηθήσω να κόψετε τις υποδοχές των πείρων χρησιμοποιώντας ένα δρομολογητή χειρός.
Αφού ευθυγράμμισα τη ραφή μεταξύ των σανίδων, τις ασφάλισα στο τραπέζι χρησιμοποιώντας σφιγκτήρες. Στη συνέχεια, χρησιμοποιώντας ένα πρότυπο, έκοψα τις αυλακώσεις με ένα ρούτερ. Εκεί που ο δρομολογητής έφυγε από το αυλάκι, έπρεπε να δουλέψω με μια σμίλη. Θα μπορούσατε να κάνετε μια στρογγυλεμένη χελονοουρά, αλλά μου αρέσει η εμφάνιση των ομοιόμορφων γωνιών.
Μόλις ήταν έτοιμες οι υποδοχές της χελιδονοουράς, προσπάθησα προσεκτικά να βάλω τη χελιδονοουρά (για να βεβαιωθώ ότι δεν θα κολλήσει!) και άρχισα να κολλάω. Οι πείροι έγιναν λίγο πιο χοντροί από τις αυλακώσεις, έτσι τρίφτηκαν στο ίδιο επίπεδο με την επιφάνεια του τραπεζιού.
Μετά την ολοκλήρωση αυτού του βήματος, τρίψα όλες τις επιφάνειες από άμμο P60 έως P180. Πραγματοποιήθηκε τελική λείανση με κόκκο P220 αμέσως πριν το γυάλισμα.
Τοποθέτηση γυαλιού, πολυανθρακικού και φωτισμού LED
Χρησιμοποίησα το μοντέλο CAD για να δημιουργήσω τα γυάλινα ένθετα και την πολυανθρακική πλάκα. Η ταινία διπλής όψης είναι ιδανική για την προσωρινή στερέωση τεμαχίων στην επιφάνεια του τραπεζιού. Στη συνέχεια χρησιμοποίησα ξανά το δρομολογητή χειρός για να δημιουργήσω τις αυλακώσεις και στις δύο πλευρές των σανίδων. Για πιο ακριβή εργασία, χρησιμοποίησα μια σμίλη και μια σμίλη μέχρι το γυαλί να απλωθεί και να στερεωθεί χωρίς να ταλαντεύεται. Το ποτήρι αφαιρέθηκε και μπήκε πολλές φορές, για αυτό χρησιμοποίησα βεντούζες.
Τα ένθετα πολυανθρακικού φύλλου παρασκευάστηκαν χρησιμοποιώντας μηχανή CNC και μύλο άκρου. Εδώ έπρεπε να πάρω μια απόφαση για το πώς να στερεώσω με μεγαλύτερη ασφάλεια τα πλαστικά ένθετα στο κάτω μέρος της επιφάνειας εργασίας. Ήθελα να αφαιρούνται εύκολα, για παράδειγμα να αντικαθίστανται λόγω γρατσουνιών. Αποφάσισα ότι οι σημαίες κλειδώματος καρυδιάς θα ήταν το σωστό. Τα έκοψα λοιπόν με λέιζερ από το υλικό που είχα.
Πριν τοποθετήσω το πλαστικό, έπρεπε να καταλάβω τον φωτισμό LED. Για πιο σοφιστικέ αποτέλεσμα, αποφάσισα να τοποθετήσω φωτισμό LED περιμετρικά του πλαστικού. Αυτή η τεχνική θα βοηθήσει επίσης στην απόκρυψη των καλωδίων. Αγόρασα μια λεπτή λωρίδα LED με αυτοκόλλητη πλευρά που μπορεί εύκολα να κολληθεί στην εσοχή που έκανα νωρίτερα γύρω από το κάτω μέρος της κοιλότητας. Έπρεπε να φτιάξω δύο ξεχωριστά ηλεκτρικά κυκλώματα σε σχήμα Υ που στη συνέχεια θα τροφοδοτούσαν έναν ξεχωριστό ροοστάτη. Ο ροοστάτης συνδέεται με την μπαταρία στη μία πλευρά και σε τροφοδοτικό 12 volt από την άλλη. Αυτό επιτρέπει στους λαμπτήρες να λάμπουν τόσο από τις μπαταρίες όσο και από το δίκτυο. Η ιδέα είναι οι ιδιοκτήτες σπιτιού να συνδέουν τον φορτιστή όταν δεν χρησιμοποιούν το γραφείο, έτσι ώστε τα καλώδια να μπορούν να κολληθούν όταν μπαίνουν στο δρόμο. Τα καλώδια και η μπαταρία στερεώθηκαν στο κάτω μέρος της επιφάνειας εργασίας χρησιμοποιώντας σφιγκτήρες και άγκυρες. Σκέφτηκα την επιλογή να ενσωματώσω την μπαταρία και τα καλώδια στο δέντρο, αλλά τελικά αποφάσισα ότι ήταν καλύτερα να μην το κάνω, καθώς όλα αυτά τα εξαρτήματα θα πρέπει να αντικατασταθούν κάποια στιγμή. Στο τέλος της ημέρας, αυτό το τραπέζι θα πρέπει να είναι ένα κειμήλιο που θα ξεπεράσει εμένα, τον πελάτη και τα φώτα LED. Λένε ότι οι λαμπτήρες LED μπορούν να διαρκέσουν πολύ καιρό, αλλά αν προκύψει η επιθυμία, μπορούν να αντικατασταθούν με κάτι παρόμοιο.
Αφού δοκίμασα το πλαστικό και έλεγξα τον φωτισμό, άφησα τα πιάτα στην άκρη. Οι σημαίες κλειδώματος και το πλαστικό μπορούν να τοποθετηθούν μετά το γυάλισμα.
Στίλβωμα
Ο πελάτης ήθελε να χρησιμοποιήσει ένα γυαλιστικό υλικό που θα διατηρήσει τη φυσική εμφάνιση του ξύλου, θα το κάνει ανθεκτικό, αλλά δεν θα μοιάζει με βερνίκι. Οπότε εγκαταστάθηκα στο OSMO PolyX. Αυτό το προϊόν έχει σχεδιαστεί για ξύλινα δάπεδα, αλλά και για έπιπλα ταιριάζει καλά.Έχει χαμηλή περιεκτικότητα σε VOC και υψηλή περιεκτικότητα σε στερεά, καθώς αποτελείται κυρίως από κεριά και φυσικά έλαια. Είναι εύκολο να εφαρμοστεί. Για να πετύχετε ένα καλό αποτέλεσμα, αρκούν δύο στρώσεις.
Δεν τράβηξα καμία φωτογραφία αυτής της διαδικασίας επειδή φορούσα πάντα λαστιχένια γάντια καλυμμένα με πάστα γυαλίσματος. Πριν προσθέσω στρώσεις, πέρασα ξανά τις επιφάνειες και τις άκρες με τρίξιμο P220.
Χρησιμοποίησα μια σπάτουλα για να εφαρμόσω ομοιόμορφα το OSMO στην επιφάνεια. Ήταν εύκολο για αυτούς να βρέξουν εντελώς το ξύλο και να καλύψουν όλες τις μικρές ανωμαλίες με την πάστα. Έπρεπε να χρησιμοποιήσω ύφασμα στις άκρες. Αφού μούσκεμα, έβγαλα την υπόλοιπη πάστα με ένα πανί που δεν αφήνει χνούδι. Σε αυτό το στάδιο, είναι σημαντικό να δουλέψετε καλά τις επιφάνειες, αλλά να αφαιρέσετε εντελώς την περίσσεια. Έστρωσα το πάνω, το κάτω μέρος και όλες τις άκρες του τραπεζιού και του πάγκου και τα άφησα να στεγνώσουν για μια ή δύο μέρες και μετά το έκανα ξανά. Μόνο δύο στρώσεις είναι αρκετές και στην πραγματικότητα, η εφαρμογή περισσότερων μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα ένα ανεπιθύμητο γυαλιστερό αποτέλεσμα.
Ως αποτέλεσμα, ολοκληρώθηκε η επεξεργασία των ξύλινων μερών, τοποθέτησα τις πολυανθρακικές πλάκες στη θέση τους και τις ασφάλισα με σφιγκτήρες σημαίας.
Δημιουργία ποδιών και τοποθέτησή τους
Τα πόδια κατασκευάστηκαν από ορθογώνιο χαλύβδινο σωλήνα διαστάσεων 3,8 x 7,6 cm και γωνία σιδήρου 3,8 x 3,8 cm. Για να διευκολύνω τη διαδικασία, χρησιμοποίησα έναν κόφτη λέιζερ για να κόψω τα πρότυπα για να συγκρατούν τα απαραίτητα εξαρτήματα στη θέση τους και ένα κενό για να βοηθήσω να συνδυάσω τα πάντα στη σωστή γωνία. Πριν από πολύ καιρό ήμουν εξαιρετικός συγκολλητής, αλλά πέρασαν χρόνια και χωρίς επαρκή εξάσκηση είχα ακόμα λειτουργικές δεξιότητες, αλλά ξέχασα πώς να συγκολλώ με διακοσμητικές ραφές.Για να εξομαλύνω αυτήν την ατέλεια, χρησιμοποίησα έναν γωνιακό μύλο για να τρίψω το περίσσιο μέταλλο και να δώσω στην επιφάνεια μια πιο καθαρή εμφάνιση.
Μόλις ολοκληρώθηκε η συγκόλληση, τρίψα όλες τις μεταλλικές επιφάνειες με γωνιακό μύλο και δίσκο με πτερύγια για να διασφαλίσω ότι έχουν ομοιόμορφη υφή και γυαλάδα. Έκοψα επιμήκεις τρύπες στο γωνιακό μέταλλο για να στερεώσω την επιφάνεια του τραπεζιού, έτσι ώστε αν το ξύλο συστέλλεται ή διαστέλλεται δεν θα υπάρχουν προβλήματα. Συγκόλλησα τα κάτω μέρη των ποδιών με σιδερένιες πλάκες, ώστε στη συνέχεια να ανοίξω τρύπες σε αυτά και να τοποθετήσω τον μηχανισμό ρύθμισης ύψους.
Ο πελάτης ήθελε τα πόδια να είναι μαύρα. Σκεφτήκαμε λίγο πώς να το κάνουμε αυτό καλύτερα. Αντί για μπογιά, αποφασίσαμε να χρησιμοποιήσουμε ένα ατσάλινο γαλάζιο, έτσι το αποτέλεσμα θα είναι πιο ανθεκτικό και θα κρύβει καλύτερα τις ατέλειες. Χρησιμοποίησα ένα προϊόν που ονομάζεται presto black. Η εφαρμογή πραγματοποιήθηκε μέσω φιάλης ψεκασμού μέχρι να καλυφθούν όλες οι επιφάνειες με την ουσία και στη συνέχεια η επίδρασή της εξουδετερώθηκε με διάλυμα μαγειρικής σόδας ώστε το μέταλλο να μην αρχίσει να οξειδώνεται (σκουριά). Αφού αφαίρεσα το γαλάζιο, στέγνωσα το μέταλλο με συμπιεστή και επικάλυψα την επιφάνεια με ματ πολυουρεθάνη για να μην σκουριάσει στην πορεία.
Χρησιμοποίησα παξιμάδια και μπουλόνια επίπλων για να στερεώσω τα πόδια, τα οποία θα επιτρέψουν στα πόδια να αφαιρούνται και να τοποθετούνται ξανά και ξανά. Ασφάλισα τα πόδια του πάγκου με μεγάλες ξύλινες βίδες, μιας και δεν είναι μεγάλος και μπορεί να μετακινηθεί χωρίς να αφαιρέσετε τα πόδια.
Παράδοση και εγκατάσταση
Ο πελάτης μένει τρεις ώρες μακριά από εμένα, οπότε κατά τη μεταφορά του τραπεζιού ήταν σημαντικό να το συσκευάσετε σωστά. Αφαίρεσα τα πόδια από τον πάγκο και το τραπέζι και τύλιξα κάθε εξάρτημα ξεχωριστά και το σφράγισα σε πλαστικό υλικό συσκευασίας.Είναι σημαντικό να τυλίξετε και να συσκευάσετε τα εξαρτήματα με τη σειρά που αποσυναρμολογούνται, έτσι ώστε όταν τα επαναφέρετε μαζί να έχουν τη σωστή σειρά. Θα είναι πιο εύκολο. Για παράδειγμα, όταν έφτασα στο σπίτι ενός πελάτη, το πρώτο πράγμα που έπρεπε να ξεφορτώσω από το βαν ήταν ο πάγκος. Το τοποθέτησα ανάποδα στο πάτωμα του σπιτιού. Τα επόμενα διαθέσιμα κομμάτια ήταν τα πόδια, τα οποία προσάρτησα στο τραπέζι. Μετά ο πάγκος, τα πόδια του πάγκου κ.ο.κ. Αυτό μπορεί να φαίνεται σαν κοινή λογική, αλλά όταν παρασύρεστε με τα βαλίτσα, είναι εύκολο να ξεχάσετε τα πάντα. Δεν γύρισα αυτή τη διαδικασία, αλλά είμαι σίγουρος ότι είναι πολύ εύκολο να το φανταστώ.
Στην πελάτισσα άρεσε πολύ το σετ φαγητού και τώρα η συλλογή της από αχάτες βρίσκεται στις φωτιζόμενες εσοχές, στη μέση υπάρχει ένα μπουκέτο για την εποχή και γύρω υπάρχει ένα ειδικά επιλεγμένο σετ καρέκλες. Είναι στη φωτογραφία. Ένα τραπέζι μπορεί να δώσει λίγη ζωή σε ένα ήδη χαριτωμένο δωμάτιο. Χαίρομαι που αυτή η δημιουργία θα πάει σε ένα όμορφο σπίτι όπου θα το θαυμάζουν και θα το φροντίζουν.
Σας ευχαριστώ για την προσοχή σας!
Πρωτότυπο άρθρο στα αγγλικά
