Πρώτα απ 'όλα, επεξεργάζονται τα πλαϊνά του τούλι. Κατά κανόνα, αυτή είναι μια κανονική ραφή στρίφωμα με κλειστή τομή, όταν τελειώσει, το πλάτος είναι από 2 έως 3 cm (ανάλογα με την πυκνότητα του υφάσματος).
Υπάρχουν δύο τύποι ματιών - μαλακό πλαστικό και σκληρό. Τα πρώτα είναι αρκετά δύσκολα στο στρίφωμα, ειδικά χωρίς προκαταρκτική υγροθερμική προετοιμασία, τα δεύτερα είναι κάπως πιο εύκολα.
Σε κάθε περίπτωση, είναι καλύτερο να προετοιμάσετε τις πλευρές εκ των προτέρων και μόνο στη συνέχεια να βελονίσετε τη μηχανή. Για να το κάνετε αυτό, πρέπει να σιδερώσετε προσεκτικά, χωρίς να τεντώσετε κατά μήκος, τα πλευρικά τμήματα του τούλι στη λάθος πλευρά κατά 4-6 εκ. Στη συνέχεια, το περιθώριο ραφής πρέπει να διπλωθεί προς τα μέσα κατά το ήμισυ του πλάτους.Για να αποφευχθεί η συστροφή του υφάσματος κατά το ράψιμο, τα περιθώρια ραφής πρέπει να στερεώνονται με καρφίτσες κάθε 15-20 cm.
Μετά από αυτό, πρέπει να ράψετε τις πλευρές του τούλι σε απόσταση 2 mm από την εσωτερική διπλωμένη άκρη.
Στο στάδιο της ραφής της μηχανής, μπορεί να προκύψουν οι ακόλουθες δυσκολίες: το μηχάνημα μασάει την άκρη του υφάσματος στην αρχή της βελονιάς, οι θηλιές της βελονιάς και εμφανίζονται βελονιές παράλειψης.
Για να αποτρέψετε το μηχάνημα να μασήσει την άκρη του πλέγματος, πρέπει να ράψετε χωρίς κούμπωμα· στην αρχή της βελονιάς, πρέπει να αφήσετε αρκετά μακριά άκρα των νημάτων, με τα οποία μπορείτε να τραβήξετε αργά το ύφασμα, βοηθώντας την κίνησή του.
Το μήκος της βελονιάς δεν πρέπει να είναι μικρό. Τότε η διαδικασία ραψίματος θα προχωρήσει πολύ πιο εύκολα και πιο γρήγορα.
Είναι καλύτερα να χαλαρώσετε λίγο την τάση του νήματος. Τότε η τελειωμένη πλευρική ραφή δεν θα σφίξει.
Εάν το ράψιμο αρχίσει να κάνει θηλιά ή εμφανίζονται βελονιές που παρακάμπτονται, μπορεί να χρειαστεί να χρησιμοποιήσετε μια βελόνα πλεξίματος.
Εάν αυτό δεν βοηθά ή δεν βοηθά πολύ, πρέπει να χρησιμοποιήσετε μια ζιγκ-ζαγκ βελονιά αντί για μια ευθεία βελονιά.
Καλό είναι, βέβαια, πριν ξεκινήσετε τη δουλειά να δοκιμάσετε να ράψετε ένα περιττό κομμάτι τούλι για να βεβαιωθείτε ότι η ραφή θα γίνει όμορφη και ποιοτική.
Αν το τούλι έχει μοτίβο, όπως ρίγες, θα πρέπει να φροντίσεις να ταιριάζει.
Στη συνέχεια, πρέπει να επεξεργαστείτε το κάτω μέρος του τούλι.
Το επίδομα για την επεξεργασία του πρέπει πρώτα να σιδερωθεί προς τη λάθος πλευρά κατά 6 cm και, στη συνέχεια, ξανά - κατά το ήμισυ του πλάτους.
Στη συνέχεια, το κάτω μέρος του τούλι πρέπει να ραφτεί.
Από το κάτω μέρος του τούλι προς τα πάνω, θα πρέπει να αφήσετε στην άκρη το επιθυμητό μήκος (για παράδειγμα, από το πάτωμα μέχρι το κάτω μέρος του γάντζου), από αυτό το σημάδι προς τα πάνω πρέπει να αφήσετε στην άκρη δύο ακόμη πλάτη του extrafora (πλεξούδα κουρτίνας) συν 2 εκ. Όλα τα άλλα πρέπει να αποκοπούν.
Το επίδομα επεξεργασίας πρέπει να σιδερωθεί προς τη λάθος πλευρά του υφάσματος σε όλο το υπολογισμένο πλάτος και στη συνέχεια στο μισό.
Επί του παρόντος, το extrafor παράγεται με 2, 3 ή 4 κλωστές συγκράτησης, σχεδιασμένες να σφίγγουν το τούλι σε όλο το πλάτος στο απαιτούμενο μήκος του γείσου. Αν έχει 4 κλωστές, συνήθως τοποθετείται μια επιπλέον βελονιά στη μέση μεταξύ τους. Σε άλλες περιπτώσεις, αρκεί να ράψετε το extrafor με δύο γραμμές, μόνο κατά μήκος των άκρων.
Αρχικά, το extrafor πρέπει να ραφτεί κατά μήκος της άνω άκρης, αφήνοντας 1 cm από την κορυφή του τούλι. Στη συνέχεια, για να αποφευχθεί το στρίψιμο του υφάσματος κατά το ράψιμο, το κάτω άκρο του στερεώνεται με καρφίτσες.
Στη συνέχεια ράβουν μια γραμμή κατά μήκος της κάτω άκρης της ταινίας κουρτινών και αφαιρούν τις καρφίτσες.
Στη μία άκρη της πλεξούδας, στη λάθος πλευρά της πλεξούδας, τα νήματα συγκράτησης πρέπει να δένονται μεταξύ τους και από την άλλη, να τραβήξετε προς την μπροστινή πλευρά της πλεξούδας για να είναι βολικό να τραβάτε το τούλι μαζί.
Τέλος, το τούλι τραβιέται στο επιθυμητό πλάτος, οι κλωστές δένονται, τυλίγονται σε ένα μικρό κουβάρι και κρύβονται κάτω από το έξτραφορ.
Εάν είναι απαραίτητο, το τούλι σιδερώνεται σε τελική μορφή.
Το διχτυωτό τούλι σε φιγούρα extrafor είναι έτοιμο!
