Το πρώτο στάδιο οποιουδήποτε φινιρίσματος είναι η προετοιμασία της επιφάνειας εργασίας. Αυτή η δουλειά είναι ιδιαίτερα υπεύθυνη. Εξάλλου, για να τοποθετήσετε αποτελεσματικά πλακάκια, για παράδειγμα, χρειάζεστε μια τέλεια επίπεδη επιφάνεια.
Πολλοί συνεχίζουν να εργάζονται με τον παλιομοδίτικο τρόπο - χρησιμοποιώντας ως βάση τους στραβούς τοίχους ή τα δάπεδα. Σε αυτή την περίπτωση, επιτυγχάνεται ένα ευθύ επίπεδο μέσω διαφόρων στρώσεων κόλλας πλακιδίων. Και μερικές φορές δικαιολογείται. Ωστόσο, η προκαταρκτική ισοπέδωση της βάσης παρέχει αναμφισβήτητα πλεονεκτήματα:
1. Απόλυτη απουσία κενών κάτω από τα πλακάκια.
2.Πολλαπλή επιτάχυνση της διαδικασίας εγκατάστασης.
3. Σταθεροποίηση της ποιότητας εργασίας.
Πριν ξεκινήσετε την ισοπέδωση του δαπέδου, πρέπει να καθαριστεί σχολαστικά από βρωμιά, σκόνη και λίπος και στη συνέχεια να ασταρωθεί. Φυσικά, το αστάρι πρέπει να αφεθεί να στεγνώσει.
Συμβουλή:
Ένα πολύ αξιόπιστο αστάρι είναι η κόλλα PVA αραιωμένη με νερό. Θα πρέπει να εφαρμόζεται στο πάτωμα ρίχνοντας απλά λακκούβες και διασκορπίζοντας τις με μια φαρδιά σπάτουλα.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η ιδανική ισοπέδωση της επιφάνειας μπορεί να επιτευχθεί μόνο με την τοποθέτηση τσιμεντοκονίας-άμμου και την τοποθέτηση φάρων.Ωστόσο, κατά κανόνα, το επίστρωμα δεν κατασκευάζεται σε πάχος μικρότερο από δύο εκατοστά, διαφορετικά θα είναι αναξιόπιστο. Και αυτό σημαίνει το αναπόφευκτο της εμφάνισης ενός δυσάρεστου βήματος. Επιπλέον, εάν η επιφάνεια δεν είναι πολύ κυρτή, τότε δεν χρειάζεται καθόλου να χύσετε επίστρωση.
Συμβουλή:
Πιστεύεται ότι τα πλακάκια πρέπει να κολληθούν αποκλειστικά ανάλογα με το επίπεδό τους. Ωστόσο, αυτό απέχει πολύ από την περίπτωση και με μια ελάχιστη απόκλιση μπορείτε να το ξεχάσετε εντελώς. Παρεμπιπτόντως, η οπτική ισοπέδωση του δαπέδου, κατά κανόνα, οδηγεί σε ένα σχεδόν ιδανικό αποτέλεσμα από αυτή την άποψη.
Επιπλέον, δεν συνιστάται επίσης η χρήση αυτοεπιπεδούμενων μειγμάτων. Μετά από όλα, ισοπεδώνονται με έναν κύλινδρο βελόνας, ο οποίος επαναλαμβάνει όλα τα χτυπήματα και τις καταθλίψεις στην επιφάνεια. Μερικές φορές, μετά από μια τέτοια ευθυγράμμιση, πιάνεις το κεφάλι σου. Αν και αυτή η μέθοδος είναι αρκετά κατάλληλη για λινέλαιο, και μερικές φορές για laminate.
Το πιο αξιόπιστο εργαλείο είναι ο κανόνας του γύψου. Και όσο περισσότερο είναι, τόσο υψηλότερη θα είναι η ποιότητα της εργασίας. Χάρη σε αυτό, η στρώση του μείγματος που χρησιμοποιείται κατά την ισοπέδωση θα είναι ελάχιστη. Και σε πολλά σημεία είναι πρακτικά μηδέν. Αυτή η εργασία ονομάζεται ευθυγράμμιση σύμφωνα με τον κανόνα και το νόημά της είναι να ευθυγραμμιστούν οι κοιλότητες με τα εξογκώματα (μηδενικά).
Συμβουλή:
Όπως δείχνει η πρακτική, το πιο επιτυχημένο μείγμα για την ισοπέδωση του δαπέδου είναι η κόλλα πλακιδίων με βάση το τσιμέντο. Είναι ανθεκτικό και έχει εξαιρετική πρόσφυση. Και η ελαστικότητά του επιτρέπει την εφαρμογή των πιο λεπτών στρωμάτων. Αλλά για να επιταχύνετε τη ρύθμιση, πρέπει να προσθέσετε μια χούφτα από οποιοδήποτε μείγμα γύψου σε αυτό. Επιπλέον, η παρουσία γύψου καθιστά το μείγμα μη συρρικνώσιμο. Το κύριο πράγμα είναι να μην το παρακάνετε, καθώς αυτό θα αποδυναμώσει τη λύση. Η συνοχή πρέπει να είναι σαν παχύρρευστο κεφίρ.
Αυτό επιτυγχάνεται με τις ακόλουθες ενέργειες:
1. Στην αρχική γωνία του δωματίου, ρίξτε μια λωρίδα από το μείγμα μήκους περίπου 30 εκατοστών και πλάτους 30 εκατοστών.Φυσικά, το κατά προσέγγιση πάχος του στρώματος πρέπει ήδη να λαμβάνεται υπόψη.
Συμβουλή:
Πριν από την έκχυση, είναι απαραίτητο να "πυροβολήσετε" την επιφάνεια με έναν κανόνα και να σημειώσετε τα χτυπήματα, κατανοώντας έτσι το πάχος των στρωμάτων.
2. Τότε ο κανόνας είναι να τραβήξετε αυτή τη λακκούβα σε μια προεπιλεγμένη κατεύθυνση. Έχοντας τεντώσει το μείγμα στο σημείο όπου είναι απαραίτητο να χύσετε περισσότερο, ο κανόνας γυρίζει και οδηγεί προς την αντίθετη κατεύθυνση.
3. Αφού επαναλάβετε την προηγούμενη διαδικασία μερικές φορές και εξαλείφοντας όσο το δυνατόν περισσότερα κενά και κοιλότητες, προσθέστε περισσότερα μείγματα χρησιμοποιώντας την ίδια μέθοδο.
Συμβουλή:
Δεν χρειάζεται να φοβάστε τις γρατσουνιές και τα μικρά κοχύλια. Εξαλείφονται με δεύτερη στρώση. Και γενικά, για την τοποθέτηση πλακιδίων, η επιφάνεια δεν πρέπει να είναι λεία, αλλά ομοιόμορφη.
4. Έχοντας περάσει από τοίχο σε τοίχο, πρέπει να μετακινηθείτε στο πλάι όσο το επιτρέπει το μήκος του κανόνα του σοβά. Και επαναλάβετε την προηγούμενη διαδικασία.
5. Έχοντας ισοπεδώσει ολόκληρο το δωμάτιο προς μία κατεύθυνση, πρέπει να αφήσετε το μείγμα να δέσει. Με τη σωστή αναλογία εξαρτημάτων, ρυθμίζεται μέσα σε μία ώρα.
Μετά από το οποίο όλα επαναλαμβάνονται ξανά, μόνο η κατεύθυνση της κίνησης λαμβάνεται κάθετα προς την προηγούμενη.
Δουλεύοντας σε ένα μικρό και μη πολυγωνικό δωμάτιο, αυτές οι δύο στρώσεις μείγματος χύνονται και ισοπεδώνονται σε λίγες μόνο ώρες, λαμβάνοντας υπόψη τον χρόνο πήξης.
Συμβουλή:
Πριν από την τοποθέτηση πλακιδίων, τα δάπεδα πρέπει να στεγνώσουν για να αποκτήσουν αντοχή. Δώδεκα ώρες είναι συνήθως αρκετές. Η περαιτέρω επεξεργασία συνίσταται μόνο στην απόξεση διάφορων χαλασμάτων και «τρυπιών» από την επιφάνεια. Αυτό γίνεται με μια φαρδιά σπάτουλα χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια.
Κατά κανόνα, αρκούν δύο περάσματα σε κάθετες κατευθύνσεις. Αλλά για να βελτιώσετε το αποτέλεσμα, μπορείτε να τεντώσετε ξανά τα πατώματα. Ειδικά αν η επιφάνεια της βάσης ήταν αρκετά ανώμαλη.
Συμβουλή:
Πολλοί άνθρωποι προσπαθούν να προετοιμάσουν τα πάντα. Ωστόσο, η πιο αποτελεσματική τεχνολογία για την τοποθέτηση πλακιδίων εξαλείφει την ανάγκη ασταρώματος της προετοιμασμένης επιφάνειας.
