Κάποτε έφτιαξα μια πόρτα με μοτίβο που λάμπει στο σκοτάδι για το άνοιγμα μεταξύ του διαδρόμου και του σαλονιού. Στην αρχή όλα ήταν καλά, αλλά η πόρτα έδειξε αρκετά ελαττώματα.
Πρώτον, αφού στέγνωσε το ξύλο, λύγισε ελαφρώς (νόμιζα ότι το σάντουιτς με κολλημένο ξύλο θα το απέτρεπε, αλλά δυστυχώς... έκανα λάθος...)
Επιπλέον, είχε μόνο ένα στρώμα από οργανικό γυαλί. Το πρόβλημα είναι ότι εάν το γυαλί λερωθεί, η βρωμιά αρχίζει επίσης να λάμπει. Αυτό ισχύει και για τα δακτυλικά αποτυπώματα. Όπως θα το είχε η τύχη, τόσο οι καλεσμένοι όσο και η οικογένειά μου προσπαθούν να αγγίξουν το ποτήρι...
Τελικά, αντιμέτωπος με αυτά τα προβλήματα, αποφάσισα να φτιάξω μια νέα πόρτα.
Αυτή τη φορά αποφάσισα να χρησιμοποιήσω φθηνές σανίδες για να κρατήσω την πόρτα ίσια και σταθερή. Επιπλέον, χρησιμοποίησα τέσσερις στρώσεις γυαλιού - δύο εξωτερικές στρώσεις πάχους 3 χιλιοστών από γυαλιστερό γυαλί και δύο εσωτερικές στρώσεις πάχους 3 χιλιοστών από πλεξιγκλάς, πάνω στις οποίες είναι χαραγμένο το σχέδιο. Έπρεπε να χρησιμοποιήσω plexiglass γιατί μεταφέρει το φως καλύτερα από το κανονικό γυαλί.
Αυτά είναι τέσσερα φύλλα γυαλιού (δεν ήταν εύκολο να τα πάρεις στο σπίτι, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία). Παρεμπιπτόντως, είναι πράσινα επειδή είναι καλυμμένα με προστατευτικό πλαστικό.
Αυτό είναι το πρώτο κομμάτι φθηνού ξύλου κομμένο στο επιθυμητό σχήμα. Στην πραγματικότητα, τίποτα ενδιαφέρον - συνεχίζετε να πριονίζετε και να πριονίζετε... Επιπλέον, χρειάστηκε να χρησιμοποιήσω μια φρέζα για να κόψω 2 mm από όλες τις σανίδες: αγόρασα σανίδες με πάχος 22 mm και το πάχος της πόρτας ήταν 40 χλστ. Μια κόλαση πολλή φασαρία. Επιπλέον, ήταν απαραίτητο να κοπούν αυλακώσεις για το γυαλί. Δυστυχώς, δεν γύρισα αυτή τη διαδικασία, αλλά από την άλλη, δεν υπάρχει τίποτα ενδιαφέρον σε αυτήν.
Όλες οι σανίδες έχουν ήδη κοπεί στο επιθυμητό σχήμα. Επιπλέον, υπάρχουν αυλακώσεις κομμένες στις δύο σανίδες στη μέση. Όπως μπορείτε να δείτε, το μεσαίο στρώμα φθηνών σανίδων χρησιμοποιεί μεγαλύτερες μάρκες. Θα μιλήσω για αυτό πιο αναλυτικά αργότερα...
Αυτό είναι το κάτω μέρος της πόρτας. Δεδομένου ότι η πόρτα είναι αρκετά βαριά, φοβήθηκα ότι οι συνηθισμένες βίδες ξύλου δεν θα κρατούσαν, γι' αυτό έκοψα μικρές αυλακώσεις ανάμεσα σε δύο στρώσεις ξύλινων σανίδων και κόλλησα τρία παξιμάδια M5 και αποστάτες σε αυτές (ανοξείδωτο ατσάλι Α4 - για να είμαι σίγουρος). Παρακάτω είναι μια φωτογραφία των υποδοχών για δύο παξιμάδια 6mm και δύο ράβδους με σπείρωμα. Χρησιμεύουν ως στήριγμα για το γυαλί. Το γυαλί τροφοδοτείται από το κάτω μέρος της πόρτας (θα ήταν ευκολότερο από πάνω, αλλά αυτό δεν είναι δυνατό λόγω της υψηλής δομικής αντοχής του πλαισίου). Κάτω από το τζάμι υπάρχει μια σανίδα και δύο ράβδοι με σπείρωμα. Ανάμεσά τους υπάρχει επίσης ένα κομμάτι ξύλου για την ενίσχυση της δομής και την κατανομή του βάρους.
Κοντινή λήψη των μεντεσέδων παξιμαδιών και αποστατών. Η ίδια η άρθρωση και οι βίδες έχουν ήδη βιδωθεί στη θέση τους για να διασφαλιστεί ότι τα παξιμάδια κολλάνε στη σωστή θέση.
Όλα είναι κολλημένα μεταξύ τους και γεμίζουν με πληρωτικό.
Κοντινό πλάνο των γυάλινων αυλακώσεων. Χρειάστηκε να χρησιμοποιήσω πληρωτικό για να ισοπεδώσω την επιφάνεια γιατί οι σανίδες είναι λιγότερο πυκνές στη μέση. Επίσης, έβαλα προσεκτικά το edge χρησιμοποιώντας ένα router.Ήλπιζα ότι θα υπήρχε αρκετή μπογιά για να γεμίσω όλες τις ατέλειες και να κάνω το ξύλο λεία... αλίμονο, δεν έγινε έτσι. Και εδώ έπρεπε να χρησιμοποιήσουμε filler (και πάλι χωρίς φωτογραφίες...).
LED! Για την ακρίβεια - 120 κομμάτια, 60 μπλε και 60 λευκά. Θα φωτίσουν το τζάμι.
Κάτοχοι για LED, από λωρίδες πλεξιγκλάς πάχους 3 χιλ. διαστάσεων 1 x 62 εκ. Έκοψα μια τρύπα για κάθε LED και για κάθε αντίσταση (μία αντίσταση για τρεις LED). Επιπλέον, έπρεπε να κόψω μια αυλάκωση για το κορδόνι. Θα βρίσκεται πάνω και κάτω από το γυαλί, κάτω από το βάρος ενός φύλλου plexiglass.
Λάμπει!
Μια κοντινή λήψη λωρίδων με LED μοιάζει με καλλιτεχνική φωτογραφία. Τα λευκά φαίνονται μπλε - ξέχασα να προσαρμόσω την ισορροπία λευκού στην κάμερα...
Αυτό είναι το πρώτο στρώμα γυαλιού με ένα σχέδιο χαραγμένο πάνω του (θα είναι μπλε).
... Και το δεύτερο στρώμα (θα είναι λευκό).
Και τα δύο στρώματα συνδέονται μεταξύ τους. Η γκραβούρα βρίσκεται και στα δύο φύλλα σε διαφορετικές πλευρές. Ιδανικά, θα ήταν υπέροχο να χαράξουμε το σχέδιο και στα δύο φύλλα στην ίδια πλευρά, αλλά σε αυτήν την περίπτωση η εικόνα θα φαινόταν υπέροχη σε ορθή γωνία, αλλά θα διπλασιαζόταν όταν τα βλέπετε υπό γωνία (τα σχέδια θα απέχουν 3 χιλιοστά το ένα από το άλλο) .
Επομένως, εκείνες οι πλευρές στις οποίες είναι σκαλισμένο το σχέδιο βρίσκονται η μία απέναντι από την άλλη. Το πρόβλημα είναι ότι το σχέδιο φαίνεται κάπως πιο καθαρό στη μία πλευρά από την άλλη. Είναι αλήθεια ότι τελικά όλα αποδείχτηκαν όχι τόσο τρομακτικά όσο περίμενα.
Αυτή είναι μια πολύ κακή φωτογραφία της πρώτης προσπάθειας LED. Και τα τέσσερα φύλλα γυαλιού τοποθετούνται το ένα πάνω στο άλλο. Η μαύρη άκρη που φαίνεται στη φωτογραφία είναι ηλεκτρική ταινία που χρησιμεύει ως παρέμβυσμα/σφράγισμα.
Παρεμπιπτόντως, ολόκληρη αυτή η δομή βρίσκεται σε μια διαφορετική πόρτα - όχι σε αυτήν που αντικαθιστώ.
Εδώ μπορείτε να δείτε πώς το φως κατανέμεται στο γυαλί. Το εξωτερικό γυαλί δεν μεταδίδει καθόλου φως, αλλά το plexiglass επιτρέπει να περάσουν δύο διαφορετικά χρώματα. Το φως διασκορπίζεται πολύ λιγότερο από όσο περίμενα. Στην πραγματικότητα, το μπλε χρώμα είναι πολύ "καθαρότερο", απλώς η φωτογραφική μηχανή μου δεν μπόρεσε να συλλάβει την καθαρή μπλε λάμψη των LED.
Αυτό είναι ένα έτοιμο "σάντουιτς". Η λευκή μεμβράνη εξασφαλίζει ότι το γυαλί θα κολλήσει σφιχτά στο ξύλινο πλαίσιο της πόρτας.
Δυστυχώς, δεν κατάφερα να καθαρίσω εντελώς το τζάμι. Αν το κοιτάξετε υπό γωνία, υπάρχει ορατή βρωμιά πάνω του. Αλλά, ευτυχώς, αυτό δεν είναι μοιραίο.
Αποδείχθηκε ότι το "σάντουιτς" ήταν ακόμη πολύ πυκνό - έπρεπε να πιέσω σκληρά το γυαλί για να το πιέσω στο πλαίσιο (και να προσθέσω τόσο πολύ λίπος που κάθε νυχτερινό κέντρο διασκέδασης θα ζήλευε). Στο τέλος, κατάφερα να σπρώξω το τζάμι στο πλαίσιο, αλλά ο χρόνος θα δείξει αν θα μπορέσω να το βγάλω. Ελπίζω να μην χρειαστεί να το βγάλω ποτέ τελικά.
Κοντινό πλάνο του σχεδίου.
Λάβετε υπόψη ότι τα μπλε και τα λευκά χρώματα επικαλύπτονται ελαφρώς μεταξύ τους. Στη φωτογραφία το μπλε φαίνεται πολύ αποσπασματικό, αλλά στην πραγματικότητα φαίνεται πολύ καλύτερο. Αυτό συνέβη επειδή το λευκό εμφανίζεται εδώ στη "δεξιά" πλευρά και το μπλε στη "λάθος πλευρά".
