Είναι εύκολο να φτιάξετε υγρό πλαστικό με τα χέρια σας και να το χρησιμοποιήσετε ως εξαιρετική υπερκόλλα, να φτιάξετε πλαστικά μέρη ή να το χρησιμοποιήσετε για να επισκευάσετε φθαρμένα ή κατεστραμμένα πλαστικά αντικείμενα.
Πώς να φτιάξετε υγρό πλαστικό
Για να γίνει αυτό, θα χρειαστείτε 2 γυάλινα βάζα με καπάκι και το υπόλοιπο plexiglass, τα οποία ψιλοκόβουμε χρησιμοποιώντας συρματοκόφτες.
Σε ένα βάζο γράφουμε "διαλύτης 646", και στο άλλο - "ασετόνη".
Μοιράζουμε ισόποσα τα λεπτά πλέξιγκλας σε γυάλινα βάζα και τα γεμίζουμε, σύμφωνα με τις επιγραφές, με διαλύτη 646 και ασετόν λίγο πιο πάνω από τη μέση. Κλείνουμε καλά τα καπάκια και αφήνουμε για δύο μέρες. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, το πλαστικό στην ακετόνη διαλύθηκε πλήρως και μερικές φυσαλίδες ήταν ορατές στον διαλύτη 646.
Ανακατέψτε το περιεχόμενο των βάζων και δοκιμάστε τα σε δράση. Ένα διάλυμα πλαστικού σε ακετόνη είναι συγκρίσιμο σε συνοχή με το φρέσκο μέλι. Το πλαστικό στον διαλύτη 646 αποτελείται από ένα υγρό μέρος και ένα θραύσμα με συνοχή συγκρίσιμη με την πλαστελίνη, δηλ. δεν έχει ακόμη συμβεί πλήρης διάλυση. Επομένως, θα αφήσουμε το βάζο με το διαλύτη 646 για άλλες δύο ημέρες.
Θα πειραματιστούμε με πλαστικό διαλυμένο σε ακετόνη.Κολλάμε 2 μεταλλικές γωνίες, κομμάτια πλεξιγκλάς από άκρη σε άκρη και επίπεδες. Εφαρμόζουμε επίσης τη σύνθεση σε λεπτή στρώση σε ξύλινο μπλοκ για να προσδιορίσουμε την αντοχή, τον βαθμό εμποτισμού και την προστασία από μηχανικές βλάβες.
Το επόμενο πείραμα περιλαμβάνει την κατασκευή μιας λαβής για μια λίμα βελόνας χρησιμοποιώντας πλαστελίνη ως καλούπι. Στη συνέχεια, κολλάμε 2 ξύλινα τουβλάκια μεταξύ τους και πλεξιγκλάς στο ξύλο, σφίγγοντας τα με σφιγκτήρες. Δοκιμάζουμε επίσης τελική κόλληση κεραμικών προϊόντων.
Ελέγχουμε τα αποτελέσματα μετά από 2 ώρες. Η αντοχή συγκόλλησης των κεραμικών είναι αρκετά υψηλή, αλλά δεν μπορεί να αντέξει τις προσπάθειες των χεριών ενός ενήλικα.
Η επίπεδη και τελική κόλληση του πλεξιγκλάς αποδείχθηκε πολύ δυνατή, επειδή 2 κομμάτια έγιναν μονόλιθος.
Η προστασία της επιφάνειας του ξύλου αποδείχθηκε αρκετά αξιόπιστη. Εάν ένα κατσαβίδι αφήνει σημάδια σε μια απροστάτευτη ξύλινη επιφάνεια, δεν αφήνει σε μια επικαλυμμένη επιφάνεια. Είδαμε το μπλοκ και φροντίζουμε να εισχωρήσει η κόλλα σε βάθος 3,5-4 mm, κάτι που δεν είναι κακό.
Δοκιμάζουμε την αντοχή συγκόλλησης μεταλλικών γωνιών. Τα φορτώνουμε με στατικό φορτίο σε μορφή πλαστικών μπουκαλιών νερού πέντε λίτρων. Όταν κρεμάτε ένα δοχείο, η γωνία λυγίζει, αλλά η κόλλα κρατάει. Η ανάρτηση ενός δεύτερου μπουκαλιού προκαλεί σπάσιμο της κολλητικής άρθρωσης. Ωστόσο, μια προσεκτική επιθεώρηση δείχνει ότι η κόλλα δεν έχει ακόμη στεγνώσει εντελώς. Πιθανώς, με έκθεση 5-6 ωρών, η αντοχή συγκόλλησης του μετάλλου θα αυξανόταν σημαντικά.
Ελέγχουμε επίσης τη δύναμη συγκόλλησης των ξύλινων μπλοκ φορτώνοντάς τους με μελιτζάνες πέντε λίτρων γεμάτες με νερό. Η κολλητική μας ένωση άντεξε φορτίο 20 kg. Το πρόσθετο φορτίο με τη δύναμη του χεριού οδήγησε στο σπάσιμο μιας ράβδου, αλλά η άρθρωση της κόλλας δεν έπαθε ζημιά.
Η λαβή της λίμας βελόνας αποδείχθηκε ανθεκτική και άνετη όταν χρησιμοποιείται για τον προορισμό της.Έτσι, ένα διάλυμα πλαστικού σε ακετόνη δεν είναι μόνο μια εξαιρετική κόλλα για πολλά υλικά, αλλά και ένα μέσο για τη χύτευση πλαστικών μερών.
