Τι θα χρειαστείτε:
- πηλός, άμμος?
- τούβλα?
- σχάρα;
- καυσόξυλα?
- σπιτικό χωνευτήριο?
- θραύσματα αλουμινίου?
- ένα ζευγάρι παλιά αρχεία?
- Βούλγαρος;
- ηλεκτρικός κινητήρας;
- χαλύβδινη γωνία και πλάκα.
Διαδικασία κατασκευής τροχαλίας
Για να φτιάξετε ένα κενό για μια τροχαλία θα χρειαστείτε ένα καλούπι για τη χύτευση. Για να γίνει αυτό, πρέπει να προετοιμάσετε ένα μείγμα πηλού και άμμου. Κοσκινίζονται και μετά ανακατεύονται.
Θα χρειαστείτε 1 μέρος πηλού έως 2-3 μέρη άμμου. Η αναλογία εξαρτάται από την περιεκτικότητα του πηλού σε λίπος. Είναι σημαντικό το ελαφρώς βρεγμένο μείγμα να μπορεί να κολλήσει μεταξύ τους σε σβώλους.
Για να κάνετε εντύπωση το καλούπι για έκχυση, πρέπει να πάρετε έναν ξύλινο κύλινδρο ελαφρώς μεγαλύτερη σε διάμετρο από την απαιτούμενη τροχαλία. Στο κέντρο γίνεται μια τρύπα. Ένας σωλήνας εισάγεται στην οπή και μέσα σε αυτό οποιοδήποτε στρογγυλό ξύλο με διάμετρο που αντιστοιχεί στον άξονα στον οποίο θα εγκατασταθεί η τροχαλία.
Στη συνέχεια, ένα πλαίσιο για το καλούπι κατασκευάζεται από 4 τούβλα, χύνεται λίγο μείγμα χύτευσης σε αυτό και τοποθετείται ένα πρότυπο από πάνω.Στη συνέχεια πασπαλίζεται με πηλό και άμμο. Το μείγμα συμπιέζεται σφιχτά.
Μετά από αυτό, το πρότυπο αφαιρείται με μια ελαφριά περιστροφή, έτσι ώστε η κεντρική στρογγυλή ξυλεία να παραμείνει μέσα. Συνιστάται να κάνετε πολλά από αυτά τα καλούπια σε περίπτωση ελαττωμάτων κατά τη χύτευση.
Μια μικρή σόμπα είναι κατασκευασμένη από συνηθισμένα τούβλα. Σε αυτό είναι εγκατεστημένες ράβδοι σχάρας. Το τούβλο είναι τοποθετημένο σε καθαρό πηλό. Για την εγκατάσταση του χωνευτηρίου, τοποθετούνται 2 ράβδοι στην κορυφή του κλιβάνου.
Τα υπολείμματα αλουμινίου για τήξη τοποθετούνται σε ένα σπιτικό χωνευτήριο. Το χωνευτήριο μπορεί να συγκολληθεί από πυροσβεστήρα, σωλήνα με παχύ τοίχωμα μεγάλης διαμέτρου ή στάτορα ηλεκτρικού κινητήρα. Τοποθετείται στη σόμπα και επενδύεται με τούβλο για να διατηρεί τη θερμότητα. Στη συνέχεια, η σόμπα ανάβει με μικρά ροκανίδια. Η θερμοκρασία φλόγας κατά την καύση ροκανιδιών είναι επαρκής για να λιώσει το αλουμίνιο ακόμα και χωρίς έγχυση αέρα.
Συνιστάται να καλύπτεται το χωνευτήριο, τουλάχιστον με ένα τούβλο. Πριν από τη χύτευση, η σκωρία αφαιρείται από πάνω από το λιωμένο μέταλλο. Στη συνέχεια, το αλουμίνιο χύνεται στο καλούπι.
Μετά την ψύξη, πρέπει να αφαιρέσετε τη στρογγυλή ξυλεία από το κενό.
Για να το κάνετε αυτό, θα χρειαστεί να το ζεστάνετε με καυστήρα ή σε φωτιά. Στη συνέχεια θα βγει κάτω από τα χτυπήματα του σφυριού χωρίς να χωρίσει το τεμάχιο εργασίας.
Στη συνέχεια, το τεμάχιο στερεώνεται στον άξονα του ηλεκτροκινητήρα. Για να γίνει αυτό, ανοίγεται μια τρύπα στο άκρο της και κόβεται ένα νήμα. Αυτό θα σας επιτρέψει να σφίξετε το κενό με ένα μπουλόνι και ένα παξιμάδι. Εάν ο άξονας του κινητήρα αποδειχθεί λεπτότερος από τη διάμετρο της οπής της τροχαλίας, μπορείτε να λυγίσετε έναν δακτύλιο από λαμαρίνα για να αντισταθμίσετε τη διαφορά.
Ο ίδιος ο κινητήρας βιδώνεται σε μια βαριά σόμπα ή πάγκο. Για να αυλακώσετε την τροχαλία, θα χρειαστεί να κάνετε ένα στοπ για τους κόπτες. Για να το κάνετε αυτό, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε μια μεγάλη γωνία και ένα πιάτο. Μια απλούστερη, φθηνότερη λύση θα ήταν ένα ξύλινο στοπ από ένα μπλοκ και μια σανίδα.
Οι κόφτες για εργασίες τόρνευσης μπορούν να περιστραφούν με μύλο από παλιά αρχεία.Στη συνέχεια, ο κινητήρας με το κενό ξεκινά και γειώνεται. Αυτό μπορεί να γίνει γρήγορα χρησιμοποιώντας ένα μύλο με τροχό ακονίσματος. Μετά από τραχιά στροφή, γίνεται λεπτή επεξεργασία με σπιτικά κοπτικά. Καθώς προχωρά η εργασία, το αυλάκι της τροχαλίας ελέγχεται εφαρμόζοντας τον ιμάντα κάτω από τον οποίο κατασκευάζεται. Πρέπει επίσης να θυμάστε να ελέγχετε τη διάμετρο της τροχαλίας εάν χρειάζεται να είναι συγκεκριμένη.
Μια τροχαλία που κατασκευάζεται με αυτόν τον τεχνικό τρόπο μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε κινητήρες χαμηλής ταχύτητας. Εάν υπάρχουν χτυπήματα σε αυτό λόγω ανεπαρκούς εξισορρόπησης, τότε αυτό δεν είναι κρίσιμο.
