Τι είδους νερό μπορεί να πάρει για βράσιμο και τι όχι;
Οποιοδήποτε νερό από χερσαία πηγή πρέπει να απολυμανθεί. Μπορείτε να το πιείτε ωμό, και όχι πάντα, μπορείτε να πιείτε μόνο νερό από μια πηγή που αναβλύζει κάτω από το έδαφος, η οποία μόλις βγήκε στην επιφάνεια. Όσον αφορά το νερό από υπέργειες πηγές, θα πρέπει να είναι ρέον και όσο το δυνατόν πιο διαφανές.
Το λασπωμένο νερό σε ένα στάσιμο βάλτο είναι ακατάλληλο γιατί, εκτός από τους μικροοργανισμούς που πεθαίνουν κατά τη διάρκεια του βρασμού, περιέχει προϊόντα που σαπίζουν που δεν πηγαίνουν πουθενά.
Μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν ιζήματα. Το νερό της βροχής και το χιόνι είναι σχετικά καθαρά σε σύγκριση με τις χερσαίες πηγές. Σε κρίσιμες καταστάσεις μπορούν να καταναλωθούν χωρίς απολύμανση. Συνιστάται να συλλέγετε το χιόνι από κλαδιά όπου σίγουρα δεν έρχεται σε επαφή με ζώα.
Βράζοντας σε πλαστικό μπουκάλι
Εάν έχετε ένα πλαστικό μπουκάλι, μπορείτε να βράσετε απευθείας σε αυτό. Για να γίνει αυτό, γεμίζει πλήρως με νερό. Για θέρμανση, σκάβονται 2 μικροί λάκκοι στον λόφο, ώστε ο ένας να είναι ψηλότερα από τον δεύτερο. Στη συνέχεια συνδέονται μεταξύ τους με ένα τούνελ. Στον πάνω λάκκο χτίζεται φωτιά, ο αέρας για τον οποίο παρέχεται μέσω του κάτω.
Τοποθετήστε ένα γεμάτο μπουκάλι χωρίς φυσαλίδα αέρα με το καπάκι χαλαρά κλειστό πάνω από τη φωτιά. Ο φελλός πρέπει να βρίσκεται σε υπερυψωμένη επιφάνεια. Πρέπει να καλύπτεται με χώμα για να μην έρχεται σε επαφή με ανοιχτή φλόγα. Χάρη στο νερό, το ίδιο το μπουκάλι δεν θα μπορεί να λιώσει, αν και θα μαυρίσει από πάνω.
Βράζοντας σε φλοιό σημύδας
Εάν δεν έχετε καν μπουκάλι, μπορείτε να φτιάξετε ένα δοχείο από φλοιό σημύδας. Για να γίνει αυτό, ο φλοιός κόβεται και σχίζεται.
Στη συνέχεια, οι γωνίες του φλοιού σημύδας διπλώνονται προς τα μέσα και στερεώνονται με σχισμές από ζωντανά νεαρά κλαδιά. Το αποτέλεσμα είναι ένα καζάνι. Το κουτί πρέπει να διπλωθεί με τη λευκή πλευρά προς τα μέσα, έτσι ώστε το νερό να βγάζει λιγότερη πίσσα. Στη συνέχεια τοποθετούνται αποστάτες στα σχίσματα έτσι ώστε το δοχείο να διατηρεί το σχήμα του.
Ένα μικρό αυλάκι σκάβεται για βράσιμο. 2 ξυλάκια ζωντανού ξύλου επαρκούς πάχους τοποθετούνται κατά μήκος του για να μην έχουν χρόνο να καούν. Κάτω από τις εγκάρσιες ράβδους χτίζεται μια φωτιά και από πάνω τοποθετείται ένα δοχείο από φλοιό σημύδας με νερό. Στη συνέχεια, πρέπει απλώς να βεβαιωθείτε ότι η φωτιά δεν πιάνει τις άκρες του φλοιού, καθώς μπορεί να πιάσουν φωτιά.
Διήθηση άνθρακα
Εάν το νερό είναι βρώμικο, πρέπει να φιλτράρεται πριν βράσει. Για αυτό χρειάζεστε ένα χωνί. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ένα πλαστικό μπουκάλι με το κάτω μέρος κομμένο ή να κυλήσετε το φλοιό σημύδας. Το χωνί από φλοιό σημύδας στερεώνεται με μυτερό ραβδί.
Το κάτω τέταρτο του χωνιού είναι σφιχτά γεμάτο με το πράσινο μέρος των βρύων. Στη συνέχεια, τα κρύα κάρβουνα από τη φωτιά χύνονται σε δύο τέταρτα. Είναι σημαντικό να τα αλέθετε όσο το δυνατόν περισσότερο, σχεδόν σε σκόνη.Το πάνω μέρος καλύπτεται με βρύα, μετά το οποίο η χοάνη αιωρείται και χύνεται νερό για να ξεπλυθεί το φίλτρο.
Αφού μεταγγίσετε περίπου ένα ποτήρι υγρό πλυσίματος από το φίλτρο, μπορείτε να το φιλτράρετε για κατανάλωση. Αυτό το νερό θα είναι πολύ πιο καθαρό, αλλά πρέπει ακόμα να βράσει.
Φιλτράρισμα υφάσματος
Για αυτή τη μέθοδο, πρέπει να κυλήσετε σφιχτά το ύφασμα σε ένα λουκάνικο, να το βρέξετε και να χαμηλώσετε τη μια άκρη του σε ένα δοχείο με νερό. Κάτω από την κρεμαστή άκρη τοποθετείται μια συλλογή. Τοποθετείται κάτω από ένα δοχείο με θολό νερό. Το βρώμικο υγρό θα κορεστεί το ύφασμα, θα ανέβει κατά μήκος του και θα ρέει στη δεξαμενή συλλογής. Σε αυτή την περίπτωση, η βρωμιά θα παραμείνει στη θέση της. Αυτή η μέθοδος καθαρίζει καλά, αλλά είναι χειρότερη από τον άνθρακα. Το φιλτράρισμα με ύφασμα γίνεται αργά. Για να συλλέξετε νερό για ένα άτομο, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ένα τυλιγμένο μπλουζάκι. Στη συνέχεια, το νερό βράζει.
