Πέρυσι, έλαβα ένα σπιτικό τραπέζι δόνησης με ονομαστική χρέωση. Και επειδή είχα ιδέες να δοκιμάσω τις δυνάμεις μου στην κατασκευή πλακών πεζοδρομίου, αποφάσισα να μην χάσω αυτήν την επιλογή.
Στη συνέχεια, άρχισα να μελετώ τις επιλογές για τις προτεινόμενες φόρμες. Συμβιβάστηκα σε εκείνα που θα μου ήταν χρήσιμα για προσωπική χρήση. Φόρμα για πεζοδρόμιο πεζοδρομίου 500*200*75 χιλιοστά. Φυσικά, το μετρητή είναι καλύτερο, αλλά θα χρειαστείτε έναν συνεργάτη για να το δουλέψετε. Για τα μονοπάτια μου άρεσε το σχήμα “8 τούβλα” με διαστάσεις 400*400*50 χιλιοστά. Για την επένδυση της βεράντας και του τυφλού χώρου επέλεξα το σχήμα «Χελώνα». Οι διαστάσεις του είναι 300*300*30 χιλιοστά. Για την επένδυση της βάσης μου άρεσε το σχήμα των πέτρινων πλακιδίων, 270*190*20 χιλιοστά.
Επιλέγοντας καλούπια για την κατασκευή πλακιδίων, έδωσα σημασία στο μεγαλύτερο μέγεθος. Δεν σκέφτηκα πλακάκια τύπου «τούβλου» και τα παρόμοια λόγω της μεγαλύτερης πολυπλοκότητας της διαδικασίας κατασκευής. Ταυτόχρονα, τα μεγάλα πλακάκια είναι δύσκολο να μεταφερθούν.
Επιπλέον, για να φτιάξετε πλακάκια θα χρειαστείτε μπετονιέρα, μυστρί, σπάτουλα, κουβάδες και κόσκινο για το κοσκίνισμα της άμμου.Τα υλικά που χρειάζεστε είναι ένα μείγμα άμμου-χαλικιού, τσιμέντο M-500 χωρίς πρόσθετα, νερό, πλαστικοποιητής S-3, λιπαντικό για καλούπια, σχάρες ή ένα μέρος για τη συγκράτηση των προϊόντων σε καλούπια. Και παραλίγο να ξεχάσω, ο καιρός είναι καλός με θερμοκρασία περίπου +10 βαθμούς. Εάν οι ενδείξεις του θερμομέτρου είναι χαμηλότερες, απαιτείται θερμαινόμενο δωμάτιο.
Προσπάθησα να λιπάνω τα καλούπια με λάδι μηχανής, γράσο σιλικόνης, ηλιέλαιο και γράσο Ortolan. Όλες αυτές οι επιλογές έδιναν περισσότερα ή λιγότερα κοχύλια στην μπροστινή επιφάνεια των προϊόντων. Κάτι που δεν τους έδινε εμπορεύσιμη εμφάνιση. Αλλά το κατάλαβα αργότερα.
Αφού έψαξα το Διαδίκτυο, συνειδητοποίησα ότι απολύτως οτιδήποτε μπορεί να προκαλέσει φυσαλίδες. Για παράδειγμα, ένας πλαστικοποιητής, η αντίδραση του πλαστικοποιητή με παράγοντα απελευθέρωσης μούχλας, η ποιότητα της χρησιμοποιούμενης άμμου, καθώς και η παρουσία και η ποσότητα βότσαλων σε αυτό, ορισμένες μάρκες τσιμέντου, καιρικές συνθήκες, ένα εσφαλμένα διαμορφωμένο δονητικό τραπέζι, στραβό χέρια κ.λπ.
Έχοντας δοκιμάσει διαφορετικές επιλογές για μείγματα, κραδασμούς και λιπαντικά, δεν μπορούσα να απαλλαγώ από τα κελύφη στην μπροστινή επιφάνεια. Και ήδη νόμιζα ότι έφταιγε το σπιτικό μου τραπέζι δόνησης. Τα χαρακτηριστικά ενός κινητήρα που δεν ταίριαζε στην περιγραφή καμίας από τις απαιτήσεις που διάβασα στο Διαδίκτυο.
Κατά λάθος είδα στο Διαδίκτυο μια άλλη έκδοση λιπαντικού για καλούπια. Αποφάσισα να το δοκιμάσω. Και ξεκίνησε η διαδικασία. Η συνταγή είναι απλή. Και δεν χρειάζεται να ψάξετε συγκεκριμένα για τα εξαρτήματά του πουθενά. Κάθε σπίτι τα έχει. Για να το κάνετε αυτό, θα χρειαστείτε ένα μέρος φυτικό λάδι, δύο μέρη απορρυπαντικού και τρία νερό βρύσης. Ανακατέψτε όλα αυτά σε ένα μπουκάλι. Χρησιμοποιώντας ένα ψεκαστήρα και ένα πανάκι, απλώστε ένα λεπτό στρώμα στα καλούπια.
Μερικές φορές τα καλούπια λερώνονται και πρέπει να πλυθούν. Για αυτό χρησιμοποιώ κιτρικό οξύ. Αραιώνω ένα φακελάκι 30 γραμμαρίων σε πλαστικό μπουκάλι δύο λίτρων. Δεν έπλυνα όλες τις φόρμες ταυτόχρονα.Όταν ξεφορμάρω, πετάω μόνο τα πολύ λερωμένα. Στη συνέχεια ρίχνω το διάλυμα που προκύπτει σε προετοιμασμένα καλούπια. Το αφήνω να καθίσει για περίπου μια ώρα. Με τη βοήθεια μιας βούρτσας ρούχων, τα πάντα ξεπλένονται εύκολα. Στη συνέχεια, φροντίστε, αλλά χωρίς φανατισμό, να ξεπλύνετε με καθαρό νερό. Διαφορετικά, τα υπολείμματα οξέος στο καλούπι μπορούν επίσης να προκαλέσουν σημάδια βύθισης στα πλακάκια.
Στο μέλλον θέλω να δοκιμάσω να ξεφορμάρω τα πλακάκια μέσα από ένα μπάνιο με ζεστό νερό. Με αυτήν την επιλογή, δεν απαιτείται λίπανση ή πλύσιμο των καλουπιών. Που παίρνει πολύ χρόνο.
Τώρα θα σας πω για τη λύση για την κατασκευή πλακιδίων. Κοσκινίζω το μείγμα άμμου και χαλίκι. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό για προϊόντα με μικρό πάχος. Για παράδειγμα, διακοσμητική πέτρα. Προσπαθώ να πάρω τσιμέντο από έναν κατασκευαστή. Τότε η απόχρωση των προϊόντων θα είναι η ίδια. Η αναλογία των συστατικών είναι η εξής: τρεις κουβάδες άμμου, ένας τσιμέντου, 100 χιλιοστόλιτρα πλαστικοποιητή και περίπου πέντε λίτρα νερό. Προσθέστε βαφή εάν χρειάζεται.
Στη συνέχεια, ανακατεύουμε μέχρι να ληφθεί μια ομοιογενής σύνθεση. Ξεφορτώνω σε δύο καράτια κατασκευής σαράντα λίτρων. Γεμίζω τα φορμάκια μέχρι τη μέση με το διάλυμα. Απλώνω τη μέγιστη ποσότητα στο δονούμενο τραπέζι. Το ανάβω για λίγο. Για περίπου μισό λεπτό. Σε αυτό το διάστημα, το μείγμα απλώνεται σε σχήμα και βγαίνουν οι περισσότερες φυσαλίδες. Κλείνω το τραπέζι. Το γεμίζω με διάλυμα μέχρι το χείλος. Το ανάβω ξανά. Τώρα περισσότερο, περίπου δύο λεπτά. Οι οδηγίες εξακολουθούν να είναι οι ίδιες. Το μείγμα πρέπει να απλωθεί σε όλο το καλούπι και να απαλλαγεί από τις φυσαλίδες. Αλλά δεν πρέπει να βράζει. Εάν είναι απαραίτητο, προσθέστε ή αφαιρέστε την περίσσεια του διαλύματος. Απενεργοποιήστε τον πίνακα δόνησης.
Χρησιμοποιήστε μυστρί ή σπάτουλα για να ισοπεδώσετε την επιφάνεια. Για πλακάκια, νομίζω ότι είναι καλύτερο να χρησιμοποιήσετε μυστρί με οδοντωτή. Μεταφέρουμε τις έτοιμες φόρμες σε ένα ράφι ή τις τακτοποιούμε, για παράδειγμα, στο πάτωμα. Το ίδιο επαναλαμβάνουμε και με άλλες φόρμες.Μην ξεχνάτε να αφήνετε όλα τα εργαλεία καθαρά.
Όταν η εξωτερική θερμοκρασία ήταν περίπου τριάντα βαθμοί, το ξεκαλούπωμα γινόταν το βράδυ της επόμενης μέρας. Σε άλλες συνθήκες κάθε δεύτερη μέρα. Το φθινόπωρο, σε δύο μέρες.
Τα τελικά προϊόντα δοκιμάστηκαν το χειμώνα.
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ. Ενώ ολοκληρώθηκε η διαδικασία κατασκευής, συναρμολογήθηκαν ορισμένα προϊόντα με κελύφη στην μπροστινή επιφάνεια. Αποφάσισα να το διορθώσω ως εξής. Η μπροστινή επιφάνεια τρίβεται με ξηρό τσιμέντο. Μετά το έβρεξα με νερό από μπουκάλι ψεκασμού.
